Δυο χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα, όπως γράφει κάποιο λατινικό κείμενο της εποχής, υπήρχε η ίδια κατάσταση με τη σημερινή και με τους ίδιους να κυνηγούν τα συμφέροντά τους. Τίποτα δεν άλλαξε στο διάβα δυο χιλιάδων χρόνων! Και πάλι Γάλλοι και πάλι εμπόριο και πάλι φόβος των Γερμανών (magnus timor) και πόλεμος!
Παραθέτουμε, ευγενικέ αναγνώστη, τη μετάφραση ενός μικρού αποσπάσματος από το βιβλίο «Ντε Μπέλο Γκάλλικι» (Περί του Γαλλικού πολέμου), από τις σημειώσεις των Ενωμμένων Φροντιστηρίων Λάρισας, στις οποίες το βρήκαμε δημοσιευμένο:
«Μεγάλος φόβος κατέλαβε το στράτευμα (των Ρωμαίων) από τις διαδόσεις των Γαλατών και των εμπόρων, που διαλαλούσαν ότι οι Γερμανοί είχαν φοβερή σωματική διάπλαση και απίστευτη ανδρεία. Άλλοι ήθελαν να φύγουν προβάλλοντας ο καθένας και μια δικαιολογία. Μερικοί παρέμεναν σπρωγμένοι από ντροπή. Αυτοί δεν μπορούσαν ούτε να προσποιηθούν ούτε να κρατήσουν τα δάκρυά τους: κρυμμένοι στις σκηνές τους, είτε παραπονιόντουσαν για τη μοίρα τους είτε θρηνούσαν για τον κοινό κίνδυνο μαζί με τους φίλους τους. Σ΄ όλο το στρατόπεδο υπογράφονταν και σφραγίζονταν διαθήκες. Από τις διαδόσεις αυτών και από το φόβο τους ταράζονταν σιγά-σιγά ακόμα και αυτοί, που θεωρούνταν έμπειροι στα στρατιωτικά ζητήματα.»
Μόνο που τώρα ξέρουμε πως ούτε οι Γάλλοι πρόκειται να αλλάξουν ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι έμποροι, ούτε ο πόλεμος. Το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι η παθητικότητά μας, την οποία τρέφουν με την προπαγάνδα τους οι μεγάλοι για να υποδουλώνουν τους μικρούς λαούς. Και το όργανο της υποδούλωσης είναι στα χέρια μας, η τηλεόραση.
Δεν θα κουραστούμε να λέμε στον κόσμο, έστω κι αν κανείς δεν ακούει,να πετάξει τις τηλεοράσεις, να μην αφήνει τις διαδόσεις να κάμπτουν το ηθικό μας και να μας υποβάλλουν πνεύμα δειλίας και πανικού.
Το ίδιο έκαναν με τις διαδόσεις τους δυο χιλιάδες χρόνια πριν, το ίδιο κάνουν και τώρα. Τις χρησιμοποιούσαν σαν όπλο κατά του αντιπάλου. Σήμερα στη συμπαιγνία προστέθηκε η επιστήμη, η τεχνολογία και τα αριστερά κόμματα. Το όπλο τους όμως είναι στα χέρια μας. Είναι η τηλεόραση, η οποία κάποια στιγμή θα πάρει την θέση που της ταιριάζει, στη αποθήκη ή στα σκουπίδια.
Εκείνοι που αφήνουν ακόμα την τηλεόραση να «δασκαλεύει» αυτούς και τα παιδιά τους ας το κάνουν. Ο καιρός περνάει γρήγορα. Και ο αδικών ας αδικήσει ακόμα λίγο. Κάποτε θα γνωρίσει ο κόσμος γιατί ευτελίζονται οι αξίες , γιατί καταδιώκεται η πίστη, η ελευθερία, η ελληνική γλώσσα. Θα γνωρίσει ότι εκείνο που προέχει είναι το πνεύμα. Κάποιος ποιητής έλεγε: «Αυτό που κάνουν σήμερα στον ποιητή, θα κάνουν αύριο σε σένα». Πριν απ΄ την παρακμή στην οικονομία, στην εργασία, στο κοινωνικό κράτος, στη διάλυση της κοινωνίας προηγήθηκε η παρακμή στην πνευματικότητα. Κανείς πια δε ζεί την καθημερινή ζωή με τρόπο που να την υπερβαίνει, γιατί κανείς δεν θυμάται τον κατά Θεόν σκοπό των πραγμάτων και της ζωής του.
Ο μακαρίτης ο παππούς μου, αν και τρίτης τάξεως δημοτικού ήξερε να ζει την καθημερινή ζωή του με τρόπο που να την υπερβαίνει. Μια φορά τον είπε κάποιος «φτωχό». «Δεν είμαι φτωχός» απάντησε ο παππούς μου. «Ο διάβολος είναι φτωχός».
Ποια είναι η δύναμη του μικρού; Παραθέτω από το Ευαγγέλιο την περικοπή που αναφέρεται στα μικρά παιδιά: «Και προσέφερον αυτώ παιδία, ίνα αυτών άψηται. Οι δε μαθηταί επετίμων τοις προσφέρουσιν. Ιδών δε ο Ιησούς ηγανάκτησε και είπεν αυτοίς. Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με, και μη κωλύετε αυτά. Των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού. Αμήν λέγω υμίν, ος εάν με δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν. Και εναγκαλισάμενος αυτά τιθείς τας χείρας επ΄ αυτά ηυλόγει αυτά.»
(Έφεραν στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει. Οι μαθητές όμως μάλωσαν αυτούς που τα είχαν φέρει. Όταν το είδε ο Ιησούς αγανάκτησε και τους είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα. Μην τα εμποδίζετε. Γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά. Σας βεβαιώνω πως όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δεν θα μπει σ΄ αυτήν». Τότε πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και τα ευλογούσε βάζοντας τα χέρια του πάνω τους.)
Ένα άλλο κομμάτι από τη Γραφή μιλάει για τη δύναμη του μικρού. Ο Απόστολος Παύλος για να ενθαρρύνει του Κορινθίους γράφει στη δεύτερη επιστολή του προς αυτούς: Οι Κορίνθιοι θεωρούσαν αδυναμία το ότι σταυρώθηκε ο Χριστός. «Και γαρ ει εσταυρώθη εξ ασθενείας, αλλά ζη εκ δυνάμεως Θεού. Και γαρ ημείς ασθενούμεν εν αυτώ, αλλά ζησόμεθα συν αυτώ εκ δυνάμεως Θεού εις υμάς. (….) Εαυτούς πειράζετε ει εστέ εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε. (….) Ή ουκ επιγιγνώσκετε εαυτούς ότι Ιησούς Χριστός εν υμίν εστιν; Λοιπόν αδελφοί χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έστε μεθ΄ υμών.» (Γιατί αν και σταυρώθηκε σαν αδύναμος άνθρωπος, όμως με τη δύναμη του Θεού είναι ζωντανός. Το ίδιο κι εμείς μετέχουμε στην αδυναμία του Χριστού, όμως με τη δύναμη του Θεού θα ζήσουμε μαζί του ανάμεσά σας. (…) Να εξετάζετε τον εαυτό σας αν έχετε την πίστη. Η δεν καταλάβατε ακόμα ό ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα σας. (…) Λοιπόν αδελφοί μου, να χαίρεστε, να προοδεύετε, να συμπαραστέκεστε ο ένας στο άλλο, να μην έχετε διαφωνίες, να έχετε ειρήνη κι ο Θεούς που χαρίζει την αγάπη και την ειρήνη θα είναι μαζί σας.)
http://moschoblog.blogspot.com/2011/03/blog-post_18.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου