Το ελληνικό δημόσιο χρέος ΔΕΝ είναι δικό μας πρόβλημα, είναι δικό τους.

Αν η χώρα μας διαγράψει μονομερώς το χρέος και επιστρέψει στην δραχμή, για τους διεθνείς τοκογλύφους ΔΕΝ υπάρχει επόμενη μέρα. Και όχι ΜΟΝΟ για τους ευρωπαίους τοκογλύφους.

Διεθνώς τα cds (ασφάλιστρα ομολόγων) που στοιχηματίζουν υπέρ της ελληνικής πτώχευσης, και που βρίσκονται σε χέρια τραπεζών (και αμερικανικών) και χρηματοπιστωτών, ανέρχονται σε πολλά τρις δολλάρια. Τα ασφάλιστρα αυτά είναι ένα πολύ σοβαρό μέγεθος συγκρινόμενο με το παγκόσμιο ΑΕΠ (των 57 τρις δολλαρίων).

Και σε μια ενδεχόμενη ελληνική “πτώχευση” θα πρέπει, όλα αυτά τα τεράστια ποσά των ασφαλίστρων ομολόγων, να πληρωθούν από κάποιους προς κάποιους.

Αυτό θα δημιουργήσει ένα τεράστιο ντόμινο οικονομικών εξελίξεων, θα πτωχεύσουν τράπεζες (και αμερικανικές) που κατέχουν αυτά τα ασφάλιστρα ομολόγων μια και θα πρέπει να τα πληρώσουν. Και οι χώρες, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ χώρες σε πολλές ηπείρους, θα πρέπει να διαλέξουν αν θα καλύψουν τις πτωχεύσεις των ιδιωτικών τους τραπεζών ή όχι. Κι αυτό θα βάλει σε κίνδυνο και τις ίδιες τις χώρες διότι τα ποσά των ασφαλιστηρίων είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ.

Και όλα αυτά θα μπορούσαν συμβούν με αφετηρία το σχεδόν αμελητέο οικονομικό μέγεθος που είναι το δικό μας το ελληνικό δημόσιο χρέος, συγκρινόμενο με τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια οικονομικά μεγέθη (ΑΕΠ και χρέη). Διότι δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος. Είναι τα τεράστια ασφάλιστρα (cds) που αναμένεται να πληρωθούν σε περίπτωση ελληνικού “πιστωτικού γεγονότος”, όπως το λένε καλλιτεχνικά και τάχαμου-δήθεν στην “γλώσσα” τους.

Γι’ αυτό η Wall Street Journal λέει την μισή αλήθεια: οτι τάχα ο κίνδυνος από μια ενδεχόμενη ελληνική άρνηση του χρέους είναι μόνο ευρωπαϊκός. Δεν είναι μόνο ευρωπαϊκός, είναι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ.

Ο κίνδυνος είναι παγκόσμιος και είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ για τους τοκογλύφους αλλά και για τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό όπως διαμορφώθηκε από το 1970 και μετά. Θα ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως…

Και ο καπιταλισμός θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα δημιουργήματά του.
Δυστυχώς και οι λαοί.

Το δικό μας πολιτικό σύστημα, και κυρίως τα δυο μεγάλα κόμματα τα οποία επιθυμούν να πληρώσουν το χρέος και να “τηρήσουν την υπογραφή του κράτους”, δεν το κάνουν γιατί “σώζουν την πατρίδα”. Τον διεθνή καπιταλισμό σώζουν. Τις τράπεζες, τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους και τους διεθνείς “επενδυτές”. Την διαιώνιση της σκλαβιάς μας δια του χρέους, σώζουν. Τον ευατό τους σώζουν οι ηγεσίες των κομμάτων και το πολιτικό μας σύστημα.

Το πρόβλημά μας δεν είναι το δημόσιο χρέος. Το πρόβλημά μας είναι το πολιτικό μας σύστημα. Είναι τα δύο μεγάλα κόμματα το πρόβλημά μας.

Αυτά τα δύο μεγάλα κόμματα και αυτό το πολιτικό σύστημα είναι ο μεγάλος εχθρός του ελληνικού λαού. Αυτά τα δύο μεγάλα κόμματα και αυτό το πολιτικό σύστημα είναι ο υπηρέτης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού καπιταλιστικού κεφαλαίου, που σκλαβώνει λαούς και πατρίδες με το χρέος σαν όπλο.

Το ελληνικό δημόσιο χρέος ΔΕΝ είναι δικό μας πρόβλημα, είναι δικό τους.

Θραξ Αναρμόδιος