Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Σημάδια της παρουσίας του Χριστού

Ο Χριστός, όπως τότε που εδίδασκε, όπως τότε που έκανε τους χωλούς να πηδούν και να περιπατούν, τους τυφλούς να αναβλέπουν, τους νεκρούς να εγείρωνται, έτσι ακριβώς είναι μπροστά μας αυτήν την ώρα. Δεν τον φέρομε απλώς στην σκέψη μας, αλλά πραγματικά έρχεται μπροστά μας, γίνεται παρών Εκείνος, ο διδάσκαλος, ο προφήτης, ο θαυματουργός. Είναι τώρα μπροστά μας ο Χριστός που σταυρώθηκε, που αναστήθηκε, που αναλήφθηκε! Όλα αυτά που βλέπομε εδώ μέσα, οι πολυέλαιοι, ο ιερεύς, η αγία Τράπεζα, το Ευαγγέλιον, τα τίμια δώρα, η είσοδος η μικρά και η μεγάλη, τα πάντα γίνονται σημάδια της παρουσίας του Χριστού.

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Δεν είναι ο Θεός εκεί!

Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Τότε εάν τις υμίν είπη Ιδού, ώδε ο Χριστός ή ώδε. μη πιστεύσητε. Εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι ... Ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από Ανατολών, και φαίνεται έως Δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Όπου γαρ εάν η το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί". (Ματθ.κδ΄, 13-28).
(Αν κάποιος σας πει "να εδώ είναι ο Μεσσίας" ή "να εκεί είναι" μην τον πιστέψετε Γιατί θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες... Ο Υιός του ανθρώπου θα έρθει τόσο φανερά, όπως η αστραπή που βγαίνει στην Ανατολή και φαίνεται ως τη Δύση. Κι όπως λέει η παροιμία, όπου είναι το πτώμα εκεί θα συναχθούν και οι αετοί".)

Κάποτε στη Λάρισα, ένας έμπορος της οδού Βενιζέλου, στοίβαξε όλο το εμπόρευμά του στο μικρό μαγαζί του και δεν τον χωρούσε να μπει. Γιατί δεν πετάς μερικά πράγματα, για να μείνει λίγος ελεύθερος χώρος και για σένα; τον ρώτησα. "Τα πήρα με αίμα", είπε.

Όταν πήγα στην Κάλυμνο, στα καθήκοντά μου ήταν και η προανάκριση. Ο πρώτος που ανέκρινα ήταν κάποιος που αγόρασε τα παγοποιεία της Καλύμνου, λίγο πριν επεκταθεί το δίκτυο του ηλεκτρικού ρεύματος στο νησί.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Η παράσταση της μεταπολίτευσης δεν θα τελειώσει αν δεν τραγουδήσει και η «χοντρή κυρία».

Μπορεί η «χοντρή κυρία», δηλαδή η Αριστερά να μην κυβέρνησε τη χώρα η ίδια (αντίθετα κυβέρνησαν πολλοί προερχόμενοι από την Αριστερά), αλλά είναι απόλυτα συνυπεύθυνη για τα πάντα. Έγινε απόλυτα συστημική, δεν κατήγγειλε ούτε πολέμησε το σύστημα, αλλά βολεύτηκε μέσα στο σύστημα.

Βολεύτηκε με τις προνομίες του συστήματος και έχοντας το κοινωνικό ηθικό πλεονέκτημα, κυριάρχησε στα γράμματα, στον πνευματικό, στον εκπαιδευτικό, στον δημοσιογραφικό, στον καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά και στον ιδεολογικό χώρο. Κάλυψε ιδεολογικά τον απόλυτο κρατισμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο οποίος οδήγησε σε πολιτική πελατεία, στην διαπλοκή και σε κρατικοδίαιτο παρασιτισμό με τα κρατικά δάνεια και τα χρήματα των φορολογουμένων. Ταυτόχρονα πολλοί προερχόμενοι από το χώρο της Αριστεράς, κατέλαβαν σημαντικές πολιτικές θέσεις και άλλοι έγιναν κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, συγκεντρώνοντας πλούτο και δύναμη.

Δημοσιογράφοι τζουκ-μποξ

Το εκσυγχρονισμένο λειτούργημα της ενημέρωσης του κοινού, πάνω απ’ όλα, στοχεύει στο δίκαιο: εκείνο του ισχυρότερου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που από εδώ γίνεται χρήση του όρου «δημοσιογράφος τζουκ-μποξ». Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι δεν θα είναι και η τελευταία. Ο κλάδος των δημοσιογράφων που λειτουργούν όπως τα (αποσυρμένα πλέον) ευμεγέθη κυτία με τα 45άρια βινύλια ολοένα και διευρύνει την επιρροή του στα ελληνικά πράγματα και αυτό είναι πολύ καλό για τους ίδιους. Όχι για άλλους. Ο δημοσιογράφος τζουκ-μποξ δεν είναι σημείο των καιρών μας αλλά παλιό όσο το είδος μας. Είναι μοντέλο επαγγελματία που αντέχει στον χρόνο διότι διέπεται από απλότητα. Δεν έχει ανησυχίες, ενδοιασμούς, ηθικούς φραγμούς, εθνικά προτάγματα κι άλλα τέτοια αόρατα και συχνά επιβλαβή για την τσέπη και την υγεία. Λεφτά γυρεύει. Μόνο. Άντε και κάνα χειροκρότημα, κάνα μπιζάρισμα κοινού και «μπράβο καλά τα λέτε». Αλλά, επιζητεί τα χρήματα, τα ποθεί, τα γουστάρει όπως ο καρχαρίας τις ψαρούκλες. Κι ο καρχαρίας είναι μια απλή κατασκευή με μονοθεματική ατζέντα: το φαΐ. Γι’ αυτό το είδος του κυκλοφορεί στις θάλασσες από την Ορδοβίκια Περίοδο (πριν από περίπου 450-480 εκατομμύρια χρόνια). Με την απλότητα στον σχεδιασμό και την κατασκευή έκανε καριέρα ο καρχαρίας. Πεινάει; Τρώει. Δεν πεινάει; Πάλι τρώει επειδή θα πεινάσει.

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Έτσι κερδίζονται οι νίκες...

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Ξεφύλλιζα αυτές τις ημέρες έναν τόμο, τιτλοφορείται: «Η εποποιΐα 1940-41», εκδόσεις «Αρχείον Ιστορικόν Σελίδων» (του 1965), ο οποίος περιέχει, σε φωτοτυπίες, πρωτοσέλιδα εφημερίδων της εποχής του 1940-41, κατά την διάρκεια τής μεγαλειώδους νίκης. Σε πολλά διαβάζουμε κείμενα πολεμικών ανταποκριτών.

Σ’ ένα απ’ αυτά ο Αλέκος Λιδωρίκης (δημοσιογράφος και γνωστός θεατρικός συγγραφέας 1907-1988), τον Ιανουάριο του 1941, γράφει στην εφημερίδα «Η ΝΙΚΗ», για «το μεγάλο μυστικό των πολεμιστών μας». Ζει με τους στρατιώτες, μοιράζεται τα πάθια και τους καημούς τους, χαίρεται και καμαρώνει την αντρειοσύνη τους. «Κάπου στο μέτωπο», όπως σημειώνει, συναντά έναν φαντάρο.

Τσολάκογλου ζείς, εσύ τους οδηγείς!...

Μπορεί ο ήρωας φαντάρος του έπους του '40 να ξεχάστηκε και να είχε από τις μετέπειτα κυβερνήσεις την ίδια αντιμετώπιση και τις ίδιες τιμές με τους μαυραγορίτες, τους δωσίλογους και τους κάθε λογής κουκουλοφόρους και συνεργάτες των γερμανών της Κατοχής,

...μπορεί οι ήρωες της Αντίστασης (δεξιοί κι αριστεροί) να ξεχάστηκαν και να "βρωμίστηκαν" από κάθε λογής κατά φαντασία "αντιστασιακούς", και κάπηλους της Εθνικής Αντίστασης,
...από αυτούς που καταντούν όργανα της Νέας Κατοχής, όργανα παραγωγής Προεδρικών Διαταγμάτων που εξυπηρετούν την νέα Γκεστάπο εναντίον του ελληνικού λαού,

...αλλά τον Τσολάκογλου και τους συνεργάτες τους τους θυμούνται και τους τιμούν ακόμα! Έμπρακτα! Ακολουθώντας το παράδειγμά τους.

Η μόνη ελπίδα ήταν η πρόβλεψη για βροχή

efsyn.gr

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Ο χριστιανός οφείλει να δοξάζει το Θεό


Ο χριστιανός οφείλει να δοξάζει το Θεό και με το σώμα του και με το πνεύμα του. Άλλωστε, και τα δυο ανήκουν στο Θεό και, επομένως, δεν έχει εξουσία να τα ατιμάζει η να τα διαφθείρει, αλλά ως άγια και Ιερά πρέπει να τα χρησιμοποιεί με πολλή ευχαριστία.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Γιατί ο Θεός δεν θεραπεύει πάντα το σώμα μας;

Με είχε ρωτήσει κάποιος φίλος τις προάλλες γιατί να γίνονται και γιατί να μην γίνονται θαύματα σε όλους τους ανθρώπους από τον Χριστό, -που είναι η προσωπική Αλήθεια- από την Παναγία, τους Αγίους και άλλους μεσίτες και πρεσβευτές. Γιατί ένας άνθρωπος να μην θεραπεύεται από τον καρκίνο και άλλος να ζεματίζεται και να πονάει και να υποφέρει, σωματικά πάντα…; Επιθυμεί κάτι τέτοιο ο φιλάνθρωπος Θεός;

Πρώτα-πρώτα, ο Θεός δεν γίνεται φορτικός και δεν είναι «κομπλεξικός», όπως εμείς. Απεναντίας, εάν δεν Τον θέλουμε στην ζωή μας, δεν έρχεται, αν και μας ευεργετεί και πάλι όσο Του το επιτρέπουμε. Είναι ο μανικότερος των εραστών, ο πιο τρελός των ερωτευμένων και παράλληλα ο «ευγενής», που σέβεται απεριόριστα την ελευθερία μας. (Επίσης, είναι αυτός που φέρεται όπως ο πατέρας στην παραβολή του Ασώτου- δεν ζητάει κανένα λόγο, ούτε … «κάνει μούτρα», αλλά απλώς χαίρεται με την επιστροφή μας στο καλό.) Με άλλα λόγια, μας αφήνει να πάμε όπου θέλουμε, είτε με τα λόγια και τις εξωτερικές ενέργειες κάνουμε τους ευσεβείς, είτε όχι. Εκεί έχει ο άνθρωπος ακέραια την ευθύνη.

Όσο αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα, τόσο αυξάνει τον πλούτο της η ολιγαρχία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς την εφορία, αυξάνονται κατά μέσο όρο, γύρω στα 34 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα. Όμως σύμφωνα με έρευνα της διεθνούς εταιρίας Welth-X, που έγινε πέρυσι, 505 Έλληνες αυξάνουν την περιουσία τους κατά 37 περίπου εκατομμύρια ευρώ επίσης την ημέρα. Πολύ περίεργη σύμπτωση αυξομείωσης πλούτου!!!!!

Αυτή η περίεργη λογιστική αντιστοίχιση ποσών, μας κάνει να αναρωτηθούμε λοιπόν εύλογα. Μήπως αυτή η συνεχώς μειούμενη ποσότητα χρημάτων των πολιτών, πηγαίνει στις τσέπες μιας μικρής ολιγαρχίας; Είναι πολύ περίεργο και βγάζει μάτι, αυτό το «πλην» από την μια μεριά και το αντίστοιχο «συν» από την άλλη. Εδώ μοιάζει σαν να γίνεται μια μεταφορά πλούτου από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του λαού, προς μια μικρή ολιγαρχία.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Κομισιόν και κονομισιόν

Κοίτα πόσο ωραία περνούν στο
ντευκτήριοτου Κοινοβουλίου!
Δεν χαίρεσαι με τη χαρά τους;
Χαλάλι τα λεφτά...
Πώς το έγραψε η «δημοκρατία»; Βγήκε από το... Μνημόνιο η Βουλή. Μπράβο της και συγχαρητήρια και κάθε καλό. Αλήθεια, πώς τα καταφέρνει;

Ο Κώστας Σημίτης κάποτε είπε ένα κινέζικο ρητό: «Το ζήτημα δεν είναι να σας δώσω ψάρια αλλά να σας μάθω να ψαρεύετε». Τελικά ούτε ψάρια μάς έδωσε ούτε το αγκίστρι έβγαλε κανείς από τα χείλη μας. Ο Σημίτης μάς έπιασε όλους σαν κοκοβιούς, δίχως καν να ρίξει δόλωμα. Ετι δε, το ρητό με τα ψάρια μπορεί να το θυμάται από την εποχή που ήταν ένα αμέριμνο αμφίβιο και περίμενε να εξελιχθεί σε δίποδο. Κάποιοι περαστικοί Κινέζοι θα σχολίαζαν τη σοφία του ρητού δίπλα στο ποτάμι και ο Σημίτης το θυμάται από τότε, από τόση δα σαύρα. Και να πώς τα κατάφερε! Αναρριχήθηκε μέχρι τα ύπατα αξιώματα της Ελλάδας. Κατόρθωσε να γίνει πρωθυπουργός, παρόλο που είχε αξιοπρέπεια αμοιβάδας και νοημοσύνη θανατηφόρου, εξωγήινου ιού.

«Το Eλληνικό όνειρο»

Μια φορά κι έναν καιρό κάπου στην δεκαετία του 50 στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού μια χώρα πάλευε για την κατάκτηση του «Αμερικανικού ονείρου». Όνειρο βασισμένο σε χιλιάδες παγκόσμιους εφιάλτες που με το πέρασμα των δεκαετιών αποδείχθηκε ότι ήταν απλά ένα κατασκεύασμα που σαγήνευσε εκατομμύρια ανθρώπους και τελικά τους απογοήτευσε.

Στην δεκαετία του ’80 στην από εδώ μεριά του Ατλαντικού, μία «ανεξάρτητη» χώρα δημιουργούσε το δικό της όνειρο. Δεν απείχε πολύ από αυτό το αμερικάνικο, αλλά του έλειπαν δύο βασικά συστατικά: Η πραγματική λάμψη και η ακριβή παραγωγή. Στηρίχθηκε σε δύο άλλα στοιχεία πρωτόγνωρα για τα ελληνικά δεδομένα: Το «βλαχοκυριλέ» στυλ και η κατάκτηση του εύκολου χρήματος. Στο παιχνίδι μπήκαν καταρχάς, άεργοι και απαίδευτοι στην πολιτική πολίτες. Άνθρωποι που δεν μπορούσαν να παράγουν, που δεν είχαν τις ικανότητες να δημιουργήσουν, κατάφεραν να εισχωρήσουν σε κομματικά υποκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Η εταιρεία που εκείνη την εποχή πουλούσε πολύ, ήταν το «λαμπερό», «ανατρεπτικό» ΠΑΣΟΚ. Χρησιμοποιώντας μία-δύο καθαρές και ήδη χορτάτες από μόνες τους προσωπικότητες, εκμεταλλευόμενοι το φακέλωμα της Δεξιάς και τον φόβο του χωροφύλακα μπήκαν δυναμικά στο παιχνίδι με τσιτάτα και σλόγκαν του τύπου «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Βλέποντας σήμερα φωτογραφίες εκείνης της εποχής καταλαβαίνεις ότι οι πολιτικοί, μόνο με το κριτήριο της εξωτερικής εμφάνισης, δεν θα έπαιρναν δουλειά ούτε ως βοηθοί του συνοικιακού μπαρμπέρικου.

Η κοινωνία είναι εκ φύσεως

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Δεν υπάρχει ίσως τίποτε πιο επώδυνο από το να νιώθεις ότι δεν σε χρειάζεται κανείς γιατί κάποια αρρώστια ή η ανεργία ή κάτι παρόμοιο σε αχρηστεύει και σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι παραπανίσιος στο κοινωνικό σύνολο.

Μια φορά ένιωθα έτσι, λόγω αρρώστιας που φοβήθηκα ότι δεν θα γινόμουν καλά και δεν λυπόμουν τόσο που δεν θα γινόμουν καλά, όσο γιατί δε θα χρησίμευα σε τίποτα.

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που θέλουν το κορμί τους να καεί και να γίνει στάχτη. Γιατί να μην ανακυκλωθεί στη Φύση; Το σώμα μας το πήραμε απ΄ το χώμα. Γιατί να μην το επιστρέψουμε εκεί όπου ανήκει στην οργανική φύση; Η στάχτη είναι το πιο ουδέτερο, το πιο άχρηστο πράγμα στη φύση. Όλα τα αισθανόμενα όντα το αποφεύγουν.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Γιατί η προφητεία συσκιάσθηκε με ασάφεια.

Ο προφητικός λόγος είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο μέσα στην Χριστιανική Πίστη. Είναι είδος θρησκευτικού θεόπνευστου λόγου που συναντούμε κυρίως στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Λειτουργεί σαν το φως του λυχναριού που βοηθά να πλησιάσουμε στον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Χριστό. «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών» (Β’ Πέτρου, 1:19). Στο συγκεκριμένο απόσπασμα από τα «Αμφιλόχια» του Μ. Φώτιου, ο άγιος αναφέρεται στο θέμα της «ασάφειας» των προφητειών και εξηγεί πολύ απλά τον διπλό ρόλο της προφητείας, όσον αφορά την αποδοχή της εκ μέρους του ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια πρόθεση και δεν τοποθετούνται όλοι ορθά απέναντι στα πράγματα του Θεού. «Η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας» (Β’ Θες/κεις, 3:2). Η προφητεία αποκαλύπτεται από τον Θεό και δεν ανακαλύπτεται με την ανθρώπινη σοφία. Και ενώ είναι ασαφής σε αυτούς που χλευάζουν, γίνεται σαφής στους αξίους που θα τις σεβαστούν!

Για να σωθεί ο "άθλιος" πρέπει να κλάψει η Πόπη Τσαπανίδου

Πόσο έντιμη μπορεί να αισθάνεται η δημοσιογραφία και το "κοινωνικό κράτος" απέναντι στα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων;

Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

Η κατάσταση της οικογένειας που ζει στο αυτοκίνητο με τα δυο παιδιά, ανακαλύφθηκε από την εφημερίδα Πρώτο Θέμα. Η υπόθεση γίνεται, αλλοίμονο, πρώτη είδηση στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη και της Πόπης Τσαπανίδου. Η δημοσιογράφος του Σταρ ξεσπάει σε λυγμούς μην αντέχοντας την ανέχεια σε πρώτο πλάνο και ο Παπαδάκης δηλώνει συγκλονισμένος περισσότερο από δέκα φορές κατά την διάρκεια προβολής του ρεπορτάζ.

Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν...

Είναι δύσκολο και οδυνηρό να περπατάς ξυπόλητος ανάμεσα στ’ αγκάθια. Όταν όμως ο ξυπόλητος άνθρωπος πεθαίνει της δίψας κι η πηγή με το νερό είναι μετά τα’ αγκάθια, δε θ’ αποφασίσει γρήγορα να βαδίσει πάνω σ’ αυτά, μ’ όλο που τα πόδια του θα πληγωθούν, για να πλησιάσει στο νερό; Ή μήπως θα προτιμήσει να καθίσει πάνω στο χλωρό γρασίδι που είναι πριν από τα’ αγκάθια και να πεθάνει της δίψας;

Κάποιοι άνθρωποι που είναι άρρωστοι από την αμαρτία λένε: «Δεν μπορούμε να πάρουμε τόσο πικρό φάρμακο». Κι έτσι ο γιατρός που αγαπά το ανθρώπινο γένος, πήρε πρώτος το φάρμακο, το πικρότερο φάρμακο, μ’ όλο που ήταν υγιής. Και το έκανε αυτό μόνο για να δείξει στους αρρώστους πως αυτό δεν είναι αδύνατο. Αλήθεια, πόσο πιο δύσκολο είναι στον υγιή άνθρωπο να πάρει και να καταπιεί το φάρμακο που είναι για τους αρρώστους! Εκείνος όμως το πήρε, ώστε οι θνητοί άρρωστοι να οδηγηθούν στην απόφαση να το πάρουν και αυτοί.

Να πώς με την ενέργεια δένεται όλη η ΕΕ στο άρμα των Γερμανών.

Και η Ελλάδα, βεβαίως-βεβαίως ...

Στις 23-24 Οκτωβρίου γίνεται στις Βρυξέλλες η Ειδική Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα και το Euractiv αποκάλυψε χθες τις θέσεις, με τις οποίες προσέρχονται στη "διαπραγμάτευση" οι χώρες-μέλη.

"Διαπραγμάτευση"; Ποια διαπραγμάτευση; Όπως θα δείτε στο σχετικό πίνακα ...

Ο Γέρων Σωφρόνιος για το κτίσιμο των Ναών

Ο σύγχρονος άγιος και ιδρυτής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας Αρχιμανδριτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ρωσικής καταγωγής είπε σε ένα κληρικο πνευματικό του παιδί καθώς κοίταζαν ένα ναό που είχε αρχίσει να κτίζεται στους χώρους της Μονής.

«Είναι δύσκολο να κτίζεις ναό σήμερα. Θα ξεσηκωθούν όλα τα δαιμόνια» και συνέχισε με ένα ανέκδοτο που είχε ακούσει στη Ρωσία. «Κάποιος πήγε στην κόλαση αλλά όμως ήθελε να υπάρχει εκεί ναός για να προσεύχεται. Παρά την αμαρτωλότητά του αγαπούσε τον Θεό και ήθελε να προσεύχεται. Άρχισε να μετρά τον χώρο για να κάνει θεμέλια. Ένας διάβολος τον ρώτησε τι κάνει; Εκείνος απάντησε: «Θέλω να κτίσω ιερό ναό για να προσεύχομαι». Ανησύχησε ο διάβολος γιατί δεν ήταν δυνατόν να κτιστεί ναός στην κόλαση και προσπάθησε να τον εμποδίσει. Δεν το κατόρθωσε και φώναξε και άλλους δαίμονες. Ούτε αυτοί μπόρεσαν. Το ανέφεραν στον αρχηγό τους. Και τότε συγκεντρώθηκαν πολλοί δαίμονες και τον έβγαλαν έξω από την κόλαση για να μην κτίσει ναό». Και συνέχισε ο Γέροντας: «Έτσι και εμείς κτίζουμε ναούς για να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο και εάν δεν το κατορθώσουμε αυτο τότε θα επιτύχουμε να μην μας δεχτεί ο διάβολος στην κόλαση».

Όταν οι πολυεθνικές έλεγαν “καπνίστε για να έχετε καλή υγεία”!


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Το πολιτικό προσωπικό αυτοαπαλλάσσεται για το 40% των υποχρεώσεών του.

Ψήφισαν το ακατάσχετο του 40% της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων τους. Λογικά λοιπόν, για λόγους ισότητας, θα πρέπει τώρα να ψηφίσουν και το ακατάσχετο του 40% των περιουσιών των εταιριών και των φυσικών προσώπων. Λέμε τώρα....

Την ώρα που ο λαός εξαθλιώνεται κάτω από την μπότα της τρόϊκας και της συνεργαζόμενης ντόπιας ολιγαρχίας (1% αυτής ολιγαρχίας κατέχει το 56,1% του συνολικού πλούτου της χώρας), την ώρα που το σύνολο σχεδόν των πολιτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι καταχρεωμένο στις τράπεζες και στην εφορία, την ώρα αυτή ήρθε το πολιτικό προσωπικό και ψήφισε το ακατάσχετο του 40% της δικής του κρατικής χρηματοδότησης. Κόμματα που δεν μπορούν να ρυθμίσουν τα οικονομικά τους και είναι καταχρεωμένα, κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα. Όπως ήταν φυσικά επόμενο, χρεοκόπησαν και τη χώρα.

Καλά βαφτίσια!...

Kυβέρνηση νονών!
Όχι, παρεξηγήσατε..
Δεν εννοούμε αυτό που εννοείτε!
Κανονικών νονών, όχι των μαφιόζων.
Για τα βαφτίσια. Του νέου μνημονίου!

Νέο μνημόνιο λοιπόν, νούμερο 4, να μας ζήσει, σαν πολύτεκνοι γίναμε,
...αλλά εκεί στην κυβέρνηση προβληματίζονται για το όνομα!
Να το πούνε "προληπτική γραμμή στήριξης"; Να το πούνε "γραμμή προληπτικής πίστωσης"; Να το πούνε Αφροξυλάνθη; Μεγάλος προβληματισμός και μπέρδεμα!

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ντόπιο πράμα, σάπιο δράμα

Αγαπητέ Φρειδερίκε Νίτσε. Οπως (ίσως) θα έλεγες και εσύ, ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν είναι το αίτιο της κρίσης αλλά η ύστατη συνέπειά της

Ακούγοντας δημηγορίες του βαρύγδουπου Mega-ρίτη ηγέτη του Ποταμιού, ο νους αναπόφευκτα ταξιδεύει στη δύση της πνευματικής διαύγειας του Γερμανού φιλοσόφου Νίτσε - τότε που γινόταν κουκουρούκου. Είναι κρίμα που δεν ζει να σχολιάσει λίγο τον Σταύρακα - αν άντεχαν τα λογικά του να ακούει τέτοιες ανακόντες, δράκοντες, σαμιαμίδια και δεντρογαλιές που βγάζει ο στόμας του πρώην εστιάτορα.

Προσδοκίες

Παριστάναμε ότι "τα καταφέραμε"
Και η Τρόϊκα παρίστανε ότι "τα καταφέραμε"
Μέχρι που μερικοί το πίστεψαν κιόλας...
Και μάς θύμισαν την πραγματικότητα...

(διασκευή από τον a. thymosophus)

Καλή είναι η Θεωρία των Προσδοκιών, αλλά η πραγματικότητα είναι απλή και αδυσώπητη, από τουλάχιστον τον Μάρτιο του 2000. Φτιάξαμε (με λίγο λάδωμα από τους σημερινούς πιστωτές μας και με την εγκληματική συνδρομή της δήθεν Τράπεζας της δήθεν Ελλάδος) μια φούσκα. Η φούσκα χρηματοδοτήθηκε από εύκολα δανεικά σε σκληρό νόμισμα και καταναλώθηκε σε μη παραγωγικές καραμέλες και μηχανισμούς δέσμευσης σε ανελαστικές πληρωμές. Τα δάνεια έγιναν ενυπόθηκα, ελέω ΓΑΠ, το 2010. Δεν είναι η πρώτη φορά που την πατάμε σαν αγράμματα λαμόγια (που δυστυχώς είμαστε, ελέω Μέγκα Τσάνελ, Σκάϊ και λοιπών παπαγάλων). Τις προηγούμενες φορές την γλυτώσαμε από Παγκόσμιους Πολέμους. Η Γερμανία υπάρχει σήμερα μόνο επειδή της διαγράφηκαν τα χρέη μετά τον Β' Παγκόσμιο (να' ναι καλά οι Ρώσοι, όπως να 'ναι καλά οι Μπολσεβίκοι του 1917 που την γλύτωσαν και στον Α' ΠΠ). Φυσικά και είναι αισχρά δυσάρεστοι οι Π.Π., η γεωγραφία δεν έχει αλλάξει, και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επιμένει. Θα μου πείτε ότι πριν την "Αγία" ήταν σκέτα η "Ρωμαϊκή".

Γι' αυτόν που ζητεί λογικές αποδείξεις

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Γι' αυτόν που ζητεί λογικές αποδείξεις προσπαθώ να αποδείξω με λογικά επιχειρήματα, ότι αυτός που δεν πιστεύει στη ζωή μετά το θάνατο, δεν πιστεύει ούτε στην ειλικρινή επικοινωνία με τους άλλους ούτε στην αγάπη και κατ΄ επέκταση δεν πιστεύει ούτε ελπίζει στη σωτηρία του.

Ο δυτικός κόσμος, όπως δέχεται ο ίδιος, δεν πιστεύει στην ειλικρινή επικοινωνία με τους άλλους. Θεωρεί την επικοινωνία τυπική, ουσιαστικά ψευδή και την αγάπη ανέφικτη.

Ο δυτικός κόσμος δεν πιστεύει στην ζωή μετά το θάνατο παρόλο που μπορεί να νομίζει ότι πιστεύει. Αυτό συνάγεται απ΄ το εξής: Αυτός που δεν πιστεύει στη ζωή μετά το θάνατο, όπως είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν έχει το χάρισμα να βλέπει τη δόξα του Θεού στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, γι' αυτό και δεν πιστεύει στα λόγια Του, για τη ζωή μετά το θάνατο.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Το μυστικό...

Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας.
Δεν είπε ο Κύριος "Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και... ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν";
Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ότι επιθυμούμε.
Και κοιτάξτε το μυστικό.
Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα.
Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με το Θεό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε "Δώσ'μου τούτο, εκείνο...".
Είναι αρκετό να λέμε "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με".
Δε χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας.
Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του.

«Ισονομία» στην Αθήνα

Οι λιμουζίνες στον πεζόδρομο και η διερχόμενη μοτοσικλέτα παίρνει «κλήση»

Το βράδυ της Πέμπτης στο φανάρι της Αμαλίας στο ύψος της Αρεοπαγίτου, το πλήρωμα ενός περιπολικού «κόβει κλήση» σε έναν διερχόμενο μοτοσικλετιστή. Συμβαίνει…

Το κοντράστ όμως για το περιστατικό αυτό, είναι πως ακριβώς απέναντι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στον πεζόδρομο μπροστά στο Ίδρυμα Ωνάση είναι παρκαρισμένα κάμποσα ακριβά αυτοκίνητα (λιμουζίνες). Φυσικά δεν κόπηκε καμία κλήση.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Ποια δημοκρατία; Με το 1% των Ελλήνων να κατέχει το 56,1% του πλούτου;

Ας το επαναλάβουμε, γιατί εύκολα το ξεπεράσαμε. Το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56,1% του συνολικού πλούτου της χώρας!!! Δηλαδή όλο το υπόλοιπο 99% του λαού κατέχει μόνο το 43,9% του πλούτου!!! Πιστεύει άραγε κάποιος σοβαρός άνθρωπος, ότι με τέτοια ανισότητα και υπερσυγκέντρωση πλούτου σε λίγα άτομα, μπορούμε να έχουμε πραγματική δημοκρατία στην Ελλάδα ή έχουμε στενή ολιγαρχία με δημοκρατικό φερετζέ; Για να μην κοροϊδευόμαστε δηλαδή και μεταξύ μας αδέρφια…

Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56,1% του συνολικού πλούτου της χώρας. Ενώ σύμφωνα με έρευνα που έγινε πέρυσι από την διεθνή εταιρία Wealth-X, 505 Έλληνες (που προφανώς ανήκουν στο ανωτέρω 1%) αυξάνουν τον πλούτο τους (σήμερα που λαός υποφέρει), κατά 37 περίπου εκατομμύρια ευρώ συνολικά (κρατηθείτε) το 24ωρο!!!

Απίστευτα προκλητική τροπολογία στη Βουλή για τα δάνεια των κομμάτων

Με μία απαράδεκτη τροπολογία 2 γραμμών, η κυβέρνηση επιχειρεί να ρυθμίσει τις δανειακές υποχρεώσεις των κομμάτων προς τις τράπεζες.

Δύο βουλευτές της συγκυβέρνησης, Ο Κώστας Καραγκούνης της ΝΔ και ο Γιάννης Κουτσούκος του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν τροπολογία για το ακατάσχετο της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων που χρωστούν στις τράπεζες.

«Ποσοστό 40% της συνολικής κρατικής χρηματοδότησης που λαμβάνει κάθε κόμμα και συνασπισμός κομμάτων είναι ακατάσχετο και ανεκχώρητο», είναι το περιεχόμενο της απίστευτα προκλητικής τροπολογίας.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Ολοι για τον σοσιαλισμό!


Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος... Λίγο Γιάννο Παπαντωνίου να διαβάσει, μια αγόρευση (παλιά) του Τσοχατζόπουλου ν' ακούσει, λίγο Αντρέα να θυμηθεί, θα σπάσει.

Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε γιατί γίνεται η “Επίθεση των αγορών”; CUI BONO?

Πάντα πίσω από τις φαρσοκωμωδίες θα κρίνουμε μόνο με έναν γνώμονα: ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ.

Τρεις σκοτεινές, μη εκλεγμένες προσωπικότητες, Στουρνάρας, Παπασταύρου, Χαρδούβελης πηγαίνουν να “διαπραγματευθούν” με την Λαγκάρντ. Για την “έξοδο” του ΔΝΤ.

24 ώρες μετά αρχίζει η “επιθεση των αγορών” και οι μαζικές πωλήσεις στο χρηματιστήριο. Πούλησε ο κυρ Μήτσος δεκαετή ομόλογα;

ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ;

Ελευθερία ή Θάνατος

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Θαυμάζω το λαό μας που βιώνει όσο κανείς άλλος λαός τη Χριστιανική Διδασκαλία. Οι αγώνες του για την ελευθερία είναι ο αψευδής μάρτυρας ότι ο λαός μας κατανοεί την ελευθερία ως αληθινή ζωή.

Η ελευθερία είναι ο προορισμός του ανθρώπου. Η ένωση με το Θεό, που είναι ελευθερία από την καταπίεση των αναγκών. Ο αρχαίος κόσμος όπως κι ο σύγχρονος δυτικός κόσμος θεωρεί ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία, δηλαδή μια ουτοπία. Ευδαιμονία δεν υπάρχει παρά μόνο στην ένωση με το Θεό, στην οποία ούτε ο αρχαίος κόσμος, ούτε ο δυτικός κόσμος πιστεύει.

Εμείς επιδοτούμε το Γαλλικό, κρατικό, μονοπώλιο. Με λεφτά, γη, και μόνιμη υποβάθμιση

Σύνδεσμος
...Διότι, παρά την χρυσοπληρωμένη προπαγάνδα των αιολικών εταιρειών, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η ενέργεια που παράγεται από ανεμογεννήτριες εξαρτάται από το αν και πόσο φυσάει, ενώ τα συστήματα ηλεκτροδότησης λειτουργούν μόνο όταν υπάρχει ισορροπία, κάθε στιγμή, ανάμεσα στην παραγωγή και τη ζήτηση αλλιώς καταρρέουν (black out).

Οι ανεμογεννήτριες από μόνες τους δεν μπορούν να ηλεκτροδοτήσουν ούτε ένα χωριό. Έτσι, τα εργοστάσια που καίνε συμβατικά καύσιμα συνεχίζουν, υποχρεωτικά, να λειτουργούν προκειμένου να εξασφαλισθεί η παραγωγή συνεχόμενης σταθερής ενέργει­ας για κάθε στιγμή που την χρειαζόμαστε.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Ο Μπέννυ κουμπαράς...

Όχι, λέει, οι τράπεζες δεν θα χαρίσουν τα χρέη στο ΠαΣοΚ,
...απλώς αυτά θα πληρωθούν σε μία δόση το 2035!

Τώρα: Πού θα τα βρουν να τα δώσουν;
Φήμες λένε ότι στα γραφεία στην Χαρ.Τρικούπη, δεξιά μπαίνοντας στην είσοδο (εδώ και πολλά χρόνια τοΠαΣοΚ δεν έχει καμία σχέση με ό,τι βρίσκεται αριστερά. Μόνο δεξιά!),
...θα στήσουν έναν κουμπαρά-γουρουνάκι στο μέγεθος και το εκτόπισμα του προέδρου τους.
(Κάποιοι λένε πως τον έχουνε μετρήσει, τον έχουν κυβίσει, και βρήκαν πως μέσα σε κείνη την κοιλιά χωράνε τα 120 εκατομμύρια του χρέους τους. Σε κέρματα!)

Μπορούμε να ξεπλένουμε μαύρο χρήμα αγοράζοντας ακίνητα;

Σύμφωνα με πληροφορίες στον τύπο, η κυβέρνηση προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση της κατάργησης του «πόθεν έσχες» για την αγορά ακινήτων, επί της αντικειμενικής αξίας. Θα ισχύει λέει, μόνο επί της αξίας που θα αναγράφεται στο συμβόλαιο, όπως γίνεται και για τον υπολογισμό της υπεραξίας.

Στην ουσία δηλαδή, κάποιος θα αγοράζει ένα ακίνητο αντί ποσού 5 εκατομμυρίων ευρώ (πραγματικό τίμημα) και θα μπορεί να δηλώνει στο συμβόλαιο π.χ. 10 χιλιάδες ευρώ τίμημα. Θα καλείται λοιπόν στη συνέχεια να δικαιολογήσει το «πόθεν έσχες» μόνο επί των 10 χιλιάδων ευρώ και όχι επί των 5 εκατομμυρίων!!! Την ίδια στιγμή και ο πωλητής δεν θα καταβάλει κανένα φόρο υπεραξίας, αφού κανείς δεν πρόκειται να δηλώσει τίμημα τέτοιο που θα επιβαρύνεται με αυτόν το φόρο. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ο φόρος μεταβίβασης (3%) θα υπολογίζεται κανονικά επί της αντικειμενικής αξίας (που μπορεί π.χ. να είναι 8 εκατομμύρια ευρώ), αλλά το "πόθεν έσχες" θα ελέγχεται μόνο για τις 10 χιλιάδες ευρώ. Ωραίο ε;

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Ύστερα από μία κουραστική μέρα, μας είναι απαραίτητη η βραδυνή προσευχή


Το βράδυ, κατάκοπος καθώς είμαι από το μόχθο της ημέρας, δεν έχω όρεξη για προσευχή
Άλλωστε, γιατί να προσευχηθώ;
Μα πως είναι δυνατό!
Να μην έχει κανείς διάθεση επικοινωνίας με τον Κύριο, έστω και εξουθενωμένος σωματικά;
Μήπως οι οποιεσδήποτε διασκεδάσεις ξεκουράζουν τον άνθρωπο;
Όχι, αυτές τον καταπονούν περισσότερο, ενώ η προσευχή έλκει τη θεία χάρη, που αναπαύει σώμα και ψυχή.
Δεν προσεύχεστε, λοιπόν...

Η γενοκτονία των ελληνικών λέξεων

Η ειρωνεία του πράγματος: στα λόγια,
είθισται να υπερασπίζονται την
ελευθερία του Λόγου
όσοι τον καταστρέφουν.
«Λόγια και μαγεία στην αρχή ήταν ένα και το αυτό και ακόμα και σήμερα τα λόγια διατηρούν πολλή από τη μαγική τους δύναμη. Ο καθένας μας μπορεί με τα λόγια να δώσει στον άλλο την μεγαλύτερη ευτυχία ή να προκαλέσει την πιο φριχτή απελπισία. Με τα λόγια ο δάσκαλος μεταδίδει τις γνώσεις του στον μαθητή, με τα λόγια ο ρήτορας παρασύρει το ακροατήριο και ελέγχει τις κρίσεις και τις αποφάσεις του. Τα λόγια προκαλούν τις συγκινήσεις και γενικά είναι τα μέσα που μ' αυτά επηρεάζουμε τους συνανθρώπους μας».
Σίγκμουντ Φρόυντ, «Γενική Θεωρία των Νευρώσεων», εκδόσεις Δαμιανός, σελ. 10

Ο Φρόυντ είναι ένας από τους τελευταίους συγγραφείς του κόσμου, από τον οποίον θα περίμενε κάποιος «αμύητος» να διαβάσει τη λέξη «μαγεία» σε έργο του – και ειδικά σε εισαγωγικό σημείωμα για την επιστήμη της Ψυχανάλυσης και τις δυσκολίες που θα συναντήσει στον δρόμο του όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτήν. Ωστόσο, οι γνώστες του περιεχομένου του πνευματικού υποβάθρου του «πατέρα» της Ψυχανάλυσης γνωρίζουν την πίστη του στην μαγεία – υπό την ευρύτερη έννοια του όρου. Επίσης από το σύνολο της προσφοράς του στην επιστήμη έχει καταστεί προφανές ότι το ισχυρότερο όπλο, διαχρονικά, στις ανθρώπινες κοινωνίες είναι ο λόγος. Ο έμφρων λόγος, ο Λόγος ως υπαρκτικό αίτιο και αρχή καθώς και ως ασυνείδητο νόημα και κίνητρο των πράξεων και των σκέψεών μας. Παντού υπάρχει Λόγος και η αρχή των πάντων έτσι εκδηλώθηκε. Μας το αποκαλύπτει και η Αγία Γραφή: «Εν αρχή ην ο Λόγος».

Το Ελληνικό εκλογικό σώμα κρατάει την ανάσα του από την αγωνία…

Κορυφώνεται η πολιτική «μάχη» για την ψήφο εμπιστοσύνης και όλο το εκλογικό σώμα των Ελλήνων κρατάει την ανάσα του από την αγωνία.

Το εκλογικό σώμα των Ελλήνων ΔΕΝ έχει καμμία πολιτική αρμοδιότητα σε κάτι.

Το εκλογικό σώμα των Ελλήνων το ρωτάνε μόνο μια φορά στα τέσσερα χρόνια, ποιος επαγγελματίας πολιτικός του φαίνεται πιο όμορφος, ώστε να έχει την ευκαιρία να διαλέξει εκείνον που λέει τα καλύτερα ψέμματα. Αυτό ονομάζεται στην νομική διάλεκτο “λαϊκή κυριαρχία”. Και μάλλον πρέπει να βρίσκει σύμφωνους όλους τους νομικούς της χώρας. Του δικαστικού σώματος συμπεριλαμβανομένου.

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Πότε γερνάμε;

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Λένε ότι ο άνθρωπος γερνάει όταν ασπρίζουν τα μαλλιά του. Αλλά σε πολλούς τα μαλλιά ασπρίζουν από τα νιάτα τους. Άρα δεν γερνάμε όταν ασπρίζουν τα μαλλιά μας. Τα γεράματα αρχίζουν όταν ασπρίζουν τα γένια. Η λαϊκή παροιμία λέει: "Θ' αφήσω γένια και μαλλιά για να με λένε γέρο."

Όταν έχουν ασπρίσει τα μαλλιά και τα γένια λέμε ότι δεν γεράζουμε όταν ασπρίζουν τα μαλλιά και τα γένια, αλλά όταν ασπρίζουν τα φρύδια. Όταν ασπρίσουν κι αυτά, τί άλλο μένει να πεις;

Αν σε ενδιαφέρει το πνεύμα και πιστεύεις ότι αυτό που προέχει είναι το πνεύμα, μπορείς να πεις, όπως κείνος ο Αμερικάνος χιουμορίστας συγγραφέας και σεναριογράφος (τα σενάρια στις περισσότερες από τις κωμωδίες με τους Αδελφούς Μαρξ, τα έγραψε αυτός): "Όσο μπορώ να κρατώ την πένα στο χέρι, δεν θα πω τον εαυτό μου γέρο ταλαίπωρο".

Στο τσίρκο της κατοχικής Βουλής…


Τελείωσαν και οι νέες, το ίδιο με τις προηγούμενες, θορυβώδεις, πληκτικές και ανιαρές παραστάσεις και κοκορομαχίες του τσίρκου της κατοχικής Βουλής, γύρω από την ψήφο εμπιστοσύνης…
Όλο αυτό το θέατρο των κοκορομαχιών που παίζεται, κάθε τόσο, στη Βουλή δεν προσβάλλει απλώς βάναυσα τη νοημοσύνη μας, αλλά ανανεώνει και τη νομιμοποίηση της κατοχικής Βουλής…

EDF... Το επιδοτούμενο από εμάς Γαλλικό κρατικό μονοπώλιο... Έχει άποψη για την Γερμανία.

businessinsider.com
Το κρατικό μονοπώλιο EDF ηλεκτροδοτεί την Γαλλία με πυρηνική ενέργεια (και τροφοδοτεί και κάτι πυρηνικές δοκιμές). Η Γαλλία παριστάνει την Μεγάλη Δύναμη χάρη στην EDF.

Η καημένη η Γερμανία έχασε τον Β' ΠΠ και δεν την αφήνουν να παίζει με πυρηνικά (ή μάλλον να ελέγχει την ...επεξεργασία του καυσίμου, και έτσι οι Γερμανοί το παίζουν αντιπυρηνικοί.

Με το που έκλεισε μερικά πυρηνικά η Γερμανία μετά την Φουκουσίμα (λες και είναι σε σεισμική ζώνη η Γερμανία) και με το που μεγάλωσε το ποσοστό των "στοχαστικών" αιολικών και των απλά "μεταβλητών" φωτοβολταϊκών, σαν ποσοστό της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος, επαληθεύθηκε η πρόβλεψη της Ε.Οn, και φάνηκαν και οι οικονομικές συνέπειες της ανωμαλίας των ΑΠΕ: Πανάκριβο το ρεύμα για την βιομηχανία και τους καταναλωτές, ζημιογόνος η ηλεκτροπαραγωγή. Η ζήτηση για ρεύμα είναι αυτή που είναι, αλλάζει μόνο με βαθιά ύφεση, και οι ΑΠΕ απλά βάζουν μεταβλητότητα στο σύστημα, και ...καταστρέφουν τις συμβατικές μονάδες, που, όμως, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν. Κάτι σαν ...τιμωρία. Μαζοχισμός εάν τις θες (τις ΑΠΕ), σαδισμός εάν τις επιβάλεις σε άλλους.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Σαμαράς – Τσίπρας. Κάποιος από τους δύο θα πάει σπίτι του σύντομα.

Όλοι πλέον έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, εκτός συγκλονιστικού ιστορικού γεγονότος, σε λίγο καιρό και μέσα στο χρονικό διάστημα από τέλη Νοεμβρίου 2014 μέχρι 29 Μαρτίου 2015, θα γίνουν βουλευτικές εκλογές. Το ίδιο το βράδυ των εκλογών, ένας από τους δύο και συγκεκριμένα είτε ο κ. Σαμαράς είτε ο κ. Τσίπρας θα πάει στο σπίτι του.

Αν ηττηθεί ο κ. Σαμαράς, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το ίδιο βράδυ θα υποβάλει την παραίτησή του. Εκτός και αν παραταθεί η παραμονή του για λίγες μέρες, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εντολές σχηματισμού κυβέρνησης, σε περίπτωση που δεν θα έχει αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σαμαράς έφτασε στο ανώτατο αξίωμα του πρωθυπουργού και από αυτή τη θέση, αφενός θα έχει ηττηθεί ο ίδιος, αφετέρου θα έχει μειώσει έτι περαιτέρω την παράταξή του. Επομένως, κανένας λόγος δεν υπάρχει να παραμείνει στη θέση του. Εξάλλου ο κ. Σαμαράς (όπως και όλοι οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί) είναι πολιτικά αναλώσιμος. Δεν ισχύει σήμερα αυτό που ίσχυε παλιότερα, όπου οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των κομμάτων τους, ώστε να παραμένουν στη θέση του αρχηγού ακόμα και μετά από ήττα.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Οι δοσάδες...

"Δοσάς" στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και στην πραγματικότητα της τότε κοινωνίας, ήταν ο υπάλληλος του καταστήματος που πέρναγε κάθε μήνα απ' τα νοικοκυριά για να εισπράξει την δόση για το ψυγείο ή το ραδιόφωνο ή τον καναπέ, που είχαν αγοραστεί με γραμμάτια.

Στην σύγχρονη πραγματικότητα δοσάδες είναι η κυβέρνηση-υπάλληλος της τρόϊκας,
...που θα μας κάνουν λέει το χατήρι να μας εξασφαλίσουν μετά από "σκληρή μάχη" με τους τοκογλύφους την δυνατότητα 100 δόσεων για τα (πλαστά) χρέη μας προς το δημόσιο!

Καλοί κόκκινοι άνθρωποι

Ο Θεός έχει χιούμορ και ο φιλεργατικός
Κώστας Αρβανίτης, διευθυντής του
«Στο Κόκκινο» έκανε εκπομπή μαζί
με τις απολυμένες καθαρίστριες
έξω από το υπουργείο Οικονομικών.
Να το ξέρετε αυτό: Και το ροζ ερυθρό χρώμα είναι, απλά πιο ανοικτό. Σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που διαπρέπει ως πιο ευρύχωρο ΚΚΕ...

Στην οικτρή μειοψηφία των εργαζομένων στην Ελλάδα οφείλουν άπαντες να αναγνωρίσουν μια σπουδαία αρετή: Επιβιώνουν καλύτερα κι από βατραχάνθρωπο στη διαβολοβδομάδα. Αν καταφέρνεις στην Ελλάδα του σουξέ στόρι να έχεις εργασία πρέπει να ανάψεις μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του Χασίμ Θαμπίτ, του μπασκετμπολίστα των Ντιτρόιτ Πίστονς. Ποιο είναι το μπόι του μάγκα; 2 μέτρα και 21 εκατοστά, παρακαλώ! Για τέτοια λαμπάδα μιλάμε.

Οι λιγοστοί βετεράνοι εργαζόμενοι αφού ανάψουν τη λαμπάδα θα προσευχηθούν για τρία πράγματα:

Τα μικρά μας μυστικά και οι φοβίες μας, αιτίες πλουτισμού για άλλους.

Τα μεγάλα πλούτη δεν γίνονται με τη διάφανη φορολογούμενη εργασία. Αν ήταν έτσι τότε όλοι οι εργαζόμενοι θα ήταν πλούσιοι.

Τα μεγάλα πλούτη γίνονται με την εκμετάλλευση, την κλοπή του μόχθου, την απάτη, την παρανομία, την φοροδιαφυγή και φυσικά τον έλεγχο της εξουσίας και ως εκ τούτου τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για ακόμα περαιτέρω αύξηση του πλούτου.

Αυτό δεν θα συνέβαινε αν οι συναλλαγές ήταν διάφανες. Δυστυχώς όμως, από καταβολής της ύπαρξης του ανθρώπινου γένους, κανείς δεν θέλει διάφανες συναλλαγές για τον προσωπικό του λόγο ο καθένας.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Tελικά μια ..."παρεξήγηση" ήταν. Επέστρεψε ο Κακλαμάνης στην ΝΔ.

Μήπως αληθινά νομίσατε ότι όλα αυτά που έλεγε ο Νικήτας Κακλαμάνης για τον Σαμαρά (π.χ στις 31/3/2014 "Ο Σαμαράς άλλα έλεγε προεκλογικά άλλα κάνει τώρα. Πολιτικά είμαστε ξένοι") τα ...εννοούσε;

Όχι βρε τελικά μια ...παρεξήγηση ήταν.

(πόσο δίκιο είχαν αυτοί που υποστήριζαν ότι η υποψηφιότητά του ήταν ανάχωμα για τον Κασιδιάρη... Οι δυσαρεστημένοι Νεοδημοκράτες ψήφισαν τον Νικήτα και όχι Χ.Α, η ΝΔ παρουσίαζε ως δικό της το σύνολο των ψήφων Κακλαμάνη - Σπηλιωτόπουλου και βγήκε και δήμαρχος ο εκλεκτός του Αντιπροέδρου...)

Σαμαράς κατά Ολάντ και Ρέντσι και υπέρ Μέρκελ.

Ενώ χθες στην έκτακτη σύνοδο κορυφής στο Μιλάνο, Ολάντ και Ρέντσι στράφηκαν εναντίον της Μέρκελ και ζήτησαν να χαλαρώσει η λιτότητα στην ΕΕ, καθόσον δεν υπάρχει ανάπτυξη και η ανεργία ειδικά στους νέους απογειώθηκε, ποιος λέτε ότι τάχθηκε με το μέρος της Μέρκελ και υπέρ της λιτότητας; Μα φυσικά ο κ. Σαμαράς.

Συγκεκριμένα ο κ. Σαμαράς είπε: «Απευθύνομαι σε εσάς, ως ο πρωθυπουργός της χώρας με τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Όμως, με βλέπετε αισιόδοξο, γιατί οι Έλληνες, με πολλές και προσωπικές θυσίες, κατάφεραν και έστριψαν το καράβι στον δρόμο της ανάπτυξης». Για να προσθέσει ότι «Στην Ελλάδα φεύγουμε από την κρίση» και να καταλήξει ότι «Μια τολμηρή δημοσιονομική και διαρθρωτική ατζέντα έχει ήδη υλοποιηθεί και οι περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και αποδίδουν στην πραγματική οικονομία».

ΟΙ βλαβερές συνέπειες της αμαρτίας

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Αν είναι κάτι που πρέπει να ξέρουμε κι όμως το αγνοούμε, αυτό είναι οι βλαβερές συνέπειες της αμαρτίας. Ξέρουμε π.χ. ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος, αλλά η θεωρητική αυτή γνώση δεν έχει καμιά επιρροή στο χαρακτήρα μας και στη ζωή μας, σαν να μη χρειάζεται να σκεφτόμαστε την αμαρτία, εκτός αν είμαστε "θρησκόληπτοι", "παλιομοδίτες", "οπισθοδρομικοί", "αγράμματοι", "αμόρφωτοι" κ.α.

Περισσότερο μας επηρεάζει η ιδέα ότι η αμαρτία είναι γλυκιά κι ότι όλες οι χαρές της ζωής που αξίζουν είναι αμαρτία, ενώ οι άλλες χαρές είναι άνοστες σαν το νερόβραστο φαγητό. Θα ήταν πιο έντιμο, αν αυτοί που προπαγανδίζουν με κάθε μέσον και με κάθε τρόπο αυτή την ψεύτικη ιδέα, έλεγαν πως ό,τι δεν είναι αμαρτία δεν αποφέρει κέρδος. Αυτό συμβαίνει εν πολλοίς, ότι το καλό π.χ. το περπάτημα είναι δωρεάν.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Ο Θεός άρχισε να εκτυπώνεται, αφού έπαψε να βιώνεται και να επιβιώνει

Τροφή μου είναι τα βιβλία, γράμματα τρώω -με τα γράμματα τρέφομαι.
Βιβλιοφάγος και γραμματοφάγος, για αυτό είμαι μονίμως πεινασμένος και διψασμένος.
Σαν να μου έχουν πέσει τα αυτιά και δεν ακούω τους λόγους Εκείνου: "Εμόν βρώμα έστιν, ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με" (Ίω. 4, 34).
Το γράμμα αποκτείνει, το πνεύμα ζωοποιεί.
Όλη η σοφία του ανθρώπου και όλη η επιστήμη δεν είναι τάχα ένα κομποσκοίνι από γράμματα; ο άνθρωπος έγινε γραμματισμένος, έγινε όλος ένα αλφάβητο και νομίζει πώς έγινε το αλφάβητο όλου του κόσμου και του Θεού. Ο πολιτισμός μας γεννήθηκε μέσα στα τυπογραφεία, και κάθε τί το πολιτισμένο υποκλίνεται μπροστά στα γράμματα, σε αυτά τα λεπτεπίλεπτα είδωλα.
Έτσι, τα γράμματα έγιναν ο θησαυρός και οι εκτιμητές κάθε αξίας. Ακόμα και ο Θεός άρχισε να «εκτυπώνεται», αφού έπαψε να βιώνεται και να επιβιώνει. Τα τυπογραφεία μεταμορφώθηκαν σε ναούς, σε βασίλεια των γραμμάτων, αυτός είναι ο πολιτισμός μας.
Βασίλευσε το γράμμα και σήμερα σκοτώνει την Ευρώπη, αφού "το γράμμα αποκτείνει, το δε πνεύμα ζωοποιεί" (Β' Κορ. 3,6).

Όταν οι ειδήσεις επιβεβαιώνουν αυτά που έχει πει η ΡΑΕ το 2012 και ο ΑΔΜΗΕ το 2013...

Να δούμε πότε θα το μάθουν και στο ΣτΕ


Το πιο ενδιαφέρον σε αυτή την ανάρτηση είναι ότι η ΡΑΕ έχει πει ευγενικά, αλλά το έχει πεί, από τον Νοέμβριο του 2012 ότι οι συνθήκες στην αγορά έχουν αλλάξει, και ότι έχουμε μάθει από την εμπειρία μας, ότι οι ΑΠΕ είναι χμμμ... εεεε.... γκούχου-γούχου... μάπα. Ο ΑΔΜΗΕ το είπε λιγότερο ευγενικά, ένα χρόνο αργότερα. Μία από τις συνθήκες που δεν ανέφερε η ΡΑΕ ότι άλλαξαν, είναι ότι τα δικαιώματα άνθρακα που ήταν η δικαιολογία των ΑΠΕτεώνων, ...χάθηκε. Κεφαλικός φόρος είναι. Οι κεφαλικοί φόροι πραβιάζουν τα περί βιωσιμότητας, αειφορίας και Δημοσίου συμφέροντος, που θα έπρεπε να ενδιαφέρουν το ΣτΕ. Οι ειδήσεις τα έλεγαν αυτά πριν το 2012, και τώρα επιβεβαιώνουν την ΡΑΕ και τον ΑΔΜΗΕ. Ακούει κανείς στο ΣτΕ; Άααα... ξέχασα... Δεν ασχολείται με την ουσία το ΣτΕ.

Ο ερημότοπος της ιδεολογίας

Στη μεγάλη φωτογραφία βλέπουμε τον διάκοσμο της περίφραξης του σπιτιού του Ερρίκου Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον), που βρίσκεται στην καρδιά των Αθηνών και φιλοξενεί εντός του το Νομισματικό Μουσείο. Στη μικρότερη έναν από τους σελιδοδείκτες που μπορούν να αγοράσουν οι επισκέπτες στο Μουσείο της Ακροπόλεως. Σε αμφότερες τις φωτογραφίες κυριαρχεί το σύμβολο της σβάστικας. Ένα σχήμα που ήταν γνωστό από την αρχαιότητα σε Ανατολή και Δύση. Βορρά και Νότο. Στην αρχαία Ελλάδα, την Ινδία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ευρώπη, τη Βόρειο και τη Νότιο Αμερική, παντού. Οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν την σβάστικα γαμμάδιον ή τετρασκέλιον και το θεωρούσαν σύμβολο του Διός. Υπήρχε σχεδόν παντού. Σε κοσμήματα, κράνη, αμφορείς, παιδικά παιχνίδια, ρούχα, οικίες. Οι ινδιάνοι Νάβαχο το χρησιμοποιούσαν σε θεραπευτικές τελετές. Οι βουδιστές ως σύμβολο του ρου της ζωής και σημείο καλοτυχίας. Κοντολογίς, η πανανθρώπινη παράδοση είχε φορτίσει αυτό το σχήμα με όλες τις δυνατές θετικές έννοιες μέχρι που ενέσκηψε η ιδεολογία και το έκανε εργαλείο θανάτου και σημείο αναφοράς του Ολοκαυτώματος. Η ιδεολογία έλαβε κάτι από την ανθρώπινη εμπειρία, το οποίο είχε συνδεθεί με την ακμή, τη ροή, την αρμονία και το κατέστησε αιματοβαμμένη φρίκη. Όποιος βλέπει σήμερα μια σβάστικα δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτε άλλο εκτός από το Άουσβιτς, τους φούρνους, τους θαλάμους αερίων.

Το παλιό το πασαπόρτι...*

...σαν και την καρδιά σου μόρτη,
...σαν την κάλπικη καρδιά σου τη σκληρή!

Στην χθεσινή τηλεοπτική "Ελληνοφρένεια", έδειξαν την επίσκεψη του "πρωθυπουργού" μαζί με κάποιους παρατρεχάμενους σε κάποιο ΚΕΠ.
Η υπεύθυνη του ΚΕΠ διαφημίζοντας το έργο που παρέχει στους πολίτες, κάλεσε τον "πρωθυπουργό" να δώσει την ταυτότητά του να του βγάλουν όποιο πιστοποιητικό ήθελε.
"Διαβατήριο κάνει;" ρώτησε τότε εκείνος βγάζοντας συγχρόνως από το σακάκι το διαβατήριο! Δηλαδή δεν είχε μαζί του ταυτότητα, διαβατήριο όμως είχε!

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Ποιοὺς «βολεύει» ἡ ἱστορικὴ λήθη;

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Ἐπὶ βασιλείας τοῦ Βαυαροῦ Ὄθωνα ἡ 25η Μαρτίου ὡς ἐθνικὴ ἑορτή, ἡμέρα ἁγία καὶ ἔνδοξη. Ἡ ἡμέρα βέβαια αὐτὴ λαμπρύνεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς τοῦ συνεορτασμοῦ μὲ τὴν μεγάλη θεομητορικὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Ὡς ἐδῶ ὅλα ὀρθά. Ὅμως, κρίνοντας μὲ ἀντικειμενικότητα, μὲ αὐστηρικὴ ἱστορικὴ θεώρηση, τὴν ἐξέγερση τοῦ ’21, διαπιστώνουμε ὅτι τὸ νεοτευχθὲν ἑλληνικὸ κράτος περιελάμβανε στὰ σύνορά του τὴν Πελοπόννησο, τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα καὶ τὶς Κυκλάδες. Χάρις στὴν τυχοδιωκτικὴ καὶ ληστοπειρατικὴ πολιτικὴ τῶν λεγομένων Προστάτιδων Δυνάμεων (Ἀγγλία, Γαλλία, Ρωσία), συστάθηκε ἕνα ἀχυρένιο κρατικὸ μόρφωμα, ἐξαρτημένο, ἀνάπηρο καὶ ὑποτελὲς στὴν κακουργία τῶν ξένων. (Ὑπάρχουν ὁρισμένοι ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι ἀπελευθερωθήκαμε χάρις στοὺς ξένους. Τοὺς προτρέπω νὰ διαβάσουν τὸ δυσεύρετο βιβλίο τοῦ Τ.Λιγνάδη «Τὸ πρώτον δάνειον τῆς Ἀνεξαρτησίας». Μᾶς γέμισαν ψεύδη γιὰ τοὺς ξένους ἐθνοσωτῆρες, ποὺ στὴν οὐσία κατευθύνονταν ἀπὸ μία ἀκόρεστη τραπεζικὴ συμμορία ποὺ καταβρόχθισε τὸ δάνειο καὶ ἀπομύζησε τὸ ταλαίπωρο ἔθνος μας).

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Είμαστε στην ίδια κατάσταση με τη Γερμανία μετά τον Β΄ ΠΠ.

Το έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει; Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι στην ίδια θέση που ήταν η Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δηλαδή χρωστάμε εκατοντάδες δισεκατομμύρια στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης.

Και να σκεφτείτε ότι εμείς, ούτε επιτεθήκαμε σε κάποιο κράτος, ούτε σκοτώσαμε κανέναν πολίτη τους. Αντίθετα «σκοτώνουμε» τους δικούς μας πολίτες.

Είμαστε το μοναδικό κράτος στο κόσμο που πτώχευσε και αντί να χρωστάμε σε ιδιώτες δανειστές, γίναμε υπόδουλοι σε άλλα κράτη!!! Και μάλιστα με Αγγλικό δίκαιο και αφού παραιτηθήκαμε τόσο από την ασυλία της δημόσιας περιουσίας μας, όσο και από το δικαίωμα του συμψηφισμού!!!

Ω, Θεία απλότης!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στο ταχυδρομείο η γυναίκα ρωτάει κάτι την υπάλληλο κι η υπάλληλος αντί απαντήσεως της δίνει τον τηλεφωνικό κατάλογο. Ο άντρας δίπλα της που δεν ξέρει γράμματα, χαμογελάει με μισάνοιχτο το στόμα του απ΄ το οποίο λείπουν σχεδόν όλα τα μπροστινά του δόντια. Η γυναίκα κρατάει ανάποδα τον τηλεφωνικό κατάλογο και προσπαθεί να διαβάσει.

- Σε ποιον θέλεις να τηλεφωνήσεις; τη ρωτώ ενώ ο άντρας συνεχίζει να χαμογελάει.
- Στην Ελένη,
- Σε ποια Ελένη;
- Στην Ελένη στο Συκούριο.
- Το άλλο το όνομά της δεν το ξέρεις;
- Όχι.
- Πώς να τη βρεις έτσι;
Σφίγγει τα χείλη της τραβώντας τα προς τα πάνω εις ένδειξιν αμηχανίας.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Ο Στρατηγός Nτε Γκωλ για τους δημοσιογράφους του Συστήματος

Ο Στρατηγός μου λέει ακόμα πιο επιτακτικά, ό, τι μου έχει ήδη πει αρκετές φορές για το θέμα των δημοσιογράφων:

“Peyrefitte, σας ικετεύω να μην δίνετε ιδιαίτερη προσοχή στους δημοσιογράφους. Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, αυτή η πανίδα παίρνει απαραιτήτως το μέρος των ξένων, και εναντίον του έθνους του οποίου, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι είναι εκπρόσωποι. Δεν μπορώ να φανταστώ μια τέτοια ευτέλεια - και ταυτόχρονα μια τέτοια ασυνείδητη χυδαιότητα Οι Δημοσιογράφοι σας έχουν, από κοινού με τη γαλλική αστική τάξη, χάσει κάθε αίσθηση της εθνικής υπερηφάνειας. Για να συνεχίσει να δειπνεί έξω, η αστική τάξη θα δεχθεί οποιαδήποτε μείωση του έθνους.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ότι στη ζωή αυτή θα έχουμε βάσανα

Άλλωστε, πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ' αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή. Ας εύχεσαι, βέβαια, να μην πέσεις ποτέ σε πειρασμό. Όταν, όμως, παραχωρεί κάποιον ο Θεός, μην ταράζεσαι.

Κάνε ό,τι μπορείς για να φανείς αληθινός στρατιώτης του Χριστού. Δεν βλέπεις που οι γενναίοι στρατιώτες, όταν η σάλπιγγα τους καλεί στην μάχη, αποβλέποντας στη νίκη, θυμούνται τους ένδοξους προγόνους τους, που έκαναν μεγάλα κατορθώματα, και ρίχνονται με θάρρος στον αγώνα; Όμοια κι εσύ, όταν έρχεται η ώρα της πνευματικής μάχης, να θυμάσαι τα κατορθώματα των αγίων μαρτύρων και ν' αγωνίζεσαι με γενναιότητα, με πίστη, με χαρά.Δεν μπορεί, λοιπόν, ποτέ να λυπάται ο χριστιανός; Μπορεί, αλλά για δύο μονάχα λόγους: Όταν είτε ο ίδιος είτε ο πλησίον του έρχεται σε αντίθεση με το Θεό και το άγιο θέλημά Του. Δεν πρέπει, επομένως, να στενοχωριούνται και να θλίβονται εκείνοι που κακολογούνται, μα εκείνοι που κακολογούν.