Χαρές του πνεύματος και χαρές του σώματος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν χαρές του πνεύματος και χαρές του σώματος. Παράδειγμα, η χαρά της καθαρής συνείδησης είναι χαρά του πνεύματος. Ενώ η χαρά μιας σοκολατίνας είναι του σώματος.

(Ως πνεύμα εννοούμε το πνεύμα και ως σώμα, εννοούμε τις σωματικές αισθήσεις και τις ψυχικές αισθήσεις. Πού βρίσκονται τα δύο αυτά κέντρα; Το κέντρο του σώματος πρέπει να βρίσκεται στον εγκέφαλο. Το κέντρο του πνεύματος πού βρίσκεται; Μέσα στο σώμα ή έξω από αυτό;)

Η χαρά του καφέ, θα μου πείτε, τί είδους είναι, μια που χαίρεται όχι μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή, όταν είσαι με τους φίλους σου σε κάποια καφετέρια με ωραία θέα και ωραία μουσική; Η χαρά του καφέ είναι σωματική κι ας χαίρεται και η ψυχή. Και η ψυχή, με την κοινή έννοια του σώματος είναι. Το πνεύμα δεν είναι η ψυχή (τα συναισθήματα της χαράς, της λυπης, του θυμού).

Όπλο κατά του διαβόλου

Ο άγιος Νεκτάριος στην κατακλείδα του σπουδαιότατου αυτού έργου, παραθέτει αποσπάσματα από τους λόγους και την εμπειρία των αγίων, που «βοούν και λένε», πώς ο Σταυρός είναι μέγα όπλο κατά του διαβόλου.

Η φήμη του Μ. Αντωνίου είχε διαδοθεί παντού. Έφθασε και στ' αυτιά μερικών φιλοσόφων ειδωλολατρών, που κορόιδευαν την πίστη μας και τον Σταυρό μας. Οι φιλόσοφοι επισκέφθηκαν τον Μ. Αντώνιο. Τον προκαλούσαν να τους πει κάτι για τη πίστη μας (πού χλεύαζαν...). Εκείνη την ήμερα είχαν φέρει στον Μ. Αντώνιο μερικούς δαιμονισμένους για να τους θεραπεύσει. Ο άγιος τους φέρνει μπροστά στους ειδωλολάτρες φιλοσόφους. Ελέγχει τους φιλοσόφους για την αμάθεια τους, και τους λέει προκαλώντας τους: