Η απομύζηση κάθε δημιουργικής προσπάθειας μισό αιώνα στον τόπο αυτό, από ένα πυρήνα αυτόκλητων(;) ηγετών της λεγόμενης «Γενιάς του Πολυτεχνείου» θα ήταν ιστορική αφέλεια να θεωρηθεί ως τυχαίο συμβάν. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις, επαληθεύουν τον κανόνα.
Όπως και η πορεία των δύο επόμενων (θεραπαινίδων) γενεών που ταυτίσθηκαν μαζί της. Δεν μπορεί να είσαι «ανιδιοτελής» και να έχεις «ετοιμότητα θυσίας» μόνο για τρεις ημέρες στην ζωή σου και στον υπόλοιπο βίο σου να εκλιπαρείς για ένα πόστο ή να φοβάσαι ακόμη και να κοιτάξεις στα μάτια τον κάθε εξουσιαστικό Broker. Δεν ισχύει ακόμη και ως παροδική επίδειξη οιστριονικού παροξυσμού. Συμπέρασμα: αν η επαναστατικότητα των ανθρώπων αυτών ήταν γνήσια, δεν θα ακολουθούσε τόσο ακραία υποταγή σε «αξίες» όπως οι εμφανίσεις στην TV, τα βουλευτιλίκια, τα «κολλητιλίκια», οι off-shore, τα δημοσιογραφικά πάνελ, η “νάχαμε-να λέγαμε” αρθρογραφία και οι παρα-πολιτικές συναντήσεις «της Συμμαχίας των αριστερο-δεξιών προθύμων»…
ΘΕΛΟΥΝ ΜΙΑ «ΤΥΦΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ» ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ…
Μόνο που τότε είχαν διαμορφωθεί οι κανόνες του παιχνιδιού. Έπρεπε να υπάρχουν «πρωτοπόρες δυνάμεις» που θα οργανώνουν την κάθε εξέγερση ή «πράξη αγώνα». Και «οργανωμένη πρωτοπορία» στο κίνημα. Οι κλειστές συνεδριάσεις κάθε «σέχτας» της εποχής αποδείχτηκαν το λουκούμι του… συστήματος. Αρκούσε ένα πρακτοράκι σε κάθε μαγαζί ή δυο –τρεις broker σε όλο το φάσμα του χώρου για να ελεγχθούν τα πάντα. Συνωμοσιολογία; Τι λέτε καλέ; Ποιοι έγιναν βαθύπλουτοι, ποιοι πήραν καθηγεσίες με υποτροφίες ΝΑΤΟ, ποιοι κοσμούσαν τις λίστες του Χατζηζήση, ποιοι έχτιζαν σερί από βίλες, ποιοι «διορίζονται» χρόνια τώρα ως ισόβιοι αρθρογράφοι, ιδεολογικοί κριτές, συστημικοί συνομιλητές; Τσέλιγκες και Κεχαγιάδες των «ιδιωτικών» συναντήσεων θέλουν να μας πείσουν ότι μπίζνες, δουλειές, πόστα, θέσεις, αξιώματα προσφέρονται τυχαία! Δυστυχώς γνωρίζουμε πρόσωπα, τόπους και χρόνο, κοινές δράσεις. Δεν υπάρχει όμως ποτάμι που να μπορείς να μπαίνεις δυο φορές στο ίδιο νερό: ακριβώς επειδή ΔΕΝ υπάρχει «οργανωμένη πρωτοπορία» η επόμενη εξέγερση, όταν γίνει όχι μόνο δεν θα ελεγχθεί αλλά θα… επαναληφθεί!
Η ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ
Λένε, ότι αφού δεν υπάρχει «οργανωμένη πρωτοπορία» κάθε εξέγερση μπορεί να ελεγχθεί εύκολα και να οδηγήσει -ελλείψει αντίπαλου δέους- στην σκλήρυνση του συστήματος και τελικά, σε ολοκληρωτικές, φασιστικού τύπου, λύσεις.
Σε πρώτη φάση ίσως. Ίσως να ελεγχθεί μία εξέγερση, σίγουρα θα σκληρύνει το σύστημα, προφανώς επιλογή του είναι μια «κοινοβουλευτική δικτατορία». Αριστερά δεν υπάρχει διεθνώς παρά μόνο το ψυχικό φορτίο του περάσματος της από τον κόσμο, άρα φασιστικές λύσεις ευνοούνται ως επικρατέστερες. Ο συλλογισμός έχει ένα, σημαντικό λάθος: αν μπολιάσεις την γκορτσά, βγάζει αχλάδια. Φύγατε νωρίς από τα χωριά σας, βγάλατε λεφτά, δεν προλάβατε όμως να μάθετε πως στην φύση βρίσκει τρόπους να διαιωνίζεται η ποιοτική αλλαγή…
ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΕΝΑΣ «ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ» ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΩΝ LEADERS…
«Να ξέρεις θα έρθει χούντα, και σύντομα…»! Τι λέτε καλέ, τρομάξαμε. Αυτά γινόντουσαν πάντα με οικονομία σε τροχιά ανόδου και σε φάση που υπήρχε ανάγκη να εξασφαλιστεί η συναίνεση (διαβάστε και κανένα σοβαρό κομμουνιστή:βλ. Κ. Μάλλιο). Θα μου πείτε που να ξέρετε από αυτά. Όχι εσείς, οι απίστευτοι συνομιλητές σας. Οι δικτατορίες στην Ελλάδα γινόντουσαν με τον κόσμο να έχει θέσεις εργασίες, κήπους, περιβόλια, σπίτια ή έστω αγροικίες.(περισσότερα για τις ελληνικές δικτατορίες και την “αγροτική-λαική” ιδεολογία του, στα βιβλία της Μαρίας Δαράκη- Μαλλέ). Για σκεφτείτε το πείραμα με 3.000.000 ξένους, με άνεργους, με άστεγους και προσθέστε στις παραμέτρους τις βίλλες στην Εκάλη, την Φιλοθέη, τους Θρακομακεδόνες. Καταλάβατε τώρα-όχι; Γιατί είμαστε σίγουροι πως έτσι θα συνέβαινε;
ΟΙ «300» ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ «ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ»!
Οι μετανάστες απεργοί πείνας, με 18 χρόνια στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να έχουν, όπως όλοι οι γείτονες μου, κάρτα εργασίας, ασφάλιση,κ.λ.π., κ.λ.π. Όμως δεν απεργούν για αυτό και το ξέρουμε όλοι. Εμείς, εσείς, αυτοί, οι… 70 αναπληρωματικοί τους κ.α. «ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ» είναι οι καθηγητές πανεπιστημίων που δεν έβγαλαν ανακοίνωση για το Μνημόνιο, δεν έβγαλαν ανακοίνωση για την Ανεργία, δεν είπαν κουβέντα για τις συνέπειες της Κρίσης αλλά έσπευσαν να κάνουν κινητοποιήσεις, διακηρύξεις, ανακοινώσεις για τους «μετανάστες της οργής», σε μια κοινωνία που δεν το ξέρουν αλλά μοιάζει πλέον όλο και περισσότερο με «αυλή των θαυμάτων»(Εσύ βρε παλιόφιλε, από την Δραπετσώνα και το Κερατσίνι, τι στο διάολο ήθελες με τα Ψυχικά και τους αναλόγως… Ψυχικά ανάπηρους;)
ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ «ΤΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΤΟΥ ΥΝΙΟΥ …»
Ακούστε παιδιά της Μπεζανσόν και της Μαβίλη, να μαθαίνετε ιστορίες από γόνους ζευγάδων: Μια φορά στην Κάρυστο, στο χωριό μου, ήταν ένας -παιδί ζευγά και αυτός- που λεγόταν Γλαύκος. Γιος του Δήμυλου. Μια μέρα είδε ότι ο πατέρας του δεν μπορούσε να βάλει το υνί στο άροτρο, που ξεκόλλησε. Πλησίασε, έδωσε μια μπουνιά και το σφήνωσε σαν να το κτύπησε με σφύρα! Ο Δήμυλος κατάλαβε ότι ο 15χρονος ήταν γεννημένος αθλητής και τον έστειλε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί σε αγώνες πυγμής, αφού έφτασε να αγωνίζεται με τον πλέον έμπειρο, άμαθος και χωρίς τεχνική αυτός, υστερούσε. Τότε ο Δήμυλος φώαξε στον Γλαύκο:» Ω, παι, την … επ΄ αρότρω!» Καταλαβαίνετε τι ακολούθησε, όχι μόνον για τον άτυχο συναγωνιστή του: «ούτος πύκτης νίν, Ολύμπια τρις νενικηκώς και Πύθια και Ισθμια όκτάκις και Νέμεα ομοίως…»
ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Εσείς τα κάνατε όλα με κόμματα, ομάδες, κινήσεις, κινήματα και συμμορίες και για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όποιος κτυπήσει μια φορά.μόνος του την «επ΄ αρότρω» μπορεί και δεύτερη και Τρίτη και πολλές άλλες. Ένα παιδί ζευγά μας το δίδαξε αυτό…
olympia.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου