Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Επιτέλους καλά νέα!

Μπορεί η πασοκάρα να κατέστρεψε την Ελλάδα (λεπτομέρεια), δημιούργησε όμως ένα εξαιρετικό υπόστρωμα για στήλες όπως η παρούσα (κατόρθωμα). Διά τούτο το ευχαριστούμε και είθισται να καραδοκούμε για ειδήσεις που το αφορούν. Από τον Χρηστάκη τον Παπουτσή και την παλινδρόμηση του διορισμού του στην Παγκόσμια Τράπεζα έως τον άσο του βολάν Κίμωνα Κουλούρη και τις οδικές περιπέτειές του - όλα μας ενδιαφέρουν εξίσου.

Με ανυπόκριτη χαρά, λοιπόν, και ατόφια έκσταση ενημερωθήκαμε για τις εργασίες του Συνεδρίου της 3ης του Σεπτέμβρη, που διοργανώνει το κόμμα που είχε (στο καπάκι) δύο αρχηγούς τόσο ανελλήνιστους, που δεν μπορούσαν να συμπληρώσουν ούτε μια ντουζίνα λέξεις δίχως να κάνουν κάποιο καταγέλαστο σαρδάμ. Ο λόγος, φυσικά, για τον Κώστα Σημίτη και τον Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου. Ο νυν προεδρούλης, ο μπούας Βενιζέλος δηλαδή, ξέρει ελληνικά αλλά αγνοεί τη χρήση τους. Ακόμα και τον σκασμό να θέλει να βγάλει, το κάνει εκστομίζοντας 25.000 πομφολυγώδεις λέξεις. Το Κίνημα των αστέρων ξεσκονίζει καρέκλες στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στον Ταύρο για να πραγματοποιήσει ένα ονειρικό 48ωρο «Διήμερο Πολιτικό - Επιστημονικό Συμπόσιο», όπως το αποκαλούν.

Συνοπτικός πίνακας της πολεμικής νεοταξικής κακουργίας

Τα θηριώδη παγκόσμια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας συνοδεύονται πάντα και με μια εξίσου θηριώδη παγκόσμια υποκρισία: Επενδύονται και χρωματίζονται πάντα με «φιλολογίες» και γλυκερές ηθικολογίες περί «δημοκρατίας», «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» κ.λπ, καθώς και με χολιγουντιανά υπερθεάματα…

Οι ληστές και οι δήμιοι του πλανήτη προλειαίνουν το έδαφος με τρομοκρατικές προβοκάτσιες και με μια γιγάντια βιομηχανία ψεύδους…

Τα αυτοκρατορικά κέντρα προπαγάνδας, καθώς και τα ποικίλα δίκτυα των λακέδων σπεύδουν ταχύτατα, αλλά και υστερικά, να κυκλοφορήσουν το ψεύδος και να αναπαράξουν τα κλισέ της φαιάς προβοκάτσιας, προκειμένου να επικαλύψουν, να εξωραΐσουν και να δικαιολογήσουν το ΕΓΚΛΗΜΑ και την ιμπεριαλιστική κτηνωδία.

Η λύπη είναι στενά συνδεδεμένη με τη μνησικακία.

Η λύπη είναι στενά συνδεδεμένη με τη μνησικακία. Όταν ο νους φέρνει μπροστά του το πρόσωπο του αδελφού και αισθάνεται λύπη, είναι φανερό ότι έχει μνησικακία εναντίον του. Οι δρόμοι όμως των μνησίκακων οδηγούν στον πνευματικό θάνατο (Παροιμ. 12:28), γιατί κάθε μνησίκακος είναι παραβάτης του θείου νόμου (Παροιμ. 21:24).

Αν εσύ έχεις μνησικακία εναντίον άλλου, να προσεύχεσαι γι' αυτόν, και σταματάς έτσι την κίνηση του πάθους, γιατί με την προσευχή απομακρύνεται ή λύπη από τη θύμηση του κάκου πού σου έκανε. Όταν μάλιστα αποκτήσεις αγάπη και φιλανθρωπία, θα εξαφανίσεις εντελώς το πάθος από την ψυχή σου.