Όταν η Διοίκησης βιάζει

Όταν η Διοίκησης βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονα του, το να κάμει τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασην, να... αρπάζει τα άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του.

Ρήγας Φεραίος

Σε τρέμουν… Να το θυμάσαι αυτό

Καταιγίδα ξεκίνησε... Τα σύννεφα βαριά, σκεπάζουν τη μικρή ζωή μας. Μπόρα είναι και θα περάσει. Καμιά μπόρα δεν μένει. Μόνο οι μπόρες του μυαλού μας γίνονται κάποτε δυνάστες και μας λυγίζουν, μας γονατίζουν και μπροστά σε έναν ανύπαρκτο θεό θέλουν να μας βάλουν να προσκυνήσουμε. Κι εμείς, τότε λυγίζουμε, τότε βογγάμε. Μα, άλλος πέρα από τον εαυτό μας δεν είναι που μας λυγίζει. Να το θυμάσαι αυτό…

Κομμάτια η ψυχή μας έγινε. Αναίτια μήπως;

Μάθημα στο σχολείο της ζωής κάνουμε, γιατί ξεχάσαμε να λέμε ευχαριστώ στον Θεό, καλημέρα στον γείτονα… Ξεχάσαμε να κοιταζόμαστε σαν άνθρωποι και κάναμε εχθρό τον φίλο, κάναμε εχθρό τον αδελφό, κάναμε εχθρό τον χρόνο που όλα μας τα φέρνει, αλλά και όλα μπορεί να μας τα πάρει…

Παρασκευή, Παρασκευή, Παρασκευούλα μου!!!

Ένας πλούσιος Αμερικάνος ο Γεράσιμος, επέστρεψε στην πατρίδα -στο χωριό του- για καλοκαίρι, ύστερα από 60 χρόνια.

Είχε ένα τάμα όμως στην αγία Παρασκευή, και μόλις είδε στο καφενείο τον γεράκο παπά, τον πλησίασε και του λέει… «-παπά Κώστα, θέλω μεθαύριο να πάμε στο εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής και να της κάνουμε μια παράκληση. Θα σου φέρω και άρτους, κεριά, λάδι, και όλα όσα χρειάζονται, και θέλω να την ευχαριστηθώ».

Ο καημένος όμως ο παπάς, στο απόκρημνο αυτό χωριό, δεν είχε την φυλλάδα της αγίας Παρασκευής. Θέλοντας λοιπόν να αποφύγει, το δύσκολο αυτό θέλημα του πλούσιου Αμερικάνου, του προτείνει:

Χίος: Οργανωμένος εμπρησμός - Βρέθηκαν μηχανισμοί, γνώριζαν έδαφος & δεδομένα meteo

H χθεσινή απόφαση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Νίκου Δένδια να εμπλέξει την ΕΥΠ και την αστυνομία σε ότι αφορά την αναζήτηση των ενόχων της καταστροφικής πυρκαγιάς στη Χίο, αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, απλά επιβεβαίωσε αυτό που γνώριζαν οι υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας εδώ και αρκετό καιρό: Οτι επίκειτο "ασύμμετρο" κτύπημα κατά της χώρας από την Ανατολή.

Να σημειώσουμε ότι η Χίος για δεύτερη φορά μέσα σε δύο εβδομάδες γίνεται πεδίο δράσης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών: Η υπόθεση της θαλαμηγού με τους Ουκρανούς που ναυάγησε στα Πρασονήσια, μεταξύ Χίου και Οινουσσών, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, για την ακρίβεια επάνω σε ελληνικό έδαφος και κάλεσε την ... τουρκική ακτοφυλακή από το τηλέφωνο του σκάφους η οποία έκανε κανονική επιχείρηση έρευνας και διάσωσης εντός ΕΧΥ και επί ελληνικού εδάφους, διακριβώθηκε ότι ήταν κλασική περίπτωση προβοκάτσιας.

Τρεις Ρωσικές Παροιμίες!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Από τους αγαπητούς ομοδόξους Ρώσους, από τους οποίους το Ελληνικό Γένος περιμένει στις δύσκολες αυτές ώρες, συμπαράσταση, θυμάμαι τρεις παροιμίες.

Δεν είναι οι μόνες που έτυχε να μάθω. Διαβάζοντας την πανέμορφη λογοτεχνία τους συνάντησα πολλές παροιμίες και γνωμικά. Οι τρεις όμως αυτές παροιμίες έμειναν στην μνήμη μου, επειδή δεν τις διάβασα, αλλά τις άκουσα να λέγονται από φίλους, τη στιγμή ακριβώς που τις χρειαζόμουν. Έτσι μπορώ να πω ότι οι παροιμίες αυτές ήταν, για μένα, θεόσταλτες!

Εκείνη που θυμάμαι περισσότερο είναι η παροιμία που λέει, "Δίχως το Θεό, ούτε έξω από το κατώφλι". Οι Ρώσοι λένε, "νε μπόγα, νε πιρόγα" που κατά λέξη σημαίνει: Όχι Θεός, όχι κατώφλι! Την παροιμία αυτή τη χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα, αν και πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που μου την είπε κάποιος μανάβης, στη Βέροια, τη δεκαετία του 70.