Βλέπουμε την «Καθημερινή» του σήμερα, και πάλι υπέρ αλλοτρίων συμφερόντων. Δηλαδή υπέρ των
μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών και των τοκογλύφων δανειστών.
. Τη βλέπουμε στη «νιότη» της να πλέκει εγκώμια στους ναζί κατακτητές, αποσιωπώντας κραυγαλέα την εξαθλίωση και τις λιμοκτονίες που αυτοί επέφεραν, αφανίζοντας έτσι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.
Τη βλέπουμε και σήμερα να επιζητεί την χειροτέρευση της ήδη υπάρχουσας εξαθλίωσης, την πτώχευση του ήδη πτωχευμένου λαού από τα μέτρα επί μέτρων που λαμβάνει η επίσης εχθρική προς τον λαό κυβέρνηση του σήμερα.
. Τη βλέπουμε στη «νιότη» της να στρέφεται εναντίον της Αντίστασης. Εναντίον όσων ενόπλως αντιστεκόταν στα συμφέροντα των δυναστών του λαού: τους «συμμορίτας», τους «άθεους μπολσεβίκους».Τη βλέπουμε και σήμερα να στρέφεται, κατά τον ίδιο τρόπο, ενάντια σε αυτούς που αντιστέκονται, που μάχονται ενάντια στην επιπλέον εξαθλίωση του λαού: την «ψευτοελίτ», τους «λαϊκιστές», τους «περιθωριακούς τύπους».
. Τη «σωτηρία του έθνους και φυλής», τη βλέπουμε να επικαλείται στη «νιότη» της, προωθώντας τα καλέσματα της δοσιλογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου.
Τη «σωτηρία της πατρίδας», το «εθνικό συμφέρον» επικαλείται και σήμερα, απαιτώντας την αδιαμαρτύρητη υποταγή στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και στα απάνθρωπα μέτρα των σημερινών Τσολάκογλου.
Υπέρ των συμφερόντων του λαού, δυστυχώς, δεν τη βλέπουμε ποτέ. Εκεί αντιλαλεί κραυγαλέα η σιωπή.
Αλλά και στις δύο περιπτώσεις τον χρειάζεται τον λαό, για τους ευνόητους λόγους. Γι αυτό και προσπαθεί με μανία και πάθος να τον πείσει, σε τέτοιο βαθμό που ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατάει.Το ότι η παρούσα εγκληματική κυβέρνηση εξαφάνισε από την ελληνική κοινωνία οτιδήποτε θα μπορούσε να θυμίζει πολιτισμό, αυτό για τους επιχειρηματικούς εκπροσώπους του εφοπλιστή Αλαφούζου είναι σαν να μην υπάρχει.
Το παν γι αυτούς είναι να «έλθουν εις πέρας με αστραπιαίους ρυθμούς τα projects των ιδιωτικοποιήσεων«. Να ξεπουληθούν δηλαδή όσο-όσο οι ΔΕΚΟ με μετοχές της δεκαρας στα αφεντικά τους -που ανυπόμονα περιμένουν μπροστά στα φωτεινά καντράν τη στιγμή που θα «χτυπήσουν»- και μετά να «(ξανα)πεισθούν οι Έλληνες πολίτες για έναν ακόμη γύρο θυσιών«.
Αυτά μας λέει λίγο-πολύ, πίσω από τη βιτρίνα, ο παντελώς ξεδιάντροπος αμερικανοτραφής μούτσος της ναυαρχίδας του club Αλαφούζου στο εμετικό του άρθρο «Κυβέρνηση - καμικάζι», όπου δεν διστάζει μάλιστα να θεωρήσει τόσο ηλιθίο τον ελληνικό λαό, ώστε να του προτείνει το Λά.Ο.Σ. στον μηχανισμό της «κυβέρνησης αποφασισμένων» που φαντασιώνεται.
Είναι η ίδια «σοβαρότητα», με την οποία ο Alexis παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι επιπλέον τοκογλυφικοί δανεισμοί και τα λαοκτόνα μνημόνια όχι μόνο δεν επιφέρουν καμία απολύτως λύση, αλλά τουναντίον οδηγούν στην ολοκληρωτική καταστροφή, αφού το χρέος αυξάνεται ασταμάτητα κάθε μέρα.
Ο έτερος φιλομνημονιακός μούτσος της club - ναυαρχίδας Αλαφούζου, ο κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου, που παρεμπιπτόντως είναι και μέτοχος του ΣΚΑΪ, ο τρόπος του σκέπτεσθαι, με τον οποίο κάνει την ανάλυση του, όπου καταλογίζει γενναιόδωρα σε επιχειρηματίες τα επιχειρηματικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από φιλομνημονιακές ή αντιμνημονιακές στάσεις των εκάστοτε ιδιόκτητων ΜΜΕ, εμμέσως ξεσκεπάζει πλήρως και τον δικό του ρόλο όσον αφορά τα συγκεκριμένα συμφέροντα που ο ίδιος στηρίζει από το πόστο του στον ΣΚΑΪ και στην «Καθημερινή» (βλ. άρθρο «Δραχμοβίωτοι προπαγανδιστές»)
Γιατί είναι παρανοϊκό, και δη σε βαθμό κλαυσιγέλου, να ισχυρίζεται κάποιος ότι ο Μπόμπολας είναι φιλομνημονιακός για λόγους επιβίωσης των κατασκευαστικών του εταιρειών, ενώ ο ΣΚΑΪ και η «Καθημερινή» του εφοπλιστή Αλαφούζου το κάνει για τη «σωτηρία της πατρίδας».
Κάποιος που γράφει μιά τέτοια αρλούμπα, ή περνάει το αναγνωστικό του κοινό για καθυστερημένο, ή είναι ο ίδιος καθυστερημένος. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
Όσο γι αυτά που ισχυρίζεται για τους Χατζηνικολάου και Τράγκα, τους οποίους μπορεί κανείς κάλλιστα να κατηγορήσει για πολλά και διάφορα, ο πρώτος, αποδεδειγμένα, ουδέποτε υπήρξε υπέρμαχος της επιστροφής στη δραχμή, το αντίθετο μάλιστα, ενώ ο δεύτερος όσο εθνικοδεξιόφρων και να φαντάζει, ήταν πάντα αλεργικός στην επταετία*. Πρόκειται δηλαδή για μια συνειδητή, άκρως γκαιμπελίστικη συκοφαντία εκ μέρους του ετέρου μούτσου, σαν κι αυτές που χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν οι ομόσταβλοι συνάδελφοί του, της σημερινής «Καθημερινής» και αυτής της «νιότης», εναντίον όσων αντιστέκονται.
*προφανώς του κ. Παπαδημητρίου διέφυγαν τελείως οι αποδεδειγμένα πραγματικοί φιλοχουντικοί του Λά.Ο.Σ. που προτείνει στη «συγκυβέρνηση των αποφασισμένων» ο συμμισθοφόρος του κ. Παπαχελάς
_______________________
Με λίγα και απλά λόγια.
Η σωτηρία της πατρίδας, το εθνικό συμφέρον, και όλα αυτά τα ψευτοπατριωτικά που επικαλούνται αυτοί οι ξεδιάντροποι μισθοφόροι, δεν είναι φυσικά το οικονομικό ώφελος του εκάστοτε εφοπλιστή που τους μάντρωσε, αλλά το συμφέρον και ευημερία του κάθε πολίτη που κατοικεί σε αυτή τη χώρα. Τελεία και παύλα -όπως λέει και ο μούτσος του μεγαλοπλοιοκτήτη.
Η σημερινή κατάσταση δεν ωφελεί κανέναν -μα κανέναν, πλην μερικών μεγαλοκαρχαριών εντός και εκτός Ελλάδος.
Δεν μας συμφέρει, μας καταστρέφει και άρα πρέπει να αλλάξει πάση θυσία και όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ξανατελεία και παύλα -όπως λέει και το washing machine των πολιτικών τηλεανεκδότων.
Η λύση είμαστε εμείς. Η λύση είναι οι πλατείες. Το εγχείρημα έχει δοκιμαστεί και έχει πετύχει.
Το ισχυρότερο όπλο είναι το διαδίκτυο. Ο Γκάντι δεν το είχε και αναγκαζόταν να ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα για να μεταφέρει το μήνυμα. Παρ' όλα αυτά όμως, έριξε με τον ίδιο τρόπο μιά ολόκληρη αυτοκρατορία.
Όσοι είναι ακόμα ζωντανοί και δεν μπορέσουν την Κυριακή, πρέπει να μπορέσουν την Τρίτη που θα ψηφιστεί ο νέος επικήδειος του λαού.
ΥΓ: Για τους συναδέλφους προπάτορές τους -της Καθημερινής της «νιότης» ντε- μπορεί και να υπάρχει η δικαιολογία ότι έγραφαν αυτά που έγραφαν έχοντας ένα περίστροφο στον κρόταφο. Για τους μούτσους του παρόντος δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία.
ΥΓ2: Ευχαριστούμε την «Ελληνοφρένεια» για την ανακούφιση που μας έδωσε να μην αναγκαζόμαστε πια να πατάμε το πόδι μας στον ΣΚΑΪ.
http://galazioportokali.blogspot.com/2011/06/blog-post_17.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου