Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Πόσο εθνική μπορεί να γίνει η ομάδα μας

«Δόξα τω Θεώ, στους παίκτες μου και στον ελληνικό λαό».
Φερνάντο Σάντος, προπονητής της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, 19/11/2013

Ο κ. Σάντος είναι Πορτογάλος. Γεννήθηκε στη Λισσαβόνα. Όχι στην Αθήνα. Σε μια από τις ευτυχέστερες στιγμές της ζωής του απηύθυνε ευχαριστίες στον Θεό, τους παίκτες του και τον λαό μας. Είναι σοβαρός άνθρωπος. Συχνά, ο φωτογραφικός φακός τον απαθανατίζει σκεπτικό, σχεδόν συνοφρυωμένο. Δεν εκφράζεται έντονα, δεν μιλάει πολύ, δεν προκαλεί με τη συμπεριφορά του. Στο μέτρο, πάντοτε. Και, δυστυχώς, στην περίπτωση της πρόκρισης της Εθνικής μας, ιεράρχησε τους ευεργέτες του με τρόπο πολύ πιο ελληνικό απ' ό,τι οι παίκτες μας, οι οποίοι φανέρωσαν τάσεις έντονης αυτοαναφορικότητας. Ο Θεός, οι μαχητές του, ο λαός. Στο τέλος της φράσης του, που παρακολουθήσαμε στην τηλεόραση, ο καλός φίλος της πατρίδας μας δάκρυσε. Ειλικρινά, δίχως να έχει διάθεση εξαγοράς συμπάθειας με κροκοδείλια δάκρυα. Στην παραφορά του θριάμβου (γιατί είναι ένας αθλητικός θρίαμβος να συμμετέχει η χώρα μας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας) του περίσσεψαν λόγια για τον Κύριο και για όλους εμάς που αγωνιζόμαστε ψυχικά μαζί με τους αθλητές όταν εκπροσωπούν τα εθνικά χρώματά μας.

Ο κλόουν Άδωνις: Ο πιο πετυχημένος υπουργός-ανδρείκελο

Πολλά γράφονται καθημερινά για τον φρενοβλαβή αυτόν σαλτιμπάγκο, τον Άδωνι Γεωργιάδη, που γαυγίζει και τσιρίζει καθημερινά από τα κανάλια, ως υπουργός καταστροφής της Υγείας: της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ και δολοφονικής καταστροφής…
Ένα τέτοιο πρόσωπο υπουργός, και μόνο αυτό δοκιμάζει το νευρικό σύστημα κάθε νοήμονα…

Τα δωσίλογα χαρακτηριστικά της πολιτικής του και η στραταρχική αλητεία αυτής της πολιτικής, που στον Άδωνι παίρνουν παρανοϊκές διαστάσεις, εξαντλούν κάθε όριο αντοχής του νευρικό συστήματος, ακόμα και των σκληρόπετσων…