Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Το σόλο του ονείρου

Λαρισινά Δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου


Προχθές το βράδυ είδα αυτό το όνειρο. Ήμουνα μέλος του πληρώματος ενός φορτηγού αυτοκινήτου που έπαθε βλάβη μέσα στα νερά. Ο οδηγός του που ήταν ένας μάστορας αντί να διορθώσει τη βλάβη τσαλαβουτούσε στα νερά τραγουδώντας κάποιο τραγούδι που μου θύμισε το τραγούδι του Θεοδωράκη, που τραγουδάει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, «Στράτα τη στράτα, σου τόχω πει / φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή./ Σ’ αυτό το δρόμο, που κίνησες να πας,/ κοίτα να προλάβης τον καιρό, / πούναι σαν το κύμα τ΄ αρμυρό.»

Απ’ την αρχή του τραγουδιού και του ονείρου μέχρι το τέλος ακουγόταν μέσα στο πλατάγισμα των νερών, ο ήχος ενός κροταλία. Ο κροταλίας έπαιζε σόλο, που στο όνειρο σήμαινε ότι κρατούσε το πάτημα του τραγουδιού, τη βάση του τραγουδιού από το ομηρικό «σέλλω» που θα πει «ορμώ», «σείω».