Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Μαγειρική τέχνη

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Η μαγειρική είναι τέχνη και όπως κάθε τέχνη, χωρίς αγάπη δε γίνεται.
Οι μητέρες μας αγαπούσαν την μαγειρική, γιατί αγαπούσαν αυτούς για τους οποίους μαγείρευαν, αλλά και γιατί ένιωθαν τη χαρά της δημιουργίας. Γνώριζαν πότε ένα φαγητό είναι καλομαγειρεμένο ή όχι από το χρώμα, το άρωμα, την υφή και βέβαια από τη γεύση.

Το φαγητό ψήθηκε, έβρασε, τηγανίστηκε όταν βγάλει το άρωμά του, πάρει το χρώμα του, τη γεύση του. Ο πιο σίγουρος τρόπος να ξέρεις εάν έγινε το φαγητό είναι το πηρούνισμα. Αν μπήγεται εύκολα το πηρούνι και τραβώντας το βγαίνει και δεν κρατάει το φαγητό αυτό είναι το σημάδι ότι το φαγητό είναι έτοιμο. Αν το κρατάει, σημαίνει ότι το φαγητό "κρατάει", δηλαδή θέλει κι άλλο ψήσιμο, βράσιμο, τηγάνισμα.

Η μόδα του μπουγελώματος και της καταναλωτικής πορνείας…

Μία νέα καλοκαιριάτικη μόδα ξαπλώθηκε σαν επιδημία, για να σπάσει την …ανία και την …πλήξη της ΦΡΙΚΗΣ του 4ου Ράιχ: Το μπουγέλωμα…
Είναι και αυτή η νόσος ένα από τα συμπτώματα της …ανίας και της …πλήξης της βαρβαρότητας: Είναι ένα από τα «ιδεώδη» της εποχής μας, της Νέας αυτής Εποχής…
Πιο άλλο προσφορότερο υπερθέαμα θα μπορούσε να εφευρεθεί από το μπουγέλωμα των σταρ και των ειδώλων αυτού του κόσμου της σήψης και των κοπράνων;
Ενός κόσμου όπου η σκέψη τον κουράζει, τα δυνατά πάθη τον αγανακτούν, που περιφρονεί τον αγώνα, που βλέπει τον συναισθηματικό κόσμο σαν άχρηστη πολυτέλεια, που δεν χρειάζεται παρά κάπου κάπου κάποιο ξώδερμο και επιπόλαιο ερεθισμό για να σκοτώνει την ανία και να του ξυπνάει τις ναρκωμένες ζωικές αισθήσεις…

Οι φυλές του Αυγούστου

Του Μικρού Οδυσσέα

Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό. Για τον Αύγουστο δεν έχει πει κάτι ο σοφός λαός για αυτό και πηγαινοερχόμαστε.

Όσοι λείπουν, είναι μαζί με τα υπόλοιπα πέντε εκατομμύρια στις παραλίες, που έχουν τόσο κόσμο όσο το Μετρό σε ώρες αιχμής. Για να μπεις στη θάλασσα ακυρώνεις εισιτήριο: «επόμενη στάση, δεσποινίς πατώνετε;».

Η πόλη όμως είναι όλα τα λεφτά τον Αύγουστο. Από ανάγκη είναι (σχεδόν) όλοι εδώ.