Το ''Δημογραφικό πρόβλημα"

Η αφετηρία του δημογραφικού προβλήματος βρίσκεται στο πολιτιστικό μοντέλο που προβάλλει και καλλιεργεί η κοινωνία. Σήμερα όλα τα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και γενικότερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ευνοεί τον άνθρωπο καταναλωτή ποικίλων και απείρων ηδονών, χρήστη του κόσμου και άχρηστο για όλους.

Όσο καλλιεργείται και προβάλλεται αυτή η φιλοσοφία μέσα στην κοινωνία μας, δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα. Οι γυναίκες κατέχονται από ανασφάλεια γιατί οι άντρες είναι με το ένα πόδι στη οικογένεια και
με το άλλο έξω. Η μοιχεία θεωρείται της μόδας και η συζυγική πίστη καθυστέρηση, ηθική προκατάληψη. Αποτέλεσμα αυτής της κατάπτωσης είναι να θεωρούνται τα παιδιά εμπόδιο στην ελευθερία και των δύο γονέων. Άρα τα παιδιά πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό είναι το σκεπτικό και είναι απλό.

Όπως ο σημερινός άνθρωπος παραμελεί το μέλλον της ψυχής του και απωθεί τη μεταφυσική αγωνία του, έτσι και για το επίγειο μέλλον του αδιαφορεί και περισσότερο βέβαια για το μέλλον του έθνους του. Βλέπομε άλλωστε με πόση απερισκεψία οι σημερινοί άνθρωποι συνάπτουν δάνεια και υπογράφουν γραμμάτια κι επιταγές για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του παρόντος και μάλιστα όχι πάντοτε πραγματικές ανάγκες.

Προβάλλονται βέβαια προβλήματα οικονομικά και, όταν προβάλλονται, είμαστε υποχρεωμένοι να τα θεωρήσουμε σεβαστά, πλην όμως όλοι ξέρουμε ότι ο λόγος της ατεκνίας (ή της ολιγοτεκνίας) δεν είναι στην ουσία του οικονομικός. Απόδειξη αυτού είναι ότι το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος κινείται με λόγο αντίστροφο απέναντι στον αριθμό γεννήσεων στη συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών. Άλλωστε είναι σε όλους γνωστό ότι ο υψηλότερος βαθμός γεννήσεων ανήκει στα φτωχότερα έθνη.

Οι προοδευτικές κατά κανόνα κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων δεν αγκαλιάζουν ειλικρινά τις πολύτεκνες οικογένειες, γιατί η πολυτεκνία συνοδεύεται από κάποιο συντηρητισμό. Η πολύτεκνη μητέρα δεν μπορεί να είναι μοντέρνα στην εμφάνιση ούτε στην ιδεολογία. Κι όμως χάρη σε τέτοιες ηρωίδες υπάρχει ακόμα το έθνος μας. Η μισή νεολαία της Ελλάδος έχει γεννηθεί από το ένα δέκατο των μητέρων. Αν είχαν παραιτηθεί από τον ηρωισμό της πολυτεκνίας οι γυναίκες πριν από 2-3 δεκαετίες, σήμερα δεν θα υπήρχε Ελλάδα, όπως δεν πρόκειται να υπάρχει μετά μία γενεά.

Οι πολύτεκνοι δεν αξίζουν τον έπαινο μόνο γιατί γεμίζουν την Ελλάδα με καινούργιους πολίτες, αλλά και γιατί τη γεμίζουν με πολίτες παραγωγικούς, λιγότερο καταναλωτικούς από το σύνολο των πολιτών και περισσότερο και καλύτερα προσανατολισμένους στις εθνικές και πνευματικές γενικότερα αξίες. Κι αυτό γιατί υπόκεινται λιγότερο στη φθοροποιό επίδραση του υλικού πλούτου και της ακοινωνησίας του μοναχοπαιδισμού.

Η λύση λοιπόν του προβλήματος, που γίνεται αισθητό στον κόσμο ως δημογραφικό, αλλά για την Εκκλησία και τις συνειδήσεις των ανθρώπων είναι πνευματικό, βρίσκεται στη μετάνοια και στην πάλη για υψηλότερα επίπεδα ωριμότητας. Άλλωστε αυτό μας δείχνει η χειροπιαστή πραγματικότητα.

Του Φιλόλογου Κώστα Γανωτή