Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Θα ξεφύγουμε ή θα μᾶς ξεφύγουν;

Από το 1981 και μετά, σταδιακά, αλλά σταθερά, έχουμε γίνει μία χώρα που οι μισοί Έλληνες πουλάνε υλικά οικοδομών στους άλλους μισούς. Οι μισοί Έλληνες προσπαθούν να πουλήσουν φραπέ, μεζέδες και κοινωνικό τουρισμό στους άλλους μισούς. Οι μισοί Έλληνες προσπαθούν να φορολογήσουν τις πολεοδομικές παραβάσεις των άλλων μισών. Οι μισοί Έλληνες ψάχνουν τους άλλους μισούς να βρουν τι λεφτά έχουν μαζέψει (πριν 10 ή 20 χρόνια) για να τους τα πάρουν. Οι μισοί Έλληνες θέλουν να δουλεύουν σε κάποιο ΚΕΠ για να σφραγίζουν άχρηστα χαρτιά των άλλων μισών.

Ποιος είναι νονός, δηλ. πνευματικός πατέρας, του Α. Ψυχάρη, συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά;


Νονός του Ανδρέα Ψυχάρη είναι ο

Η συνωμοσία του Κολεγίου Αθηνών

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Η συμμορία, η οποία ευθύνεται για την παράδοση της Ελλάδας στους «δανειστές» της.
Πληρωμένο «συμβόλαιο θανάτου» ήταν το Μνημόνιο.
Οι άνθρωποι, οι οποίοι κάποτε μας παρέδωσαν στους Ναζί του Χίτλερ, είναι αυτοί, οι οποίοι σήμερα μας παραδίδουν στους Ναζί της Μέρκελ.

Το Κολέγιο Αθηνών δεν είναι ένα ακόμα ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα από τα πολλά, που έχει πλέον η πατρίδα μας. Απλά παριστάνει το εκπαιδευτικό ίδρυμα, γιατί θα έπρεπε να έχει και ένα επίσημο αντικείμενο ενασχόλησης, για να δικαιολογεί την ύπαρξή του. Στην πραγματικότητα αυτό το "σχολείο" ιδρύθηκε από το κύκλωμα του "εθνάρχη" Βενιζέλου ως ένα ασφαλές και κλειστό "εκκολαπτήριο" γόνων διαδοχής ...Ιδρύθηκε, προκειμένου εκείνο το κύκλωμα —το οποίο εκείνη τη εποχή λυμαινόταν την εξουσία— να παρακάμψει τη δημοκρατική λειτουργία και σταδιακά να "μεταλλαχθεί" σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ...Ένα καθεστώς ακλόνητο, το οποίο —ακόμα και ενάντια στη λαϊκή βούληση— θα διατηρούσε μόνιμη επαφή με την εξουσία. Στόχος αυτού του καθεστώτος ήταν πάντα η εξουσία της χώρας, ανεξάρτητα από το ποιος εξωτερικός ιμπεριαλιστικός παράγοντας την κηδεμόνευε.

Τα Φώτα στ’ Αϊβαλί


Φώτης Κόντογλου

Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανίων. Έτσι τον ρίχνανε καί στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο.