Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Τί να φοβηθούμε;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Έντεινε και κατευοδού και βασίλευε ένεκεν αληθείας και πραότητος και δικαιοσύνης"
(Ψαλμός 44)

Γεννήθηκα στον πόλεμο κι ένιωσα το φόβο από την αρχή της ζωής μου. Θυμάμαι όταν οι Γερμανοί οπισθοχωρούσαν ο κόσμος, φοβισμένος, βγήκε στο βουνό για να γλιτώσει. Η μητέρα μου με κουβάλησε στις πλάτες πάνω στο βουνό, στην "Οξιά" ή στη "Βουνάσα", χειμώνα καιρό, μέσα στα χιόνια, τυλιγμένο σε μια βελέντζα.
Λένε ότι ο άνθρωπος είναι ένα ον που γίνεται ένα με αυτό που μετέχει. Έτσι ο ένας μετέδιδε το φόβο του στους άλλους. Όταν υπήρχε μαζί μας ένας που είχε δύναμη και θάρρος μετέδιδε σε όλους τη δύναμή του και το θάρρος του.
Η μητέρα μου τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής της ήταν κατάκοιτη. Έμενε με την κυρία Λάουρα, τη γυναίκα που την φρόντιζε. Τα αδέρφια μου που έμεναν στην ίδια γειτονιά, στην Αγία Τριάδα, είχαν μοιράσει μεταξύ τους τις ώρες, ώστε πάντα να βρίσκεται κάποιος κοντά της, για να μη νιώθει μόνη.

Η δημοκρατία είναι τόσο απλή που χωράει σε ένα φύλλο Α4

Χρησιμοποιούμε όλοι την λέξη δημοκρατία και τα παράγωγά της σχεδόν καθημερινά. Ομως η άγνοιά μας για το τι είναι δημοκρατία είναι τεράστια. Κι όμως δεν θα πρεπε μια και για να περιγραφεί το τι είναι η δημοκρατία, φτάνει και περισσεύει ένα φύλλο Α4.

Η δημοκρατία είναι μία απλή μέθοδος για να αυτο-κυβερνηθεί ένα σύνολο ανθρώπων. Είναι μια διαδικασία που μοιράζει την πολιτική ισχύ, την εξουσία δηλαδή, εξίσου σε όλα τα μέλη αυτού του συνόλου. Είτε πρόκειται για έναν σύλλογο, είτε πρόκειται για μια ολόκληρη χώρα.

Η δημοκρατία είναι μια διαδικασία που μας δίνει την δυνατότητα να παίρνουμε και να εφαρμόζουμε αποφάσεις, να επιτηρούμε την εφαρμογή τους, και να απονέμουμε δικαιοσύνη, συμμετέχοντας όλοι και άμεσα στα όργανα, τα σώματα και τους θεσμούς, χωρίς αντιπροσώπους.