Σάββατο 9 Ιουλίου 2011
Παροξυσμός διαπλοκών και επιμειξιών…
Ένας έμπειρος πολιτικός παρατηρητής θα διαπιστώσει πολλά: Μια έντονη «ρευστότητα» και «κινητικότητα» πολιτικών προβοκατόρων, πρακτόρων, πρακτορίσκων και ρουφιάνων, καθώς και μια αλλόκοτη και αλλοπρόσαλλη επιμειξία απόψεων, διασυνδέσεων και διαπλοκών…
Βλέπεις πρώην «ακροαριστερούς» να ηγούνται, με τη «ντουντούκα», χρυσαυγιτών και δεν μπορεί να πιστέψεις τα μάτια σου…
Βλέπεις καραμπινάτους τυχοδιώκτες, ψεύτες και απατεώνες, πρακτορίσκους με ιστορικό σήμα κατατεθέν, να γράφουν διαγγέλματα αντικαθεστωτικά και να προβάλλονται σαν «πατριώτες» αγωνιστές…
Πίστη στο Χριστό ή απελπισία
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Πριν τριάντα με σαράντα χρόνια δεν είχαμε την εμπειρία του άγχους όπως είχαν οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι. Ακούγαμε για το άγχος που προκάλεσε σ΄ αυτούς ο μηχανιστικός τρόπος ζωής, αλλά δεν το ζούσαμε. Ωστόσο οι γονείς ανησυχούσαμε για τα παιδιά μας γιατί γινόντουσαν μαλθακά εξαιτίας του "πολιτισμού του έτοιμου". Δεν χρειάζονταν να προσπαθήσουν σε τίποτα. Όλα τους προσφέρονταν έτοιμα στο χέρι. Και γίνονταν τρυφηλά. Δεν ξεχώριζαν απ΄ τις γυναίκες.
Πολλοί ανησυχούσαν για τον ανδρισμό των αγοριών τους και τα έστελναν στα γυμναστήρια και στις ανατολικές τέχνες για να τα σκληραγωγήσουν. Ακόμα χειρότερα. Ήταν σαν να τα έστελναν στην Αγγλία για να γίνουν άντρες. Η Ανατολή στη μαλθακότητα, στην παθητικότητα, στον εφησυχασμό είναι "μάνα".
Οι ανατολικές θρησκείες της λατρείας του απολύτου τους μαθαίνουν να ζουν μισοκοιμισμένοι, να σβήνουν σιγά σιγά την ύπαρξή τους γιατί όλα είναι ψευδαίσθηση, είναι μάγια και η μόνη αλήθεια είναι η ανυπαρξία και το κενό. Έτσι η ζωή χάνει την αξία της. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι στην Ασία που τους ονομάζουν "λιγότερο από σκόνη" με την έννοια ότι η αξία τους είναι μικρότερη από την αξία της σκόνης του δρόμου.
Πριν τριάντα με σαράντα χρόνια δεν είχαμε την εμπειρία του άγχους όπως είχαν οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι. Ακούγαμε για το άγχος που προκάλεσε σ΄ αυτούς ο μηχανιστικός τρόπος ζωής, αλλά δεν το ζούσαμε. Ωστόσο οι γονείς ανησυχούσαμε για τα παιδιά μας γιατί γινόντουσαν μαλθακά εξαιτίας του "πολιτισμού του έτοιμου". Δεν χρειάζονταν να προσπαθήσουν σε τίποτα. Όλα τους προσφέρονταν έτοιμα στο χέρι. Και γίνονταν τρυφηλά. Δεν ξεχώριζαν απ΄ τις γυναίκες.
Πολλοί ανησυχούσαν για τον ανδρισμό των αγοριών τους και τα έστελναν στα γυμναστήρια και στις ανατολικές τέχνες για να τα σκληραγωγήσουν. Ακόμα χειρότερα. Ήταν σαν να τα έστελναν στην Αγγλία για να γίνουν άντρες. Η Ανατολή στη μαλθακότητα, στην παθητικότητα, στον εφησυχασμό είναι "μάνα".
Οι ανατολικές θρησκείες της λατρείας του απολύτου τους μαθαίνουν να ζουν μισοκοιμισμένοι, να σβήνουν σιγά σιγά την ύπαρξή τους γιατί όλα είναι ψευδαίσθηση, είναι μάγια και η μόνη αλήθεια είναι η ανυπαρξία και το κενό. Έτσι η ζωή χάνει την αξία της. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι στην Ασία που τους ονομάζουν "λιγότερο από σκόνη" με την έννοια ότι η αξία τους είναι μικρότερη από την αξία της σκόνης του δρόμου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)