"Το βασικό γεγονός είναι πως η παγκόσμια οικονομία επιστρέφει στην ύφεση, εάν δεν βρίσκεται ήδη. Οι χρηματιστηριακές αγορές υποχωρούσαν και πριν από την υποβάθμιση των ΗΠΑ, ενώ οι αποδόσεις των ομολόγων αντιδρούν, όπως θα περίμενε, κανείς σύμφωνα με τα απογοητευτικά οικονομικά στοιχεία. Τα πρόσφατα δεδομένα για το αμερικανικό ΑΕΠ αποκαλύπτουν πως το δεύτερο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ήταν μία ταπεινωτική αποτυχία.
Το πρώτο εξάμηνο του 2011, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης περιορίστηκε στο 0,9%. Για τον άνδρα, όμως, που έχει μάθει να κρατάει πάντα ένα σφυρί παντού υπάρχει ένα καρφί... Κατά συνέπεια, παρά την ενίσχυση του δομικού πληθωρισμού, υπάρχουν τόσα προβλήματα στην οικονομία και στις αγορές που θα οδηγηθούμε σε τρίτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Τα πυροτεχνήματα, όμως, θα σκάσουν όταν θα φανεί ότι το τρίτο πρόγραμμα θα είναι ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία.
Ο κ. David Rosenberg, του Gluskin Sheff, επισημαίνει ότι με ρυθμό ανάπτυξης 1,6% σε ετήσια βάση, κατά το δεύτερο τρίμηνο, η ύφεση της αμερικανικής οικονομίας πρέπει να θεωρείται σχεδόν δεδομένη. Βεβαίως, δεν μπορεί να μιλήσει με απόλυτη βεβαιότητα, γιατί υπάρχει το παράδειγμα του 1956, όταν οι ΗΠΑ απέφυγαν την ύφεση για περίπου 9 μήνες. Με τα δεδομένα αυτής της στιγμής, ωστόσο, η πρόκληση είναι οι αισιόδοξοι να αποδείξουν σε ποια επιχειρήματα βασίζονται και προβλέπουν ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο και ανάπτυξη το 2012".
Οι Σειρήνες των αισιόδοξων και η Εποχή των Παγετώνων
"Λένε ότι ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Με τον ίδιο τρόπο πιστεύω πως η αγορά έχει τους μακροοικονομικούς σχολιαστές που της αξίζουν. Αναλυτές που είναι πάντα αισιόδοξοι, χωρίς να παίρνουν κανένα προσωπικό ρίσκο, ενώ κενολογούν για τις εκτιμήσεις της κρατούσας άποψης.
Αν δούμε όσα έγιναν στην Ιαπωνία και το πρότυπο της Εποχής των Παγετώνων, τότε καταλαβαίνουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Είχαμε μία βραχύβια οικονομική ανάκαμψη, η οποία υπονομεύθηκε από την τάση απομόχλευσης, που οδήγησε σε κατάρρευση τον ιδιωτικό κλάδο, ενώ η σχεδόν χρεοκοπημένη κυβέρνηση προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τα ελλείμματα.
Τώρα μπαίνουμε στην τρίτη φάση της Εποχής των Παγετώνων. Όπως πολλοί άλλοι οικονομολόγοι, εδώ και πολύ καιρό επισημαίνω ότι η παγκόσμια οικονομία έχει ξεπεράσει τις δυνατότητές της. Πραγματοποιείται μαζική μεταφορά εισοδήματος προς τους πολύ πλούσιους, ενώ τα πραγματικά εισοδήματα της μεσαίας τάξης είναι στάσιμα. Η μεσαία τάξη το ανέχεται επειδή οι κεντρικοί τραπεζίτες ώθησαν σε υψηλά επίπεδα τις τιμές των κατοικιών, ώστε η αποδυναμωμένη μεσαία τάξη να συνεχίσει να δανείζεται και να καταναλώνει, δίνοντάς τους την ψευδαίσθηση της ευμάρειας για να μην επαναστατήσουν.
Πιστεύω πως η Fed και η Τράπεζα της Αγγλίας, ειδικότερα, είναι συνένοχες σε αυτήν τη ληστεία. Κατά το 2008, μεταφέρθηκε το μη διατηρήσιμο χρέος του ιδιωτικού τομέα στον δημόσιο, ώστε να αποφευχθεί η ύφεση που αναμφίβολα αυτό θα επέφερε. Τα χρέη αυτά, όμως, είτε βαρύνουν τους ιδιώτες είτε τον δημόσιο τομέα, είναι μη διατηρήσιμα.
Η πολιτική των κεντρικών τραπεζών, όμως, δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζουν να τυπώνουν χρήμα. Και εάν αυτό δεν φέρει κανένα αποτέλεσμα, τότε τυπώνουν λίγο χρήμα ακόμη. Και καθώς φλέγεται το Λονδίνο από τις ταραχές, επισημαίνω ότι η Βρετανία και οι ΗΠΑ δεν είναι σαν την Ιαπωνία. Η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, αν και υπέφερε για μία δεκαετία, είναι μία ομοιογενής κοινότητα με ισότητα. Δεν ισχύει το ίδιο για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Οι Βρετανοί πολιτικοί αποκηρύσσουν τους ταραξίες ως κοινούς εγκληματίες (που βεβαίως είναι). Παρ' όλα αυτά, νομίζω ότι το ίδιο ακριβώς θα έλεγαν ο Λουδοβίκος ο 16ος ή ο Τσάρος Νικόλαος".
ΠΗΓΗ: FT.com
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/652476/ArticleFTgr.aspx
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου