Υποσχέσεις και λόγια του αέρα απο την δεκαετία του 80
Ο Γ. Παπανδρέου διετέλεσε δυο φορές Υπουργός Παιδείας.
- Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1988 – 1989). - Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Ιούλιος 1994 – Σεπτέμβριος 1996)
Ως υπουργός Εθνικής Παιδείας θέλησε (αλλά δεν τα κατάφερε;) να καθιερώσει το Εθνικό Απολυτήριο ,το οποίο θα αντικαθιστούσε το υπάρχον απολυτήριο του Λυκείου…
Σε συνέντευξή του (τότε) προς την εφημερίδα “Μακεδονία” ο υπουργός παιδείας κ. Γ. Παπανδρέου τοποθετείται στα κρίσιμα θέματα που απασχολούν την παιδεία και θέτει κατευθυντήριες γραμμές για τη μελλοντική του πολιτική…Το 1995 !!!
Παραδέχεται ότι η έννοια της δωρεάν παιδείας έχει αλλοιωθεί και πρέπει να γίνουν αλλαγές στο ισχύον σύστημα…. Το 1995 !!!
Οραματίζεται έναν “επιτελικό” ρόλο για το υπουργείο παιδείας, που δεν θα αναλώνεται σε λεπτομέρειες, αλλά θα θέτει “εθνικούς στόχους” και θα παρακολουθεί την πραγματοποίησή τους σ’ έναν επόμενο ανασχηματισμό λέγοντας ότι “δεν τίθεται θέμα προτίμησης”….το 1995 !!!
Γιατί δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει το, θέμα της Παιδείας δύο φορές ως Υπουργός;
Γιατί να τον πιστέψουμε τώρα;
Θυμίζουμε: Πως προέκυψε ημίν Γιώργος
Η πρώτη του κυβερνητική θέση ήταν το 1985, όταν ανέλαβε υφυπουργός Πολιτισμού, αλλά η πρώτη σοβαρή κυβερνητική δουλειά ήρθε το 1988 όταν ανέλαβε υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του πατέρα του. ¨Ηταν μια εποχή που η κρίση στο ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο Κοσκωτά είχε ξεσπάσει και ο Ανδρέας Παπανδρέου όδευε ήδη προς το Χέρφηλντ και την πτώση.
Έγραφε τότε η «Ελευθεροτυπία» (26.06.88):
«Θυμάστε πως τον αποκαλούσαν όταν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα; «Το παιντί». Μετά έγινε ο «Γιωργάκης», τώρα είναι «Γιώργος». Για να δούμε θα γίνει και Γεώργιος Παπανδρέου…που διακαώς επιθυμεί;»
Έγραφε επίσης τότε και το «Αντί»:
«Ο γιος του πρωθυπουργού ο Γ. Α. Παπανδρέου , εξετινάχθη πρόσφατα για άλλη μια φορά στο πολιτικό στερέωμα και στο πρόσωπό του αποτυπώθηκε η ουσία του τελευταίου ανασχηματισμού.
Ο Γ. Α. Παπανδρέου είναι ένας νέος ήπιου χαρακτήρα και με φυσική απλότητα. Βαρυνόμενος όμως με το ιστορικό όνομα και προωθούμενος από μια μητέρα υπερβολικά φιλόδοξη και από έναν πατέρα με το σύμπλεγμα της απιστίας και της προδοσίας που δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν πέραν της οικογενείας, ο πρωθυπουργικός γιος έχει κληθεί να παίξει τον ρόλο που ενδεχομένως δεν αντέχει.
… Οι πρωτοβουλίες και οι ενέργειες του δεν μετρούν τόσο και εν πάση περιπτώσει καλύπτονται από τον πατέρα του και έχουν την ευνοϊκή και συμπαθητική μεταχείριση των μέσων ενημέρωσης.
Το πρόβλημα είναι ίσως αλλού: o Πρωθυπουργός παραμερίζει κάθε διαδικασία στην πολιτική, προκειμένου να αναδείξει το γιο του σε πολιτικό άνδρα πρώτου διαμετρήματος, ενώ ο τελευταίος αποδέχεται πατρική εύνοια και φιλική ανοχή θεωρώντας ότι δικαιούται το ρόλο του από την προσωπική τους παρουσία και ιστορία.
Πράγματα προσβλητικά και για τον κ. Γ. Α Παπανδρέου αλλά και για τους άλλους Έλληνες Πολίτες…»
(φωτό΅εξώφυλλο του Αντί, το 1988)
http://www.antinews.gr/?p=63507
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου