Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Χτίζοντας σωτήρες.

Πολύς λόγος γίνεται για την επίθεση στον βουλευτή της μείζονος αντιπολίτευσης. "Ειδήσεις", αναλύσεις, συμπαράσταση στον παθόντα, οδηγίες και αφορισμοί για τους φταίχτες. Υποκρισία και φαρισαϊσμός βολεμένων και χορτάτων.
Και βγαίνει και το "θύμα" και δηλώνει μεγαλόψυχος. Και θα αρχίσει το γαϊτανάκι πάλι από την αρχή.
Θυμήθηκα λοιπόν τι έγραφα πριν από λίγες μέρες. Είναι περίπου 10 μέρες που αναρωτιόμουν γιατί "ξαναγράφουμε" την ιστορία. Και εκεί όλως παραδόξως αναφερόταν το παλικάρι και μάλιστα του δινόταν και ρόλος στην πλάτη μας. Τώρα του γίνεται η αγιογραφία. Θύμα και μεγαλόκαρδος.

Όταν ο Γιώργος «συγκλίνει» με τον... Σόρος!

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Το πολυνομοσχέδιο με τις νέες ρυθμίσεις για τα εργασιακά, τις περικοπές των μισθών στις ΔΕΚΟ και τις φορολογικές αλλαγές υποτίθεται πως θα ήταν η «προίκα» με την οποία θα πήγαινε ο πρωθυπουργός στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. σήμερα και αύριο. Υπό μάλης θα είχε επίσης την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, αλλά και την έγκριση, από το υπουργικό συμβούλιο, του νομοσχεδίου για τις περικοπές στην Υγεία.
Κάπως έτσι υπολόγιζε ότι ίσως οι Ευρωπαίοι εκτιμήσουν τον «μεταρρυθμιστικό» οίστρο της κυβέρνησης και ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν ευμενέστερα τα θέματα που την απασχολούν, με πρώτο και καλύτερο την «επιμήκυνση» αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. από τον «μηχανισμό στήριξης».

Ένα θαυμαστό γεγονός από τον πολυβασανισμένο Λίβανο

Σε ένα χωριό ψηλά, πάνω στα βουνά, κοντά στο ιστορικό μοναστήρι του Άγιου Γεωργίου ζει μία πτωχή Χριστιανική οικογένεια με πολλά βάσανα. Ό πατέρας της οικογένειας, Γεώργιος, άρχισε να χάνει βαθμηδόν το φώς του λόγω αρρώστιας. Έβλεπε πια πολύ ελάχιστα και το οπτικό του πεδίο είχε γίνει σαν μια τρίχα. Δεν μπορούσε να συντηρήσει την πενταμελή οικογένεια του (το μεγάλο τους παιδί Νικόλαος είναι 17 χρόνων, ή κόρη VINAL 12 και ή μικρή κόρη 7-8) με το επάγγελμα του ως ξυλουργός, και έτσι είχε έρθει ό αδελφός του ό Ηλίας, ξυλουργός και εκείνος, για να συμπαρασταθεί στην οικογένεια. Επίσης όλοι στο χωριό με πολλή αγάπη από το υστέρημα τους βοηθούσαν την πονεμένη οικογένεια όπως μπορούσε ό καθένας.

Ντομινίκ ιδού ο λαός σου

Γράφει ο Πέτρος Φιλίππου

Ο μακαρίτης Παναγιώτης Κανελλόπουλος άφησε τραγικά αποτυχημένες ατάκες να κυνηγάν τη μνήμη του.

Aποκάλεσε σύγχρονο Παρθενώνα τη Μακρόνησο και στην απόλυτη ένδειξη υποτέλειας απευθύνθηκε στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλήτ με το περίφημο: Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας. Παρουσίαζε τότε τους δύσμοιρους και ταλαιπωρημένους Έλληνες φαντάρους της μιας πλευράς, Έλληνες πάντως. Μετά την Κατοχή, προ του εμφυλίου.

Υποκρισία και φαρισαϊσμός

Δύο κεφάλια με διαφορετική αξία!!!

Το αίμα έχει δύο τιμές: Το καθεστωτικό αίμα είναι πανάκριβο ενώ το λαϊκό δεν αξίζει τίποτα.
Όταν τα ΜΑΤ σπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών κανένας δεν εξεγείρεται…
Τώρα που οι διαδηλωτές σπάσανε το κεφάλι ενός μανδαρίνου του καθεστώτος όλες οι «σειρήνες» του καθεστώτος και τα πολύχρωμα ιερατεία του κραυγάζουν υστερικά και χύνουν ποταμούς ηθικών δακρύων…
Τι ανυπόφορη υποκρισία και φαρισαϊσμός!!!

Όσο υπάρχουν άνθρωποι

Του Μόσχου Εμμ.Λαγκουβάρδου

Ο Όμηρος παρομοιάζει τους ανθρώπους με βόδια. Βάζει τον Αίαντα να σφάζει επάνω στο θυμό του βόδια πιστεύοντας ότι σφάζει ανθρώπους. Ο Όμηρος παρομοιάζει επίσης τις γενεές των ανθρώπων με τα φύλλα των δέντρων, που μαραίνονται και πέφτουν.

Ο Ηράκλειτος, ο παλαιότερος ίσως από τους φιλοσόφους πίστευε ότι αξίζει περισσότερο ένας αληθινός άνθρωπος από δέκα χιλιάδες ψεύτικους.Πώς εξηγείται αυτή η περιφρόνηση;

Στη συνέχεια αυτού του μικρού δοκιμίου θα δώσουμε μια εξήγηση γιατί ο Όμηρος, ο Ηράκλειτος καθώς και οι άλλοι φιλόσοφοι προσέβλεπαν στον πεπαιδευμένο άνθρωπο και περιφρονούσαν αυτούς που έχασαν την ανθρωπιά τους και έγινα πνευματικά αναίσθητοι, δηλαδή νεκρές ψυχές, όπως τις ονομάζει ο Νικολάϊ Γκόγκολ στο ομώνυμο μυθιστόρημά του. Αυτούς που τους αποκαλούμε σήμερα "τούβλα" ή "πλίνθιους". ("Πλίνθιο" δηλαδή "τουβλάκι" ονομάζουν οι κυβερνώντες το "μικροτσίπ" ίσως γιατί το μικροτσίπ το ξέρει όλος ο κόσμος. Το πλίνθιο της κάρτας του διαλυμένου πολίτη.)