Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι...

 

Από τα κατανυκτικά Απόστιχα τών Αίνων του πλ. α' ήχου.

Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος, ου γινώσκω, νίκησόν μου τήν πώρωσιν, μόνε αγαθέ, καί ελέησόν με.

Κύριε, καί τόν φόβον σου πτοούμαι, καί τό πονηρόν ποιείν ου παύομαι, τίς εν δικαστηρίω τόν δικαστήν ου πτοείται; ή τίς ιαθήναι βουλόμενος, τόν ιατρόν παροργίζει ως καγώ; Μακρόθυμε Κύριε, επί τή ασθενεία μου σπλαγχνίσθητι, καί ελέησόν με.

Τη Ε' Κυριακή των Νηστειών, εσπέρας εις το Λυχνικόν, προσόμοιον (τού Ιωσήφ), ήχος α' (Πανεύφημοι Μάρτυρες)

Κακίαν επλούτησα δεινώς, καί τρυφήν ηγάπησα, καί τών εν βίω απήλαυσα, ηδονών Κύριε, καί πυρός γεέννης, υπόδικος γέγονα, λιμώττοντα τόν νούν μου ως Λάζαρον, παραβλεψάμενος, πρό πυλών τών θείων πράξεων, ερριμμένον, οίκτειρόν με Δέσποτα.