ΑΠΕ φωτοβολταϊκά και πράσ-ε-ιν’άλογα

Εν αρχή ην το Κιότο.

Χιλιάδες επιστήμονες έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να συζητούν ατελείωτα για το πώς θα σωθεί ο κόσμος για να κάνουν πάσα σε μερικές εκατοντάδες πολιτικούς να κάνουν αυτό που αυτοί ξέρουν καλύτερα. Να κάνουν άλλη μία αγορά, ένα χρηματιστήριο (ρύπων) για να ανακατανείμουν κάποια χρήματα. Αν εσείς δείτε σεντς από ρύπους πολύ θα’θελα να το μάθω. Κάτι σαν τις συναυλίες χωρίς «αμοιβές» για τους αναξιοπαθούντες.

Και κάπου εκεί ήρθε ένας χοντρός. Που είχε ένα πρόβλημα. Αν καθόταν να φάει, κάτι ορμονικό πρέπει να ήταν και έβλεπε κινδύνους και νταβατζήδες. Και άρχιζε και φώναζε. Μόνο που δίπλα του είχε βάλει έναν κουφό. Και κοίτα να δεις τώρα. Απ΄τη μεριά που τον είχε βάλει δεν άκουγε. Κι απ’ το καλό αυτί του ψιθύριζαν κάτι, νταβατζήδες να τους πεις, θα σας γελάσω. Και το Κιότο το ψάχναμε.

Και τότε φάνηκε το μεγαλείο μας. Με συνοπτικές διαδικασίες πάει ο χοντρός κι ήρθε ο fitness.

Και ο θεός (GAP) έπλασε (έφερε) τη… Μπιρπίλη. Πρασίνισε ο τόπος. Το Κιότο δικαιώθηκε. Άργησε λίγο αλλά τώρα έχουμε «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Με διαδικασίες να τρέχουν καρφί. Με 40% ενέργεια από ΑΠΕ μέσα σε δέκα χρόνια. Με αγρότες να καλλιεργούν φωτοβολταϊκά για να αντισταθμίσουν την απώλεια εισοδήματος κατά προτεραιότητα για 3 μήνες.

Μόνο που κάθε νόμος θέλει και τις υπουργικές αποφάσεις. Κι άντε τώρα να καθορήσεις ποιος είναι επαγγελματίας αγρότης. Δεν θέλει 20 μέρες. Και για να τραβήξει τον μακρύ δρόμο της δημοσίευσης σε ΦΕΚ δεν θέλει άλλες 20. Και για να αποφασίσουν οι «σύμβουλοι» πως επιταχύνεται μια διαδικασία δεν θέλει 1,5 μήνα.

Αλλά χαλάλι. Το τρίμηνο πέρασε αλλά λύσαμε το χρονίζον πρόβλημα της γραφειοκρατίας. Το πρόβλημα ήταν τόσο απλό και προφανές όσο είναι πάντα οι καλύτερες λύσεις. Ο αγρότης με υπεύθυνη δήλωση σε μια στιγμή, αποφαίνεται αν το αγροτεμάχιό του είναι σε Natura, σε αιγιαλό, δίπλα σε άλλους σταθμούς, σε δασική περιοχή, σε αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, σε γη υψηλής ή όχι παραγωγικότητας. Και για να δείτε πόσο διασφαλίζεται η διαδικασία κάνει και μία Υ/Δ πως όλα τα παραπάνω είναι αληθή. Μεγαλοφυές.

Έλα όμως που κανένας απ’ αυτούς τους συμβούλους δεν κατέθεσε φάκελο στη ΔΙΠΕΧΩ. Δεν πέρασε από αρχαιολογία να μάθει πως μπορεί να σου ζητήσουν και δοκιμαστική εκσκαφή. Δεν πήγαν δασαρχείο να δουν πως χρειάζεται δημοσίευση της απόφασης. Δεν πήγαν στις υπηρεσίες των νομαρχιών που θα γίνουν της νέας περιφέρειας που θα πρέπει να πουν αν το χωράφι είναι υψηλής παραγωγικότητας ή όχι και δεν βγαίνουν για αυτοψίες επειδή τους έκοψαν τα εκτός έδρας. Ούτε βέβαια ξέρουν τι θα πει πολεοδομία που τα δελτία τύπου του ΥΠΕΚΑ δεν τα χρησιμοποιούν ούτε για ανακύκλωση.

Και οι μέρες τελειώνουν. Και όλοι περιμένουν κανένας δεν ξέρει τι. Παρατάσεις? Μα η γραφειοκρατία νικήθηκε. Κατανομές ανά περιοχή? Μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Ας πάρουμε και το ανάλογο ρίσκο. Όχι όλα στο χέρι.

Καλή σας μέρα κι όνειρα γλυκά.