Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Φόρος Προστιθέμενης Αριστεράς

Αυτό με τη μείωση του ΦΠΑ, ως θέμα, εξελίσσεται σε υποκατάστατο του σουντόκου και του σταυρόλεξου (για τις εφημερίδες). Είναι τόσο πολλές οι διευκρινήσεις, οι απορίες του κοινού (που δημιουργούνται από τις διευκρινήσεις) και οι διαφορετικές ερμηνείες των διευκρινήσεων, ώστε αξίζει τον κόπο να εγκαινιαστεί μια νέα στήλη δίπλα στον Καιρό, που θα λέγεται: «Ο ΦΠΑ σήμερα». Ειδήμονες στα οικονομικά θα απαντούν σε απλές, καθημερινές ερωτήσεις των αναγνωστών: Πόσο πάει εντός του καταστήματος η βυσσινάδα; Εκτός; Αν την αγοράσεις, βγεις λίγο έξω και κατσικωθείς σε μια καρέκλα, ποια είναι η ορθή τιμολόγηση; Η «κινητικότητα» των σάντουιτς επηρεάζει την τιμή; Σε συμφέρει να αγοράσεις πράγματα από το μπαρ του ξενοδοχείου, να τα βάλεις στο μίνι μπαρ του δωματίου και να τα καταναλώσεις με την ησυχία σου; Ο Στουρνάρας πάει καλά ή πρέπει γρήγορα να αρχίσει να προβάρει ζουρλομανδύα; Κι αν δεν του πάει ο ζουρλομανδύας του υπουργού, μήπως νομίζει ότι ταιριάζει σε εμάς;

Όλα τα παραπάνω, φυσικά, συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα - αν και πολύ υποπτευόμεθα ότι μπορεί να αποτελούν θεσμό στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βορείου Κορέας.

Της Μιχαλούς

Η Ελλάς είναι μια χώρα κατ' εξοχήν αριστερή. Αμέσως μόλις ανακαλύφθηκε ο τροχός, ο πρώτος Ελλην φρόντισε να τον στρίψει στα αριστερά. Η δεξιά στροφή είναι κι αυτή γέννημα της Αριστεράς - όταν βαρέθηκε έπειτα από χιλιετίες να πηγαίνουν όλα τα οχήματα αντίθετα με τη φορά του ρολογιού.

Μια από τις βασικές έχθρες της Αριστεράς είναι η ιδιοκτησία. Κάτι έχει το «να έχεις» και της προκαλεί μεγάλη δυσφορία: σπίτι, αμπέλι, αυτοκίνητο, γατί, γατοτροφή, δεν έχει σημασία. Της αρκεί να έχεις κάτι για να χαλιέται. Αρα, πρέπει να βρει τρόπο να σ' το πάρει. Παλαιότερα και αλλού (βόρεια, βορειοανατολικά) ήταν εύκολο να σταματήσεις να... έχεις. Ερχονταν κάποιοι τύποι από το κράτος (που πρέπει να έχει τα πάντα) και στα ζητούσαν προβάλλοντας τα ισχυρότερα επιχειρήματα του κόσμου: τα όπλα. Αν δεν έδινες ό,τι είχες, τότε σταματούσες να υπάρχεις - άρα πάλι το χατήρι τους γινόταν.

Τώρα που είναι πιο... κομψή η εποχή, δεν μπορούν να σκάνε μύτη έτσι απλά με τις κουμπούρες. Πρώτα ειδοποιούν. Με νόμους. Ο νόμος γίνεται χρέος. Οποιος έχει κάτι, χρωστάει στον νόμο. Κι ο νόμος χρωστάει στην τρόικα. Και όλοι της Μιχαλούς...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου