Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Η αφοβία του θανάτου!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η αφοβία του θανάτου είναι τώρα για μένα η πιο μεγάλη επιθυμία. Πόσο θα ήθελα να μη φοβάμαι το θάνατο! Να μην είμαι δούλος του φόβου του θανάτου. Νιώθω ότι η ζωή μου πηγαίνει χαμένη, όσο ο φόβος του θανάτου ή της ανίατης αρρώστιας σκιάζει τη ζωή μου. "Εξέλιπον αι ημέραι ημών εν ματαιότητι". Μάταια χάθηκαν οι μέρες αυτού που εξακολουθεί να είναι δούλος του φόβου του θανάτου. Πόσο θαυμάζω τους ανθρώπους που ξεπερνούν το φόβο του θανάτου! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για μένα από τη λύτρωση από το φόβο του θανάτου. Ευτυχία είναι η ελευθερία από το φόβο του θανάτου.

Όταν ήμουν παιδί, ένιωθα ευτυχισμένος, που ο αγαπημένος μου παππούς, ο Αγγελάκης, δε φοβόταν. Μια νύχτα διέσπασε τον αποκλεισμό των ανταρτών στο λόφο του Τρέτιμου, στη Δεσκάτη Γρεβενών, και ανέβηκε στην κορυφή, για να εμψυχώσει τους πολιορκημένους στρατιώτες!

Πετάει, πετάει ὁ ἐλέφας!

Λύκοι, σκύλοι, ποντικοὶ καὶ πάπιες!
Ἀκριβῶς ὅπως στὴν Φύσιν!!!
Σήμερα θὰ κάνω μίαν μεγάλη ἀναδρομή.
Θὰ γυρίσω ἀρκετὰ χρόνια πίσω, τότε ποὺ τὰ παιδιὰ τῆς φίλης μου τῆς Βασιλικῆς ἦταν μικρὰ κι ἔβλεπαν συχνὰ ταινίες παιδικὲς στὴν τηλεόρασιν. Τότε ποὺ πασχίζαμε νὰ βροῦμε λίγον χρόνο, μέσα ἀπὸ τὶς πολλὲς ὑποχρεώσεις μας, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ συζητήσουμε. Ἐκεῖνες λοιπὸν τὶς φορὲς ἄναβε καὶ ἡ τηλεόρασις!!!
Ἐγκληματικόν;
Σαφῶς! Ἀλλὰ τόσα ξέραμε καὶ τόσα κάναμε!

Μία ἀπὸ αὐτὲς λοιπὸν τὶς φορές, κι ἐν ᾦ τὸ θέμα μας ἦταν ἰδιαιτέρως σοβαρόν, τὸ βλέμμα μου πηγαινοερχόταν άφηρημένα, μία στὶς εἰκόνες τῆς τηλεοράσεως καὶ μίαν στὴν Βασιλική.
Ἡ ταινία λεγόταν «Ντᾶμπο τὸἐλεφαντάκι». Ἔξαφνα, στὴν ὀθόνη τὸἐλεφαντάκι ἄρχισε νὰ πετᾶ, τὴν ἴδιαν στιγμὴ ποὺἡ Βασιλικὴ μοῦἐξηγοῦσε κάτι ἰδιαιτέρως σημαντικό!!!
Τινάχτηκα. Ἀπὸ τὴν μία ἡ Βασιλικὴ καὶἀπὸ τὴν ἄλλην ὁ ἰπτάμενος ἐλέφας μὲ εἶχαν ἀναστατώσει.

Αιολικά στατιστικά (χάλια) σε Αγγλία και Ιρλανδία


Προβληματισμός στις πολιτικές φαμίλιες της ΝΔ.

Έντονος προβληματισμός για το πολιτικό τους μέλλον επικρατεί στις πολιτικές φαμίλιες της ΝΔ.

Όλοι μέσα στη ΝΔ βλέπουν τι έπαθε πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, με την επιλογή του να βάλει τη χώρα στα μνημόνια. Η τεράστια πολιτική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ έστειλε εκτός πολιτικής πολλές πολιτικές φαμίλιες του κόμματος αυτού, με πρώτη την επί τρεις αιώνες πολιτική οικογένεια Παπανδρέου (Ο Γεώργιος Παπανδρέου γεννήθηκε το 1888). Δεν υπάρχει πλέον πολιτικό μέλλον γι’ αυτές και τους γόνους τους. Διάφορες προσπάθειες επανάκαμψης, κάποιων εξ αυτών, με το πρόσχημα της ανασύστασης της Κεντροαριστεράς, δεν συγκινούν κανέναν και καταλήγουν σε φιάσκο.