Αυτός που σε έπλασε ενδιαφέρεται για τη σωτηρία σου

Υπάρχουν, αγαπητέ, δύο τρόποι προσευχής: ο ένας είναι της με ταπεινοφροσύνη δοξολογίας και ο δεύτερος, που ακολουθεί, της αιτήσεως. Όταν λοιπόν προσεύχεσαι, μην αρχίζεις αμέσως με αίτηση αλλιώς γίνεται ύποπτη η προαίρεσή σου, ότι δηλαδή προσεύχεσαι στο Θεό πιεζόμενος από ανάγκη.

Όταν λοιπόν αρχίσεις την προσευχή, άφησε τον εαυτό σου κατά μέρος, τη γυναίκα, τα παιδιά σου· άφησε τη γη, πέρασε πάνω από τον ουρανό, άφησε όλη την κτίση, ορατή και αόρατη, και άρχισε από τη δοξολογία του Ποιητή των όλων. Και όταν τον δοξολογείς, να μην περιπλανάται ο νους σου εδώ κι εκεί, ούτε να μυθολογείς όπως οι εθνικοί, αλλά διαλέγοντας από τις άγιες Γραφές να λέγεις: «Σε ευλογώ, Κύριε, τον μακρόθυμο, τον ανεξίκακο που μακροθυμείς κάθε μέρα για τα πλημμελήματά μου και που έδωσες σε όλους μας το δικαίωμα της μετανοίας. Γι’ αυτό σιωπάς και μας ανέχεσαι, Κύριε, για να Σε δοξολογούμε που οικονομείς τη σωτηρία του γένους μας, άλλοτε με το φόβο, άλλοτε με συμβουλές, άλλοτε με τους προφήτες, και τελευταία με την επίσκεψή Σου, την παρουσία του Χριστού Σου. Διότι «Συ μας έπλασες και όχι εμείς. Συ είσαι ο Θεός μας» (Ψαλμ. 99, 3).

Αντώνης Φώσκολος: Η υστερία των Κλιματικών Αλλαγών και οι επιπτώσεις της στην παγκόσμια οικονομία (και η Κρήτη "ενεργειακό φιλέτο";)

"...Οι κλιματικές αλλαγές πάντα υπήρχαν και είναι στενά συνδεδεμένες με την εξέλιξη της γης από την Προτεροζωική Εποχή, ήτοι πριν 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια έως σήμερα ασχέτως της συγκέντρωσης του CO2 στην ατμόσφαιρα. Άρα υπάρχουν γεωλογικά, και αφότου εμφανίστηκε ο άνθρωπος στην γη, αρχαιολογικά και ιστορικά δεδομένα.

Η κατάσταση στη χώρα μας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η κατάσταση στη χώρα μας προκαλεί στους Έλληνες μερικά ερωτήματα στα οποία είναι δύσκολο να βρεις απάντηση. Ένα ερώτημα το πιο δύσκολο είναι γιατί ο Εχθρός επιδιώκει με τις προκλήσεις του να προκαλέσει την αγανάκτηση του κόσμου. Γιατί συμφέρει στον Εχθρό να αγανακτήσει ο κόσμος και να προβεί σε πράξεις βίας;

Κατ΄ αρχήν η αγανάκτηση όλων των Ελλήνων εναντίον του ενώνει τους Έλληνες. Είναι όμως ενότητα πραγματική αυτή που στηρίζεται στην αγανάκτηση και στο θυμό; Αν είναι πραγματική ενότητα, πώς ο Εχθρός την επιδιώκει, αντί να την αποφεύγει; Αυτό είναι το ερώτημα.

Δεύτερο ερώτημα ηθικό είναι γιατί ευδαιμονεί ο άδικος, ενώ ο αδικούμενος δυστυχεί;

Τρίτο ερώτημα είναι η ύπαρξη του δικαίου, του αληθινού και του ωραίου. Είναι σε δυσχερέστερη θέση ο αγωνιζόμενος για το δίκαιο και την αρετή, από τον άδικο;

Νίκη της Δημοκρατίας: Ο εκβιασμός απέτυχε, αλλά η δόση έρχεται!

Γεώργιος Π. Μαλούχος

Αφού πρώτα επιχειρήθηκε διαστρέβλωση του πολιτεύματος, τώρα, η κυβέρνηση δηλώνει ότι η πέμπτη δόση εξασφαλίστηκε!

Αυτό, δεν θα μπορούσε να το καταφέρει ούτε ο Χουντίνι… Ξαφνικά, χθες το απόγευμα, σύμφωνα με δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου, η πέμπτη δόση δεν κινδυνεύει πια! Πρόκειται για θαύμα. Ή μήπως πρόκειται για ντροπή, να μετέρχεται μια κυβέρνηση τέτοιες μεθόδους και μάλιστα σε τέτοια θέματα και τέτοιες ώρες…

Μέχρι και λίγα λεπτά πριν αρχίσει το συμβούλιο των αρχηγών, αν δεν υπήρχε η συναίνεση Σαμαρά, η χώρα υποτίθεται ότι θα κατέρρεε, δεν θα εκταμίευε, θα πτώχευε, θα έβγαινε από το ευρώ. Αυτόν τον κίνδυνο επέσειε ακόμα και η επίτροπος κυρία Δαμανάκη, κατά τρόπο που ανάγκασε ακόμα και την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να την αδειάσει. Κι όμως, αμέσως μετά το συμβούλιο, παρά το γεγονός ότι η αντιπολίτευση δεν «έσπασε», όλα αυτά, χάθηκαν ως δια μαγείας…

Μια περιγραφή της Κωνσταντινούπολης

Του Στήβεν Ράνσιμαν

Τον 5ο ήδη αιώνα ό πληθυσμός τής Κωνσταντινούπολης, χωρίς τα προάστειά της, πρέπει να ήταν περίπου ένα εκατομμύριο και ό αριθμός αυτός διατηρήθηκε κατά προσέγγιση ως τη λατινική κατάκτηση. Μετά τη λατινική κατάκτηση όμως άρχισε να λιγοστεύει με γρήγορο ρυθμό, ώσπου το 1453 αυτοί πού έμεναν δεν ήταν ούτε εκατό χιλιάδες . Η έκταση τής Πόλης ήταν πολύ πιο μεγάλη και από όσο θα δικαιολογούσε ένας τέτοιος αριθμός. Η βάση τού Τριγώνου, όπου ήταν χτισμένη, είχε περίπου εφτάμιση χιλιόμετρα μήκος και εκεί, σε διπλή γραμμή, από τον Μαρμαρά ως τον Κεράτιο κόλπο, εκτείνονταν τα χερσαία τείχη, πού είχε χτίσει ό Θεοδόσιος Β’, με τις έντεκα πύλες τους, εκ περιτροπής μιά στρατιωτική και μιά πολιτική. Από τις δύο άκρες τους άρχιζαν τα θαλάσσια τείχη, πού το καθένα είχε δέκα περίπου χιλιόμετρα μήκος, για να συναντηθούν στην αμβλεία κορυφή τού τριγώνου στο Βόσπορο. Μέσα στα τείχη υπήρχαν διάφορες πολυάνθρωπες πόλεις και χωριά, πού τα χώριζαν περιβόλια με οπωροφόρα δέντρα και κήποι. Όπως ή παλιά Ρώμη έτσι και ή Κωνσταντινούπολη μπορούσε να υπερηφανεύεται για τούς εφτά της λόφους. Οι λόφοι αυτοί ορθώνονταν απότομοι πάνω από το Βόσπορο και τον Κεράτιο κόλπο, προς τη θάλασσα όμως τού Μαρμαρά οι πλαγιές ήταν πιο μαλακές και οι χώροι ανάμεσά τους πιο μεγάλοι.

WikiLeaks: "Πως οι ΗΠΑ πολέμησαν Ρωσία, BMP-3 και αγωγούς"

Ένα τηλεγράφημα που εξηγεί πολλά πράγματα για την μετέπειτα εξέλιξη των πραγμάτων στις ελληνορωσικές σχέσεις, δημοσιεύει το WikiLeaks και το αναδημοσιεύουν σήμερα ΤΑ ΝΕΑ. Στο τηλεγράφημα της αμερικανικής προεσβεάις με ημερομηνία Νοέμβριος 2007, ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, διατυπώνει την εκτίμηση ότι «Ρώσοι πράκτορες θα µπορούσαν να διεισδύσουν στην ελληνική οικονοµία», λόγω της αυξανόµενης δύναµης των siloviki (πρώην και νυν στελέχη ασφάλειας και µυστικών υπηρεσιών που κατέχουν επιφανείς θέσεις στην οικονομία της Ρωσίας).

Είναι η εποχή που η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει αποφασίσει να παίξει δυναμική και περισσότερο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και να συσφίξει τους ελληνορωσικούς δεσμούς, αφού έχει εξέλθει ενισχυμένη από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου τις οποίες μόλις έχει κερδίσει.

Η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης

Γεώργιος Φραντζής

Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα, έσφιξαν την καρδιά τους, αγκα­λιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παι­διά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθε­λαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους. Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνη­σε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρή­νους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα.