Η μοναξιά του Χρήστου Κώνστα και των φίλων του Μνημονίου

Ο Χρήστος Κώνστας πρέπει να αισθάνεται την απόλυτη απογοήτευση και σίγουρα μοναξιά, καθώς βλέπει μέρα με τη μέρα την πλειονότητα των συναδέλφων του να εγκαταλείπουν την κοινή τους πορεία στη στήριξη του Μνημονίου εδώ και ένα χρόνο περίπου. Σε αντίθεση με τον -μη δημοσιογράφο αλλά ποδοσφαιριστή, βέβαια- Γιώργο Καραγκούνη, ο οποίος βλέπει να τον μιμούνται πιστά πολλοί, όχι συνάδελφοι του ποδοσφαιριστές αλλά δημοσιογράφοι, στις προσφιλείς του κωλοτούμπες.

Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Οι άνθρωποι που με τις πένες τους, τις φωνές τους στα ερτζιανά και την καθημερινή τους παρουσία στις οθόνες των τηλεοράσεων, ήταν λάβροι και ένθερμοι -μέχρι παρεξηγήσεως- υποστηρικτές του μνημονίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των στηλοβατών της, ΛΑΟΣ και Μπακογιάννη. σιγά-σιγά και όσο περνούν οι ημέρες με περισσότερη θέρμη και απληστία, παίρνουν θέση κατά του μνημονίου και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνονται και βασιλικότεροι του βασιλέως.

Έτσι δίχως καμιά μα καμιά ντροπή, λένε πλέον, ότι το Μνημόνιο ήταν τεράστιο λάθος από την αρχή, ήταν η ταφόπλακα της ελληνικής κοινωνίας και ξαφνικά, δειλά-δειλά, αρχίζουν να δικαιώνουν το Σαμαρά, για τη θέση και στάση που πήρε πριν από ένα χρόνο.

Αυτά που φωνάζουμε -έχουμε ξελαρυγγιαστεί δηλαδή- εμείς εδώ και ένα και πλέον χρόνο, έρχονται τώρα να μας τα πουν τα εξαπτέρυγα και οι στυλοβάτες του Μνημονίου

Και είναι οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που τώρα τραβάνε μια μονοκοντυλιά και σβήνουν εύκολα το παρελθόν των κειμένων και όσων έλεγαν και προσχωρούν στις θέσεις εκείνων που με σκαιότατο τρόπο χαρακτήριζαν ή και έβριζαν.

Η κυβίστηση όμως αυτή δεν μοιάζει και τόσο αθώα. Μάλλον ενορχηστρωμένη φαίνεται, σε μια προσπάθεια όλων τους να επανατοποθετηθούν στην αγορά, βλέποντας προς το μέλλον, αφήνοντας χαραμάδες, ή και ανοίγοντας πόρτες για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις που προδιαγράφονται και είναι αρκετά εμφανείς.

Θα δούμε στο επόμενο διάστημα την απομόνωση του σημερινού Πρωθυπουργού και του ΠΑΣΟΚ και μια τιτάνια προσπάθεια ορισμένων να πάρουν θέση στο άρμα της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τους ίδιους, αλλά και όσους τους αφήσουν να αισθανθούν ότι μπορούν να πουλήσουν αξιοπιστία και εκδουλεύσεις και την επόμενη ημέρα.

Εμείς εδώ θα είμαστε, όπως ήμασταν και πέρυσι και πρόπερσι και το ίδιο σθεναρά θα υποστηρίζουμε την άποψη μας. Και το σίγουρο είναι ότι δε θα κάνουμε κολοτούμπες. Οψόμεθα λοιπόν. Και μέχρι τότε θυμίζουμε σε όσους δεν μελετούν συνταγματική ιστορία ότι η διαδοχή στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία εμπεριέχει και την έννοια της τιμωρίας, για να είναι δίκαιη και άξια.

Wolf

http://www.antinews.gr/2011/03/12/90504/