Η αρμονία κι η τάξη του χάους!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Η ψυχή ημών ως στρουθίον ερρύσθη
εκ της παγίδος των θηρευόντων."
Ψαλμ.123

Υπάρχει τάξη στο χάος; Στο μικρό αυτό δοκίμιο παραθέτουμε μερικά παραδείγματα τάξης και αρμονίας του χάους. Ένα πρώτο ζωντανό παράδειγμα είναι το παράδειγμα της υπομονής, της αοργησίας και του φωτισμού που δείχνουμε οι Έλληνες στην τεχνητή οικονομική κρίση που μας επέβαλαν οι "σύμμαχοι" και το "κράτος" μετατρέποντας την Ελλάδα και τους Έλληνες σε πειραματόζωα!

Παράδειγμα τάξης στο χάος ήταν ο σεισμός στη Θεσσαλονίκη: Ο σεισμός στη Θεσσαλονίκη έφερε το χάος τις πρώτες μέρες. Ύστερα οι σεισμοπαθείς Θεσσαλονικείς αυτο-οργανώθηκαν. Οι δυο γιαγιές μου κάθονταν ήσυχα στη μια και στην άλλη άκρη της σκηνής, σαν να ήταν μαθημένες από πάντα στη ζωή στο χώμα. Ο πατέρας μου που δεν έχανε για τίποτε τον μεσημεριάτικο ύπνο του, ούτε στο σεισμό άλλαξε ζωή και συνέχισε την καλή συνήθειά του ξαπλωμένος κατάχαμα! Στα αφοδευτήρια σχηματίζονταν μεγάλες ουρές, όπως, καλή ώρα, γίνεται στις τράπεζες και κανένας δεν διαμαρτυρόταν.

Ένα άλλο παράδειγμα τάξης και αρμονίας του χάους είναι από το Ευαγγέλιο αυτή τη φορά: "Τω καιρώ εκείνω, εισήλθεν ο Ιησούς εις οίκον τινός των αρχόντων των Φαρισαίων σαββάτω φαγείν άρτον, και αυτοί ήσαν παρατηρούμενοι αυτόν. Και ιδού άνθρωπός τις ην υδρωπικός έμπροσθεν αυτού. Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν προς τους νομικούς και Φαρισαίους λέγων. Ει έξεστι τω σαββάτω θεραπεύειν. Οι δε ησύχασαν. Και επιλαβόμενος ιάσατο αυτόν και απέλυσε. Και αποκριθείς προς αυτούς είπε. Τίνος υμών υιός ή βους εις φρέαρ εμπεσείται, και ουκ ευθέως ανασπάσει αυτόν εν τη ημέρα του σαββάτου; Και ου ίσχυσαν ανταποκριθήναι αυτώ προς ταύτα."

(Ένα σάββατο ο Ιησούς πήγε στο σπίτι κάποιου άρχοντα Φαρισαίου για να φάει κι οι Φαρισαίοι τον παρακολουθούσαν. Τότε στάθηκε μπροστά του ένας άνθρωπος που έπασχε από υδρωπικία. Ο Ιησούς πήρε το λόγο και ρώτησε τους νομοδιδασκάλους και τους Φαρισαίους: "Επιτρέπεται να γίνονται θεραπείες το σάββατο;" Εκείνοι δεν απάντησαν. Ο Ιησούς έπιασε τον άρρωστο, τον γιάτρεψε και τον άφησε να φυγει. Ύστερα τους είπε: "Ποιος από σας, όταν πέσει το παιδί του ή το βόδι του στο πηγάδι δε θα το ανασύρει αμέσως;" Και δεν μπόρεσαν να απαντήσουν.)

Οι Φαρισαίοι έχουν την υποκριτική εμφάνιση της τάξης που απορρέει από την υπακοή στο νόμο, αλλά μέσα στην ψυχή τους επικρατεί χάος. Η υπακοή στο νόμο δεν επιτρέπει την παραμικρή παράβαση. Ο νόμος απαιτεί την τελειότητα, στην οποία όμως κανείς δεν μπορεί να φτάσει. Ο Κύριος τους παρομοιάζει με τάφους που εξωτερικά είναι ασβεστωμένοι και καθαροί, αλλά μέσα τους είναι γεμάτοι βρώμα και δυσωδία.

Μια φορά στην Κάλυμνο είχα απελπιστεί γιατί έψαχνα και δεν έβρισκα σπίτι σε κάποια καλή γειτονιά και το σπουδαιότερο με θέα στη θάλασσα. Ο πνευματικός μου φίλος ο Ρομπέρτος με συμβούλεψε να μην νοικιάσω σπίτι σε καλή γειτονιά με θέα στη θάλασσα. Αν μένεις σε καλή γειτονιά με θέα στη θάλασσα, είπε, πού θα πηγαίνεις να χαρείς τη βόλτα σου;

Σκέφτομαι τώρα πως η Ελλάδα μας δεν έχει καλούς γειτόνους, αλλά όλες οι ελπίδες κι οι προσδοκίες είναι ανοιχτές μπροστά της, φτάνει να βρεθούν οι άνθρωποι με γενναία καρδιά που θα εργαστούν για το καλό της και όχι για την αρχομανία και τη φιλαργυρία τους.

Βρεθήκαμε από τις αμαρτίες μας οι Έλληνες στην τελευταία θέση. Πολλοί απελπίζονται. Σαν να μην μπορούν να καταργηθούν οι ηλίθιοι νόμοι κι οι διεστραμμένες συμφωνίες. Στο χάος έχουμε την ελπίδα μας στο Θεό. Ο Κύριος ζει. Στηριζόμαστε στον Κύριο και ανακαλύπτουμε μια νέα προοπτική.

Μερικά ευεργετικά αποτελέσματα του χάους σαν παραδείγματα τάξης και αρμονίας του χάους:
1ον. Οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά στο Θεό.
2ον. Οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά ο ένας στον άλλον.
3ον. Παύει ο εξευτελισμός και η περιφρόνηση των γέρων που φεύγουν από
τα γηροκομεία και ενώνονται με τα παιδιά τους.
4ον. Ο κόσμος γυρίζει στα χωριά και υπάρχει ελπίδα να αναζωογονηθεί η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία κ.α. αν οι άρχοντες που κυβερνούν τον τόπο αντιληφθούν ποιο είναι το συμφέρον της χώρας κι αν τους αφήσουν εκείνοι που τους κατευθύνουν.
5ον. Η τάξη και η αρμονία του χάους είναι φανερή όταν σε περιόδους φτώχειας αντί να απελπιζόμαστε κοιτάζουμε μέσα μας και αναθεωρούμε τη ζωή μας. Η φτώχεια όταν είναι θεληματική είναι μια οδός σωτηρίας.
6ον. Μια τάξη και αρμονία του χάους επίσης είναι η απάντηση στο δίλημμα του σημερινού ανθρώπου να ακολουθήσει τη θεληματική φτώχεια και τον αναχωρητισμό ή την παραφροσύνη.

"Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον", λέει το Ευαγγέλιο.

http://moschoblog.blogspot.com/2011/12/blog-post_08.html