Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Τελικά, το Brexit είναι καλό για την Ελλάδα;

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Την Παρασκευή βρισκόμουν για επαγγελματικούς λόγους στις Βρυξέλλες. Έτσι, υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας μιας γκάμας συναισθημάτων που ξεκινούσε από τη παγωμάρα κι έφτανε στον πανικό μεταξύ των υπαλλήλων της ΕΕ, για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. Πολλοί αναρωτιούνταν αν θα υποστούν μειώσεις στις αποδοχές τους λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό της ΕΕ, άλλοι απλά σκέφτονταν ποιοι θα αντικαταστήσουν τους βρετανούς συναδέλφους τους που θα φύγουν και κάποιοι έφταναν ως το σενάριο της διάλυσης της ΕΕ και μαζί με αυτό ασφαλώς και το τέλος της «ευτυχισμένης ζωής» γι αυτούς. Κοινώς ζουν στον κόσμο τους.

Εσυνηθίσαμε, ως θα έλεγε ο γερο – Κολοκοτρώνης, να μας καταφρονούν οι ξένοι.

"Ουδέν καινόν, όλα κενά" Μ. Χάκκας

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

Διάχυτη η απόγνωση στον κόσμο. Λες κι ένας ολόκληρος λαός παρέδωσε τα όπλα, ηττημένος, ετοιμόρροπος. Όπου και αν στραφείς σκοντάφτεις στην απόγνωση.

Παρόμοια αισθήματα βίωναν και οι δυστυχείς Ρωμηοί, λίγο προ της αλώσεως της Βασιλεύουσας. Το Γένος ανέβαινε στον αιμάτινο δρόμο του Γολγοθά του, στην μακραίωνη σκλαβιά στους αντίχριστους Αγαρηνούς εξαιτίας κυρίως της ηθικής κρίσης. Το διαπιστώνουμε σε κείμενα της εποχής: «Οι άρχοντες συμμετέχουν στις παρανομίες, οι διαχειριζόμενοι τα κοινά είναι κλέφτες, οι δικαστές δωρολήπτες με αποτέλεσμα να επικρατούν οι εγωιστές, οι αλαζόνες, οι αχάριστοι, οι συκοφάντες…