Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Αναίδεια και ατιμωρησία: Οι γάγγραινες της πατρίδας

«Παισί δ’ αιδώ χρή πολλήν, ου χρυσόν καταλείπειν»

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Πρέπει κανείς ν’ αφήνει στα παιδιά του την αρετή της αιδούς και όχι χρυσάφι» Πλάτων

Πριν από μερικά χρόνια στάλθηκε στα σχολεία μια εγκύκλιος σχολικού συμβούλου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διά της οποίας στιγματιζόταν και περιγραφόταν με μελανά χρώματα η ολοένα αυξανόμενη κακή συνήθεια των μαθητών να αισχρολογούν και να βωμολοχούν, εντός και του σχολικού αυλόγυρου, στα διαλείμματα, και να αισχρολογούν στους τοίχους των σχολικών κτιρίων. Δυστυχώς, ακόμη και στο δημοτικό σχολείο, γινόμαστε αυτήκοοι μάρτυρες της σιχαμερής και επιβλαβούς αυτής έξεως!

Ἡ κα­θο­λι­κὴ ἐ­λευ­θε­ρί­α

Αγιογραφία: Ρωσική εικόνα
της Βαπτίσεως, έργο ίσως
του Αντρέι Ρουμπλιώφ.
Τοῦ σέβ. Μητροπολίτου Μαυροβουνίου κ. Ἀμφιλοχίου (Ράντοβιτς)

Τὸ «θη­ρί­ο» μὲ τὴν «ἀ­πά­τη» του ἔ­χει ἕ­να μο­να­δι­κὸ σκο­πό: τὴ δι­ά­σπα­ση καὶ τὸν ἐ­κμη­δε­νι­σμὸ τῆς δη­μι­ουρ­γί­ας καὶ τοῦ νο­ή­μα­τός της. Καὶ αὐ­τὸ κα­τορ­θώ­νε­ται μὲ τὴ δι­ά­σπα­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ὡς κα­θο­λι­κῆς κοι­νω­νί­ας καὶ τοῦ ἀν­θρώ­που ὡς προ­σώ­που.

Ἡ ἀ­πά­τη αὐ­τὴ αἰχ­μα­λω­τί­ζει τὴ ρί­ζα τῶν λο­γι­κῶν ὄν­των, τὴν ἐ­λευ­θε­ρί­α τους. Χω­ρὶς τὸ φῶς τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας καὶ ὁ Θε­ὸς καὶ ὁ ἄν­θρω­πος καὶ τὸ σύμ­παν κα­λύ­πτον­ται ἀ­πὸ τὸν ἀ­πέ­ραν­το ζό­φο τῆς ἀ­ναγ­και­ό­τη­τας. Στὸ βυ­θὸ τῆς ἀ­λο­γί­ας τὸ πρῶ­το ποὺ λεί­πει εἶ­ναι ἡ ἐ­λευ­θε­ρί­α. Καὶ θὰ λεί­πη ἡ ἐ­λευ­θε­ρί­α πάν­το­τε ἀ­πὸ ἐ­κεῖ, ὅ­που δὲν σώ­ζον­ται οἱ τρι­α­δι­κὲς «ἑ­νώ­σεις» καὶ «δι­α­κρί­σεις», δη­λα­δὴ ἐ­κεῖ, ὅ­που βα­σι­λεύ­ει ἡ σύγ­χυ­ση ἀ­νά­με­σα στὴ «φύ­ση» καὶ στὸ «πρό­σω­πο», εἴ­τε αὐ­τὸ ἀ­να­φέ­ρε­ται στὸ Θε­ὸ εἴ­τε στὴν κτι­στὴ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα.