Για την απελπισία

Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ γράφει για την απελπισία τα εξής: «Όπως ο Κύριος μεριμνά για τη σωτηρία μας, έτσι και ο διάβολος, ο φονιάς των ανθρώπων, προσπαθεί να φέρνει τις ψυχές των ανθρώπων σε απελπισία».

Ο προδότης Ιούδας ήταν ολιγόψυχος και άπειρος στην πνευματική πάλη, γι’ αυτό και ο διάβολος, βλέποντάς τον σε κατάσταση απελπισίας, τον χτύπησε πείθοντάς τον να κρεμαστεί.

Ο Πέτρος, ο εκλεκτός λίθος, έπεσε σε μεγάλη αμαρτία, αλλά ως έμπειρος στην πνευματικά μάχη δεν απελπίστηκε και δεν έχασε την παρουσία του Πνεύματος. Αντίθετα, έχυσε δάκρυα πικρά, ολόθερμα μέσα από τη ζεστή καρδιά του· ο διάβολος το είδε κι έγινε καπνός· έφυγε απ’ αυτόν σαν να κάηκε στη φωτιά.

Οι Κούρδοι ανακήρυξαν την αυτονομία τους

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΥΡΚΟΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΑ" ΜΜΕ!

Η μοναδική αναφορά που βρήκαμε, ήταν στην βορειοελλαδίτικη εφημερίδα "Αγγελιοφόρος", όπου αναφέρονται τα εξής:

«Δημοκρατική αυτονομία» των Κούρδων που ζούνε στην Τουρκία και αποτελούν περίπου το 20% του συνολικού πληθυσμού κήρυξε το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κογκρέσο, η σημαντικότερη κουρδική πολιτική οργάνωση στη γετονική χώρα, σήμερα σε συνέδριο στο Ντιγιάρμπακιρ, στο οποίο συμμετείχαν 850 αντιπρόσωποι της κουρδικής μειονότητας.

Περί «Μετώπων»: Απλά μαθήματα

Η ιστορική εμπειρία του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι πλουσιότατη πάνω στα ζητήματα των «Συμμαχιών» και των «μετώπων» και έχει καταγραφεί στη Θεωρία των κινημάτων: Όγκοι κειμένων υπάρχουν από τους μεγάλους ηγέτες των επαναστατικών αγώνων…
Θα συνιστούσαμε σε πολλούς να διαβάσουν το μικρό βιβλίο του Παντελή Πουλιόπουλου περί «Λαϊκών Μετώπων» το οποίο με εξαιρετική καθαρότητα διαλύει τις συγχύσεις και εκθέτει τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί με τις επιμειξίες ετερόκλητων δυνάμεων…
Θα επιχειρήσουμε μια μεθοδολογική και απλή σύνοψη του ζητήματος.
Καταρχήν πρέπει να διαλυθεί η σύγχυση που υπάρχει ανάμεσα σε ένα Μέτωπο Αγώνα (οι μαρξιστές το αποκαλούν «Ενιαίο Μέτωπο»), και σε ένα Πολιτικό Μέτωπο («Λαϊκό Μέτωπο»).

"Έκαστος ας βλέπει πώς εποικοδομεί"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η μόνιμη αντίρρηση στην "εν Χριστώ ζωή" είναι ότι η "εν Χριστώ ζωή" είναι για κείνους που έχουν εξασφαλίσει την επιβίωσή τους. Πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουμε την επιβίωση κι ύστερα να ασχοληθούμε με την πίστη. "Πρίμουμ βίβερε ντέϊντε φιλοσοφάρε", όπως έλεγαν οι Λατίνοι. Η αντίληψη αυτή έφτασε μέχρι τις μέρες μας, με αυτούς που πιστεύουν ότι το Πνεύμα είναι γνώσεις "μεταξύ τυρός και αχλαδίου".

Με αυτό που ζει κανείς με αυτό και πεθαίνει. Αν ζει κανείς αφήνοντας να κυριαρχούν οι σωματικές του ανάγκες, με τις σωματικές του ανάγκες και πεθαίνει. Το Ευαγγέλιο γράφει πως δε ζει κανείς μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο του Θεού. Η ανθρώπινη ζωή διαφέρει απ΄ τη ζωή του ζώου ή του φυτού.

Αν παρατηρήσει κανείς τις σωματικές του ανάγκες θα διαπισώσει ότι υπακούουν στις πνευματικές ανάγκες. Η επιστήμη χαρακτηρίζει όλες σχεδόν τις ασθένειες του σώματος ως ψυχοπνευματικές. Η απουσία του λόγου του Θεού εκδηλώνεται στο σώμα ως ασθένεια.