Η κυβέρνηση του μνημονίου και των Μ.Μ.Ε. μας απλουστεύει την ζωή!

Παραμονές του δομικού «ανασχηματισμού» (δια του οποίου εμπλουτίσθηκε εντυπωσιακά η πανίδα και χλωρίδα του ανακτοβουλίου), δυο αμετακίνητοι Υπουργοί, ακλόνητοι παραστάτες του Ανθυπάτου, ανύστακτοι κέρβεροι του Μνημονίου, οι κύριοι Ραγκούσης και Παπακωνστανίνου, εκδίδουν απόφαση εφάμιλλη της Διακηρύξεως της Γαλλικής Επαναστάσεως. Απόφαση, δια της οποίας καταργείται το «Παλαιό Καθεστώς» (της φθοράς του Κράτους και της ταλαιπωρίας των Πολιτών). Απόφαση – ευαγγέλιο για τους απανταχού κυβερνώντες, πολιτικούς, υπαλλήλους, διοικουμένους, συναλλασσομένους με το δημόσιο, απλούς περαστικούς, λοιπούς (τεθλιμμένους) συγγενείς και (απαρηγόρητους)
φίλους. Η απόφαση επιγράφεται: «Απλούστευση διαδικασιών για την πρόσβαση σε δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών και την άσκησή της, σε εκτέλεση του άρ. 6 του Ν. 3844/2010 (ΦΕΚ 63/Α΄/3-5-2010)», και δημοσιεύεται στο υπ’ αριθμ. 1334 φύλλο του Β΄ τεύχους του ΦΕΚ της 30ης Αυγούστου 2010. Φιλοδοξεί δε να «απλουστεύσει διαδικασίες» και νομίζει ότι το τοιούτον επιτυγχάνεται με την παράθεση αυτονόητων βημάτων, την «αποκάλυψη» πασίδηλων καταστάσεων, την επανάληψη τετριμμένων κενολογιών, την θεσμική ένδυση πεπαλαιωμένων διοικητικών κλισέ. Νομίζει ότι το τοιούτον κατορθούται με ακατανόητες διατυπώσεις, με λογικά άλματα, με διοικητικές παραδοξολογίες, με φρικαλέους σολοικισμούς, με την παπαγαλία της πασοκικής ξύλινης γλώσσας και με τα πολλαπλώς αδιέξοδα παράγωγά της. Σταχυολογούμε από το «άρθρο 1»: «Ως διαδικασίες μη αρκούντως απλές νοούνται κυρίως οι διαδικασίες των οποίων η εφαρμογή συνεπάγεται … ασάφειες και αντιφάσεις της ισχύουσας νομοθεσίας … απαρχαιωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις …». Αν δεν πρόκειται για μεταφραστικά ολισθήματα (επειδή είναι πολύ πιθανό και αυτή η νομοθετική «πρωτοβουλία» να αποτελεί κακότεχνη μεταφορά εις τα καθ’ ημάς αλλοτρίων «ηθών και εθίμων»), και αν εξακολουθεί να ισχύει η γλώσσα η ελληνική (πράγμα αμφίβολο με Γιώργο Παπανδρέου και Άννα Διαμαντοπούλου και Θάλεια Δραγώνα ομού και ταυτοχρόνως στην εξουσία!), η ανωτέρω διατύπωση οδηγεί κατ’ ευθείαν στο φρενοκομείο. Το «άρθρο 2» δεν αντέχει σε σταχυολόγηση. Παρατίθεται ως έχει, κι όποιος αντέχει, ας πάρει βαθειά ανάσα, ας ετοιμάσει τις ασπιρίνες του, κι ας το διαβάσει.

154 λέξεις χωρίς τελεία! Αν το έγραφε μαθητής της τρίτης δημοτικού
θα έπαιρνε κάτω από τη βάση.

Αν το υπογράφει όμως το καυτό δίδυμο
του Μνημονίου (Ραγκούσης-Παπακωνσταντίνου)
είναι νόμος, που «απλουστεύει» διαδικασίες!

Και κάτω από τη βάση παίρνει ο τάλας λαός!
Το «άρθρο 3» κλπ, δεν το σχολιάζουμε.

Ας μείνει πολύτιμη πασοκική παρακαταθήκη για τους
επιθεωρησιογράφους, που ετοιμάζουν
τα φθινοπωρινά νούμερα…

οπωπητήρ
http://filotimia.blogspot.com/2010/09/blog-post_9657.html