Ο αρθρογράφος Καλόπουλος μας μιλεί για παγκόσμια νοημοσύνη και παγκόσμια ευφυΐα της ελληνικής γλώσσας. Φαίνεται ότι είναι κάτοχος αυτής της ευφυΐας και νοημοσύνης, προσπαθεί δε, αρθρογραφώντας ή γράφοντας βιβλία, να μας μεταδώσει τα "τάλαντα" που απέκτησε με την βαθύτατη σπουδή του στον ελληνικό λόγο.Και ας πιάσουμε το κουβάρι από τη μέση, αν πάμε στην αρχή θα πρέπει πολλά να γράψουμε.
Ήταν, λοιπόν, τόσο ευφυείς οι άνθρωποι και τόσον παγκόσμια η (ελληνική) νοημοσύνη, ώστε επέτρεπε, όσο και όταν ήταν οικουμενική (επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) να οδηγούνται χιλιάδες ανθρώπων στο θάνατο και στην απόλαυση των "γευμάτων" τους από τα θηρία του Κολοσσαίου! Οι νοήμονες και οι ευφυείς έτρεχαν να απολαύσουν το θέαμα της ανθρωποφαγίας από τις τίγρεις και τα λιοντάρια!
Αν αυτό δεν αποτελεί αισχύνη και όνειδος για την ελληνική γλώσσα και τους φορείς αυτής, τότε οι λέξεις και ο ελληνικός λόγος είναι άχρηστα. Ανόητοι και ιδιώτες οι ομιλούντες και γνωρίζοντες την ελληνική. Προφανώς, ο αρθρογράφος Καλόπουλος θα διαφωνεί.
Και ύστερα, μετά από τόσες σφαγές και θηριωδίες, έρχεται ο νοήμων και ευφυής λάτρης του ελληνικού λόγου να καταγγείλει τον Χριστιανισμό, διότι "σκλάβωσε" και κατέκαυσε την παγκόσμια νοημοσύνη και ευφυΐα, που κρύβει μέσα της η ελληνική γλώσσα.
Σαν να μας λέει δηλαδή, τώρα που κυριαρχεί η αγγλική, μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους και ένα ολοκαύτωμα, οι απελευθερωθέντες πρέπει να τιμούν τη γλώσσα αυτή επειδή, όμοια, μας μεταδίδει την παγκόσμια νοημοσύνη και την παγκόσμια ευφυΐα.
Κρυφό καημό και παράπονο έχει ο αρθρογράφος. Τι κρίμα στη θέση αυτών να μην είμαστε σήμερα εμείς. Και θα είμαστε, θα σκέφτεται, αν ο "ιουδαιοχριστιανισμός" (σημ. τόσα ξέρει, τόσα γράφει) δεν είχε σκλαβώσει τα ελληνικά γράμματα.
Τα ελληνικά γράμματα πράγματι τα σκλάβωσε ο ιουδαιοχριστιανισμός (χωρίς εισαγωγικά τώρα). Διότι ο Χριστιανισμός έπαψε καθοριστικά να υπάρχει, όταν ανέτειλε το άστρο του ιουδαιοχριστιανισμού και ο πάπας, έβαλε μέσα την εκπόρευση του αγίου Πνεύματος "και εκ του Υιού". Τότε ξεπήδησε και γεννήθηκε ο ιουδαιοχριστιανισμός και άρχισαν οι Χριστιανοί να σφάζονται μεταξύ τους. Αυτόν έχουμε και αυτός μας κυβερνά εδώ και αιώνες. Η προτεσταντική παραλλαγή το δείχνει ακόμη καλύτερα.
Κύριε αρθρογράφε, αυτό που σας διαφεύγει, δεν ξέρω σκόπιμα ή ασυνείδητα, είναι ότι ο ιουδαϊσμός αποσκοπεί στο να κυριαρχεί επί της ύλης, στα πράγματα του κόσμου και τολμηρά θα έλεγε κανεις, ευθύνεται για τη θλιβερή παγκόσμια Ιστορία. Πίσω από πολέμους και σφαγές κρύβεται πάντα μια φιλοσοφία ή αν θέλετε θρησκεία, παρεμφερής του αρχέγονου ιουδαϊσμού.
Το σύντομο και μικρό σχετικά διάστημα της κυριαρχίας του Πνεύματος (Χριστιανισμού) ήταν τότε, όταν η περιορισμένη γνωστή ανθρωπότης (οικουμένη) με τον ελληνικό λόγο αφυπνίσθηκε, υπέταξε την ύλη και ελευθερώθηκε.
Ο ελληνισμός επιδιώκει την κυριαρχία του Πνεύματος. Όχι όμως του οιουδήποτε πνεύματος. Διότι εφανερώθη εν σαρκί όταν ο Θεός ηυδόκησε και έγινε άνθρωπος. Έπαψε να είναι έννοια αφηρημένη, απροσπέλαστη, ανυπόστατη και απρόσιτη στον άνθρωπο.
Όπως γράψαμε, ο ιουδαϊσμός επιδιώκει την κυριαρχία επί της ύλης και την έχει. Δεν αφήνει όμως έξω το πνεύμα. Το καλλιεργεί και εξόχως το συντηρεί με έναν κίβδηλο χριστιανισμό, τον ιουδαιοχριστιανισμό ή απλά με κάθε αίρεση. Προχώρησε και ακόμη βαθύτερα, αφού όλες οι θρησκείες - και ο κίβδηλος χρισιανισμός - λένε το ίδιο πράγμα όπως αυτός: ένας είναι ο θεός και ποικίλες οι λατρευτικές εκφράσεις του. Οι οποίες, μολονότι διαφέρουν είναι κι αυτές ίδιες. Και οπωσδήποτε, μη υστερούντος του "εν λατρευτική εκφράσει" ελληνικού λόγου της ευφυούς και νοήμονος αρχαιότητας.
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/08/blog-post_6111.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου