“Ο Θεός θα δώσει τη λύση!”

μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία. (Ψαλμός 145)

όταν όλα μοιάζουν δυσοίωνα, ελπίζουμε στον Θεό, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει την λύση…

Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ό Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

Δεν θα πάει πολύ αυτή ή κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ό Θεός!

Ὁ Ἴων του Ἴων, ὦ Μπουτάρη!

Ὁ δήμαρχος Θεσσαλονίκης τιμᾶ συμβολικά, μὲ ἀνορθόγραφες πινακίδες ὁδῶν, ἐκεῖνον (τὸν ΓΑΠ) ποὺ τοῦ ἔδωσε τὸ χρῖσμα τὸ 2010.

Ὁ Ἴων Δραγούμης ἀγωνίστηκε γιὰ τη Μακεδονία ὅσο ἐλάχιστοι στὴν πατρίδα μας καὶ δολοφονήθηκε ἀπὸ τὶς παρακρατικὲς ὁμάδες των βενιζελικῶν - γιὰ εὐνόητους λόγους. Ἦταν ἄνθρωπος τῆς δράσης ἀλλὰ καὶ λόγιος. Ἀληθινὸς στοχαστὴς, ὄχι ὅπως τὸ καταγέλαστο ὑπόλοιπο ἀπὸ τὸ στὸκ των Παπανδρέου, ποὺ μᾶς στρίμωξε στὸ μνημονιακὸ κάτεργο καὶ ἐπέβαλε (ναὶ, κι αὐτὸ το κατάφερε) Καμίνη καὶ Μπουτάρη στὶς δημαρχίες Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης ἀντιστοίχως.

Έρχονται χρόνοι δίσεκτοι...

"Το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων μέρα με την ημέρα μειώνεται δραματικά.
Το σύστημα εξουσίας εκπροσωπούμενο απ' την κυβέρνηση που εκφράζει απολύτως τα συμφέροντα των τραπεζών, των δανειστών-τοκογλύφων, και των μη αιρετών "νταβατζήδων" των Βρυξελλών,
..κάθε μέρα σπρώχνει τον πολίτη προς ένα όλο και μεγαλύτερο αδιέξοδο, μέσω της οικονομικής ασφυξίας που έντεχνα προκαλεί.

Κάθε μέρα ανακαλύπτονται νέοι φόροι, νέες απειλές, νέα πρόστιμα,
..μηχανεύονται νέους τρόπους να καταπατηθούν όσες ελάχιστες ευνοϊκές ρυθμίσεις έχουν γίνει για τους πολίτες (ρυθμίσεις που δεν αφορούν βεβαίως παρά την είσπραξη-ξεζούμισμα αυτών που δεν μπορούν να αντιδράσουν, των μικρών ψαριών),
..και είναι φανερό πως οδηγούν συνειδητά τους χρεώστες του κράτους και των τραπεζών -τους οποίους με δόλο κατάστησαν χρεώστες- στην απώλεια της περιουσίας τους, και την κατάσχεση των εσόδων τους εκτός ενός μικρού ποσού που θα φτάνει ίσα-ίσα για την καθημερινή επιβίωση.

Ο Βορράς πρέπει να επιστρέψει τον πλούτο που άρπαξε από το Νότο.

Η ΕΕ και ειδικότερα η Ευρωζώνη είναι ένα κλειστό μόρφωμα, έτσι σχεδιασμένη (και κατευθυνόμενη) από τους Γερμανούς, ώστε τα πιο ανταγωνιστικά κράτη του Βορρά να απομυζούν πλούτο από τα λιγότερο ανταγωνιστικά του Νότου.

Η απομύζηση αυτή γίνεται ανεπιστρεπτί. Δηλαδή ο πλούτος που συλλέγεται από τα κράτη του Βορρά, δεν επανεπενδύεται στα κράτη του Νότου, ώστε ο πλούτος να κάνει κύκλους (όπως θα γινόταν σε μια ενιαία κρατική οντότητα), αλλά επενδύεται μόνο στο Βορρά ή συλλέγεται στις τράπεζες του Βορρά.