Οι γονείς μου ως μουσουλμάνοι μου έδωσαν το όνομα Μωχάμεντ. Ιδιαίτερα η μητέρα μου θα μπορούσε να περιγραφεί ως φανατική μουσουλμάνα. Ζούσα ως μουσουλμάνος και τηρούσα όλες τις ισλαμικές πρακτικές και δόγματα. Ωστόσο, μεγάλωσα με μια φιλελεύθερη σκέψη, έχοντας κατά νου την ακραία θρησκευτική ανοχή πού υπάρχει στη χώρα μου.
Μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι διαθέτω ταλέντο σε ποικιλες μορφές τέχνης. Έγινα ηθοποιός, σκηνοθέτης κ.λπ. Ήμουν σε θέση να πείσω το ακροατήριο της Σιέρρα Λεόνε και έτσι απέκτησα φήμη σε εθνικό επίπεδο. Στα 1996 βρέθηκα στην Αθήνα για να συμμετάσχω σ’ ένα φεστιβάλ, πού διηγούνται ιστορίες. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης εδώ δεν αντιμετωπίζεται με τον σεβασμό πού αξίζει στη Σιέρρα Λεόνε. Έτσι μπήκα στην πολιτική, η οποία υπολογιζεται πολύ, για να αποδείξω ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να προσφέρει και σε μια τέτοια υπηρεσία. Συμμετείχα στις τοπικές δημοτικές εκλογές το 2004 και εξελέγην αρχικά δημοτικός σύμβουλος και στη συνέχεια Αντιδήμαρχος του Δήμου Φριτάουν.
Το 2008, όντας Αντιδήμαρχος, συναντήθηκα στο γραφείο μου με έναν Έλληνα Όρθόδοξο Ιερέα, τον π. Θεμιστοκλή Αδαμόπουλο. Εκείνη η πρώτη-πρώτη συνάντηση με τον μνημονευθέντα σεβάσμιο κύριο ήταν αρκετά σύντομη. Το αίτημά του προς το Δημοτικό Συμβούλιο της Φριτάουν ήταν να του παραχωρηθεί γη, για να κτίσει σχολείο και εκκλησία ή να του χορηγηθεί ένα παλιό σχολικό κτήριο πού έπρεπε να επισκευαστεί.
Αμέσως τον συμπάθησα και μου δημιουργήθηκε τότε η αίσθηση ότι ενώπιόν μου είχα τον άνθρωπο πού επρόκειτο να γίνει η αιτία να αλλάξω την πίστη μου. Μετά την αναχώρησή του, συνέχισα να ασχολούμαι με τα παράξενα αισθήματά μου. Με ενδιαφέρον ανακάλυψα ότι ήμουν πολύ ευχαριστημένος με τις έσωτερικές μου σκέψεις, πού μου υπαγόρευαν το αυτονόητο. Ωστόσο, πρότεινα να προσφερθεί στην Ιεραποστολή ένα παλιό σχολικό κτήριο πού βρισκόταν κατά μήκος της οδού Syke Street της Φριτάουν, μιας σημαντικής λεωφόρου της πόλης.
Το Δημοτικό Συμβούλιο συμφώνησε και η απόφαση ελήφθη σε μία συνεδρίαση. Μετά άρχισα να σκέφτομαι να εγκαταλειψω την πολιτική και αποφάσισα να μην θέσω ξανά υποψηφιότητα για το τοπικό συμβούλιο στις εκλογές του 2008. Παράλληλα είχα συχνές συναντήσεις με τον σεβαστό πατέρα Θεμιστοκλή.
Όταν αντιλήφθηκε ότι δεν ένδιαφερόμουν να συμμετάσχω στις εκλογές, μου προσέφερε μια δουλειά στην Ιεραποστολή. Ήμουν συνεπαρμένος από την προσφορά μιας τέτοιας δουλειάς και έτσι αποδέχθηκα τελικά την προσφορά.
Στη συνέχεια ο π. Θεμιστοκλής χρειάστηκε να ταξιδέψει στην Ελλάδα και ήθελε κάποιον να αναλάβει τη φροντιδα της Ιεραποστολής κατά τη διάρκεια της απουσίας του. Δεν μπορούσε να παραδώσει μια χριστιανική Ιεραποστολή σε ένα Μουσουλμάνο, αλλά εγώ ήμουν ο μόνος πού εμπιστευόταν. Συζήτησε το θέμα μαζί μου και εγώ με προθυμία αποδέχτηκα να βαπτιστω.
Βαπτίστηκα και έλαβα το όνομα Μάξιμος από τον Άγιο Μάξιμο «τον Ομολογητή».
Είμαι πολύ ευτυχισμένος για την νέα μου πίστη. Στην πραγματικότητα είμαι πιο πιστός ως Ορθόδοξος Χριστιανός παρά όταν ήμουν Μουσουλμάνος.
Ανακάλυψα ότι στον Χριστιανισμό με ιδιαίτερη αναφορά στην Ορθοδοξία, το πνεύμα της Αγάπης, της Συγχώρεσης και της Κοινωνίας και πάνω απ’ όλα της αληθινής πίστεως στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος διαπερνούν την ατμόσφαιρα. Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο θρησκευόμενος στη ζωή μου. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι η κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού, του Κυρίου και Σωτήρα μας, είναι ένα θαυμάσιο δώρο για μένα. Θα συνεχισω να λατρεύω τον Κύριο Ιησού Χριστό και Σωτήρα μας και θα αναπέμπω ευχαριστίες στον Θεό για την έλευση του π. Θεμιστοκλή στη ζωή μου.
Μάξιμος Μπόμπσον-Καμάρα
vatopaidi.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου