Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Διαβάστε, σκεφθείτε και αποφασίστε ποιός φταίει. Η κακή μας τύχη ή ο κακός μας ο καιρός

Ιδού η κατοικία μας αφήνεται έρημος

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

1. Η συνηθισμένη εικόνα για το σώμα του ανθρώπου είναι η εικόνα της κατοικίας ή του ναού. Το σώμα του ανθρώπου είναι ο ναός του πνεύματος.

2. Ο Κύριος είπε, πως στην κατοικία του ουράνιου πατέρα μας υπάρχουν πολλές διαμονές. Τα λόγια αυτά σημαίνουν ότι το πνεύμα μας μετά την έξοδό του από το σώμα λαμβάνει μια άλλη κατοικία στον ουρανό.

3. Η άγνοια του Θεού δεν είναι η άγνοια για ένα πράγμα, αλλά είναι η άγνοια για το πνεύμα μας. Αν δεν έχουμε δει το φως μέσα μας, σημαίνει ότι μέσα μας έχουμε σκοτάδι, ότι δεν έχουμε ζωή. Είμαστε κατοικίες νεκρών.

Τελειώνουν οι δικτατορίες γιατί δεν είναι πλέον χρήσιμες.

Ο Κλεισθένης γράφει.

Η εγκαθίδρυση δικτατορικών καθεστώτων ανά τον κόσμο ξεκίνησαν με μεγάλη συχνότητα απ’ τις αρχές του ΄60 μέχρι και τα τέλη του ’80.
Στη Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ασία και την Αφρική είχαμε πληθώρα δικτατοριών μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης.
Τα τελευταία χρόνια ειδικά μετά την πτώση της σοβιετικής εξουσίας οι δικτατορίες η μία μετά την άλλη άρχισαν να γκρεμίζονται.
Σήμερα στη Λατινική Αμερική έχουν αντικατασταθεί από κοινοβουλευτικές δημοκρατίες με κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις.
Στην Ευρώπη σήμερα δεν έχουμε σε κανένα κράτος της δικτατορικό καθεστώς. Η Τουρκία έχοντας διαλύσει τα περισσότερα παλαιά κόμματα έχει καταφέρει να περιορίσει το λεγόμενο βαθύ κράτος.

ΙΜΙΑ. Ένα δείγμα ανικανότητας.

Το θλιβερό συμβάν των Ιμίων, η αρχή της τουρκικής επικυριαρχίας στο Αιγαίο, τόσα χρόνια μετά δεν μας έχει γίνει πλήρως κατανοητό.
Από τη μια το ευχαριστώ του Σημίτη, από την άλλη ο MEGAλος Πάγκαλος που δεν ήθελε με τίποτα να βάλει το λαό στο τραγικό καθήκον να παραλαμβάνει φέρετρα των στρατευμένων παλικαριών.
Κι ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (έγραψε και βιβλίο) ήθελε αλλά δεν τον "άφησαν" να γίνει ήρωας.
Εγώ δεν θέλω να αναφερθώ στα μεγάλα και βαριά. Θέλω να αναφέρω ένα περιστατικό εκείνων των ημερών, που δείχνει πόσο η ανικανότητα μερικών, η ασχετοσύνη αλλά και η εξουσία σαν αυτοσκοπός, ανοίγει τελικά το δρόμο για κάθε υποχώρηση, παραχώρηση και δουλεία σ' αυτούς που μας εθίζουν σε τέτοιες συμπεριφορές. Για να μας ελέγχουν.

Επιστροφή στα μολύβια

Το πληκτρολόγιο είναι εχθρός της μνήμης και της μάθησης

Oι μαθητές και οι φοιτητές που χρησιμοποιούν μολύβι και χαρτί είναι αποδοτικότεροι στο να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούν υπολογιστή και πληκτρολόγιο, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Σταβάνγκερ στη Νορβηγία και του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας στη Γαλλία.

Αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, συμβαίνει επειδή όταν γράφουμε με το χέρι οι κινήσεις που κάνουμε αποτυπώνουν καλύτερα τα όσα καλούμαστε να μάθουμε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται περιοχή του Μπροκά (πρόκειται για μια περιοχή στην κάτω μετωπιαία έλικα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που μελετήθηκε ενδελεχώς από τον γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, ο οποίος αποκάλυψε ότι αποτελεί το «κινητικό κέντρο του λόγου»). Το να αγγίζουμε απλώς το πληκτρολόγιο προκειμένου να γράψουμε ενεργοποιεί ελάχιστα αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, κάτι που, ως φαίνεται, δεν ενισχύει εξίσου τη διαδικασία της μάθησης.

Στην Κίνα την εποχή του Κομφούκιου

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

1. Στην Κίνα, την εποχή του Κομφούκιου, ζούσε ένας αρχιληστής που είχε υπό την διοίκησή του 50.000 ληστές οι οποίοι καταλήστευαν τον κόσμο στις διάφορες επαρχίες της Κίνας. Είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος όλων των κατοίκων. πλούσιων και φτωχών.

2. Ο Κομφούκιος επισκέφθηκε τον αρχιληστή στο λημέρι του για να τον συμβουλέψει
να μην ληστεύει όλο τον κόσμο. Κατ΄ αρχήν θα του πρότεινε να κάνει τις ληστείες του με νόμιμο τρόπο. Θα γινόταν άρχοντας σε κάποιες επαρχίες και θα εισέπραττε τους φόρους που αναλογούσαν στον καθένα.

3. Αρχιληστή μου, θα του έλεγε. Έτσι όπως πας θα γίνεις μισητός από όλον τον κόσμο.Βέβαια τώρα είστε μια υπολογίσιμη δύναμη. Πενήντα χιλιάδες ληστές! Αλλά και ο κόσμος μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας, αν δεν σας θέλει κανείς, δεν είναι λίγος.

Άρης Σπηλιωτόπουλος, η συνέχεια του Ζάχου Χατζηφωτίου στην πολιτική

Τι και αν περνούν τα χρόνια, στο παλιό κρασί δίνουν πάντα αξία.

Έτσι και ο Άρης αναγεννημένος και ανανεωμένος καλπάζει και αναστατώνει το μουντό και καταθλιπτικό πολιτικό σκηνικό με τις πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις του.

Ο πλέον ταλαντούχος και ελπιδοφόρος νέος πολιτικός της κεντροδεξιάς (κάποτε) αρχίζει πλέον να μας θυμίζει κάτι από την ποδοσφαιρική πορεία του Λάμπρου Χούτου.

Ήταν πριν το 2000 όπου την πόρτα του μουχλιασμένου και ψηλοτάβανου νεοκλασικού της Ρηγίλλης την πέρναγε το παιδί από την Πάτρα, ως νέος εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ.

Πάντα είχα την απορία πως τακίμιασαν ο Καραμανλής με τον Σπηλιωτόπουλο.

"Τα εύκολα δύσκολα και τα απλά ανέφικτα"

"Θέλει πραγματικά μεγάλη τέχνη και υποκρισία από τους δια νόμου ανεύθυνους Υπουργούς και μία μερίδα καλά αμειβόμενων θολοκουλτουριάρηδων να μας πείσουν ότι:


1. Σαν λαός είμαστε Ρατσιστές.
Όχι δεν είμαστε Ρατσιστές και αυτό αποδεικνύεται από τους ίδιους τους παράνομους μετανάστες (άμα γράψουμε λαθρομετανάστες οι σοφολογιότατοι ειδικοί τρελαίνονται) που επιλέγουν την Ελλάδα έναντι των άλλων κρατών γιατί ξέρουν ότι εδώ θα βρουν περίθαλψη και βοήθεια όχι από τον κρατικό μηχανισμό που είναι τουλάχιστον ανεπαρκής αλλά από εμάς τους Έλληνες πολίτες.

Helpdesk... το μεσαίωνα