Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Σε ποιόν πρέπει να δίνουμε ελεημοσύνη και με ποιό τρόπο;

Ο Ιησούς Χριστός λέει: «Παντί τω αιτούντί σοι δίδου». Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ευεργετούμε και να ελεούμε όλους, χωρίς να διακρίνουμε τους ανθρώπους από την κατάστασή τους, το κοινωνικό παρελθόν τους ή τη θρησκεία τους. Πρέπει να δίνουμε την ελεημοσύνη μας στον καθένα που την έχει πραγματικά ανάγκη. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει πως πρέπει να είμαστε σπλαχνικοί προς τους φτωχούς και εκείνους που είναι δυστυχισμένοι από οποιαδήποτε αιτία. Σαν άνθρωποι πρέπει να δίνουμε την ελεημοσύνη μας στους άλλους ανθρώπους, οποία κι αν είναι η αιτία που τους κάνει να ζητιανεύουν, είτε είναι χήρες και ορφανά είτε εξορίστηκαν από την πατρίδα τους, είτε υποφέρουν από την αυταρχικότητα των κυβερνώντων είτε από τη σκληρότητα των προϊσταμένων, είτε από την απανθρωπιά των φοροεισπρακτόρων είτε από την απληστία των εχθρών, είτε από την αρπαγή της περιουσίας τους είτε από την απώλεια που είχαν λόγω ναυαγίου. Όλοι τους έχουν δικαίωμα και μερίδιο στη συμπάθειά μας. Κοιτάζουν με προσμονή τα χέρια σου, όπως κοιτάζουμε όλοι μας τα χέρια του Θεού όταν ζητάμε κάτι. Είναι πολύ καλύτερα ν’ ανοίξει κανείς το χέρι του σε κάποιον ανάξιο, παρά να στερήσει την ελεημοσύνη του από εκείνον που την έχει ανάγκη, από φόβο να μην απατηθεί.

Οι εκλογές που άλλαξαν το μέλλον

ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ

Πριν από 18 χρόνια, σχεδόν δηλαδή όσα χρειάζεται ένα παιδί για να γίνει έφηβος, και να μπορεί με την ψήφο του να επηρεάζει τις εξελίξεις σε αυτόν τον τόπο, έγινε ένα καθοριστικό βήμα για να χαραχθεί η εθνική περπατησιά που μας οδήγησε στο Μνημόνιο, την τρόικα, τη χρεοκοπία.

Στις βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεψαν πανηγυρικά στην εξουσία. Το 1989 και το παλλαϊκό αίτημα για κάθαρση, έγινε… «βρώμικο 1989». Ποτέ δεν μάθαμε τι πραγματικά συνέβη με το σκάνδαλο Κοσκωτά, ενώ η θνησιγενής κοινοβουλευτική πλειοψηφία που είχε εξασφαλίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στις εκλογές του Απριλίου του 1990, οδήγησε τελικά, με μαθηματική ακρίβεια στην πτώση της.

Επανάσταση είναι η αναζήτηση του Θεού

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού."

Οι γενεές των ανθρώπων βρίσκονται πάντα μπροστά στο δίλημμα να αναζητήσουν το Θεό ή να χάσουν την ελευθερία τους και την ψυχική τους γαλήνη, μέσα σε ένα απέραντο τρελοκομείο ή σε μια αόρατη φυλακή. Στην εποχή μας, με τα μέσα που υπάρχουν για να αποτρέπουν τον κόσμο από την Πίστη, το δίλημμα αυτό είναι ακόμα πιο τραγικό, επειδή για πρώτη φορά η γη κινδυνεύει με ολοσχερή καταστροφή.
Οι σημερινοί άνθρωποι με τη δύναμη των μηχανών δεν ζουν πλέον με τη γη, αλλά εναντίον της γης. Ο φόβος μήπως η γη δεν θα είναι ικανή να τους διαθρέψει στρέφει τον έναν εναντίον του άλλου.
Η παραβολή του Κυρίου για τον άπιστο οικονόμο αποτελεί μια εικόνα του σημερινού ανθρώπου και της αγωνίας του για την επιβίωση. Το Ευαγγέλιο του Λουκά, στο κεφάλαιο 16 γράφει για τον άδικο διαχειριστή: "Tί ποιήσω ότι ο κύριός μου αφαιρείται την οικονομίαν απ΄εμού; σκάπτειν ουκ ισχύω, επαιτείν αισχύνομαι. έγνων τί ποιήσω, ίνα, όταν μετασταθώ της οικονομίας, δέξωνταί μοι εις τους οίκους αυτών."

Η Πράσινη Ενέργεια και οι Ευγενείς Γαιοκτήμονες

Το βιβλίο αυτό μου το επεσήμανε e-φίλος από την αντίπερα όχθη που με έχει βοηθήσει κατά καιρούς με την κατανόησή μου της Πράσινης Πυραμίδας Εξουσίας. Το βιβλίο αναφέρει τις ...Ευγενικές καταβολές των Πρασίνων και πώς οι Ευγενείς γαιοκτήμονες (κυρίως σε Αγγλία, Ισπανία και Γερμανία) έχουν κάνει επιχείρηση την ενοικίαση γαιών για Πράσινη Ενέργεια.

Δεν υπάρχει τίποτα το μυστικιστικό, στην Πράσινη Πυραμίδα. Μία συμμαχία μεγάλων εταιριών (το Κεφάλαιο) που πουλάνε προϊόντα και υπηρεσίες σε ...ιθαγενείς, και η νομιμοποίηση (marketing το λένε στο χωριό μου) που τους παρέχουν ευγενείς λόρδοι, πρίγκηπες και βασιλείς, πάντα με το αζημίωτο. Δεν έχει σημασία εάν οι "ευγενείς" έχουν το πάνω χέρι, ή οι εταιρίες. Παραδοσιακά, οι "ευγενείς" έχουν την γη και τους ελέω θεού κληρονομικούς τίτλους. Οι εταιρίες διαχειρίζονται τους ιθαγενείς και φέρνουν το χρήμα. Οι ευγενείς, που στην δυτική "Ευρώπη" είναι, ακόμα οι γαιοκτήμονες (η βασίλισσα της Αγγλίας έχει και δικαιώματα θάλασσας), είναι ...οικολόγοι, και εισπράττουν ενοίκια. Συμβιωτική σχέση.

Σαν σήμερα 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί αποχωρούσαν από την Αθήνα.

Σήμερα έρχονται πάλι για να την καταλάβουν.

12 Οκτωβρίου 1944. Εξήντα επτά χρόνια πριν, ένα πρωινό Πέμπτης, οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής. Όλο το βράδυ, μικρές φάλαγγες γερμανικών αυτοκινήτων ξεκινούσαν προς το Βορρά και στις 6:30 το πρωί άρχισε η αποχώρηση του κυρίως σώματος.

Οκτώβριος 2011. Πριν λίγες ημέρες ήρθε ο Γερμανός Αντικαγκελάριος Φίλιπ Ρέσλερ με μια στρατιά επιχειρηματίες για να καταλάβουν Οικονομικά την Ελλάδα.

Οι δανειστές υποκατέστησαν την πολιτική ηγεσία

Ο κόσμος σήμερα απειλείται από μια επανάληψη της οικονομικής κρίσης του 2008, σε μεγαλύτερη όμως κλίμακα. Αυτή τη φορά, το επίκεντρο της κρίσης είναι στην Ευρώπη, και όχι στις ΗΠΑ. Και επιπλέον, οι μηχανισμοί που την προκαλούν δεν είναι κάποια σύνθετα τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά προϊόντα, αλλά το πιο παλιό χρηματικό εργαλείο του κόσμου: Τα κρατικά ομόλογα.

Την ώρα που οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες αγωνίζονται να βρουν μια λύση, υπάρχει σε εξέλιξη μια βαθιά ψυχολογική δυναμική, που στέκεται εμπόδιο σε οποιαδήποτε συντεταγμένη επίλυση της κρίσης χρέους: Η απέχθεια που όλοι αισθανόμαστε στο να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντι σε ξένους.

H ντροπή: οι Τούρκοι στα σπίτια μας

Του Δημήτρη Νατσιού
Δάσκαλος-Κιλκίς


«θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε»
Χάξλεϋ

«Δεν του πάει Τούρκος τούτου του τόπου, ρε παιδιά, πώς να το κάνουμε», έλεγε ο ποιητής Κώστας Μόντης, βλέποντας, με νοτισμένα τα μάτια, την ωραία Αμμόχωστο, τον γενέθλιο τόπο του. Γιατί; διότι «από εκεί πέρασε ένας άλλος λαός που γέμισε πληγές το χώμα. Βρήκε εκκλησιές και τις χάλασε. Βρήκε λιακωτά και τα κούρσεψε. Βρήκε τα βήματα ενός πολιτισμού και θέλει να τα παραγράψει. Και χαλά. Γιατί δεν μπορεί να κτίσει. Και ιεροσυλεί. Γιατί δεν μπορεί να σεβαστεί. Και καταστρέφει. Γιατί δεν μπορεί να δημιουργήσει». («Απ’ εδώ πέρασαν εκείνοι», Άνθος Λυκαύγης. Κυπριακό Ανθολόγιο Ε-Στ’, Λευκωσία 1994, σελ. 195).
Έτσι μιλούν και γράφουν όσοι αγαπούν την πατρίδα και δεν ξεχνούν (άλλο πράγμα αν συγχωρούν) τις αδικίες, τις λεηλασίες, τις σφαγές στις οποίες μας καταδίκασε η συμβίωση με το εξ ανατολών θηρίο. Αλλά τώρα που καταντήσαμε «ανεμοδούρες, μηχανές διαφταρμένες», ως θα έλεγε ο τίμιος Μακρυγιάννης, έχουμε την Τουρκιά στα σπίτια μας, στις σάλες μας. Καθημερινοί μουσαφιραίοι, φίλοι καρδιακοί, οι γλυκανάλατες, σαχλές τουρκοσαπουνόπερες.

Να δείτε ότι θα βρεθούν 153 Έλληνες, που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι «αποτελεσματική»

Ο κ. Βενιζέλος άλλαξε πολιτική γραμμή πλεύσης, έναντι της πειθαρχημένης, αλλά εύθραυστης πλέον, κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, του διαλυομένου κυβερνητικού συνεταιρισμού. Μέχρι πριν λίγο καιρό, επιχειρούσε να πείσει, τα πράσινα μολυβένια στρατιωτάκια, να ψηφίσουν τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση όπως ισχυριζόταν, δήθεν δεν θα «πάρουμε την δόση μας» , θα χρεωκοπήσουμε, θα διαλυθεί η Ευρώπη, θα καταστραφεί η παγκόσμια οικονομία, οι εξωγήινοι θα βομβαρδίσουν το κοινοβούλιο, και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός, φαιδρά και φανταστικά σενάρια καταστροφής.
Τα εκβιαστικά αυτά διλήμματα, προϊόντα ωρίμου σκέψεως, εγκεφάλων μετρίας νοημοσύνης, απευθυνόμενα σε ανθρώπους που αγωνιούσαν για την βουλευτική έδρα τους, είχαν πάντα την προσδοκωμένη απήχηση.

Σηφουνάκης κατά μισθοδοσίας κληρικών, Μεσογαίας και Χριστόδουλου!

Πρωτοφανή επίθεση στους ιερείς που μισθοδοτούνται, στον μητροπολίτη Μεσογαίας και τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο εξαπέλυσε - με αφορμή έναν ιερέα της Λήμνου που "ανακάλυψε" ότι είναι διπλοθεσίτης- ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης.

Σε μία ανακοίνωση - συνονθύλευμα αναληθειών ο Νίκος Σηφουνάκης ενημέρωσε τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ... υπουργείο Περιβάλλοντος πως κάλεσε τα υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών να ερευνήσουν την περίπτωση διπλοθεσίτη ιερέα που εντόπισε σε πρόσφατη επίσκεψή του στο νησί της Λήμνου!