"Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμμία σημασία ας μου επιτραπεί να πώ ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρεί τον εαυτό του."
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ
Αξίζει να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο ώστε τίποτε να μη γίνεται χωρίς το Θεό. Το αψευδές στόμα του Κυρίου μας είπε, "Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν". Με τον Ιησού οδηγό και συμπαραστάτη δεν θα πέσουμε θύματα της προπαγάνδας και της τρομοκρατίας του Εχθρού.
Στο κεφάλαιο ιδ΄του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου διαβάζουμε τα εξής:
"Τω καιρώ εκείνω, ην τις ασθενών Λάζαρος από Βηθανίας, εκ της κώμης Μαρίας και Μάρθας της αδελφής αυτής(...) Απέστειλαν ουν αι αδελφαί προς αυτόν λέγουσαι. Κύριε, ίδε ον φιλείς ασθενεί. Ακούσας δε ο Ιησούς είπεν. Αύτη η ασθένεια ουκ έστι προς θάνατον, αλλ΄ υπέρ της δόξης του Θεού, ίνα δοξασθή ο υιός του Θεού δι΄ αυτής."
Θα περίμενε κανείς, ότι ο Ιησούς θα πήγαινε αμέσως στη Βηθανία να θεραπεύσει τον φίλο του που αγαπούσε. Αυτός όμως μένει στον τόπο όπου βρισκόταν δυο μέρες ακόμα και μετά λέει στους μαθητές του ότι πηγαίνουν στην Ιουδαία. Οι μαθητές του απορούν γιατί εκεί θέλουν να τον λιθοβολήσουν και του λένε. "Ραββί, νυν εζήτουν σε λιθάσαι οι Ιουδαίοι και πάλιν υπάγεις εκεί;" (Διδάσκαλε, μόλις τώρα ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν οι Ιουδαίοι, κι εσύ θες να πας πάλι εκεί;)
Ο Κύριος χρησιμοποιεί κάθε πράγμα και κάθε γεγονός σαν αφορμή για να μεταδώσει τη διδασκαλία Του. Λέει στους μαθητές του: "Ουχί δώδεκα εισιν ώραι της ημέρας; εάν τις περιπατή εν τη ημέρα, ου προσκόπτει, ότι το φως του κόσμου τούτου βλέπει. εάν δε τις περιπατεί εν τη νυκτί, προσκόπτει, ότι το φως ουκ έστιν εν αυτώ."
Ο Ιησούς χρησιμοποιεί την παραβολή του φωτός για να μιλήσει για τον εαυτό του.
Οι μαθητές του δεν ήταν ακόμα έτοιμοι να ακούσουν να τους μιλάει άμεσα ότι είναι ο Υιός του Θεού. Το ίδιο δεν μιλάει άμεσα και για το θάνατο του Λαζάρου. Δεν τους λέει ότι ο Λάζαρος πέθανε, αλλά ότι κοιμάται.
Με τον ίδιο τρόπο της παραβολής ο Ιησούς απαντάει στις αδελφές του Λαζάρου που εκφράζουν το παράπονο, πως αν ήταν εκεί ο αδελφός τους δεν θα πέθαινε. "Κύριε, ει ης ώδε, ο αδελφός μου ουκ αν ετεθνήκει(...) Λέγει αυτή ο Ιησούς. Αναστήσεται ο αδελφός σου." (Ο αδελφός σου θα αναστηθεί)
Στην περικοπή για την ανάσταση του Λαζάρου οι αδελφές του Λαζάρου λένε στον Ιησού, "Κύριε, αυτός που αγαπάς,ασθενεί". Παραφράζοντας τα λόγια αυτά θα μπορούσαμε να πούμε κι εμείς στον Ιησού, "Κύριε, η πατρίδα μας, η χώρα που γέννησε τόσους αγίους και τόσους ήρωες της ελευθερίας, η χώρα που αγαπάς ασθενεί."
Όταν ο Κύριος πήγε στη Βηθανία, οι αδελφές του Λαζάρου του είπαν, "Κύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μας". Πολλοί ίσως σκέφτονται πως και τώρα σε μας ο Ιησούς δεν είναι εδώ, πώς αν ήταν εδώ η πατρίδα μας δεν θα βρισκόταν σ΄ αυτήν την κατάσταση.
Διαβάζοντας την σχετική με το Λάζαρο περικοπή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου θα δούμε ότι εμείς απομακρυνόμαστε από το Θεό. Εμείς δεν νιώθουμε την παρουσία του Ιησού κοντά μας. "Δεν θα σ΄ αφήσω μόνο, ούτε θα σε εγκαταλείψω" μας είπε με το στόμα του προφήτου. Ώστε να έχουμε θάρρος και να λέμε ο Κύριος είναι βοηθός μου και δεν θα φοβηθώ. "τί ποιήσει μοι άνθρωπος;"
http://moschoblog.blogspot.com/2011/09/blog-post_3884.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου