Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Μόνον 30 χρόνια έζησαν τα γουόκμαν

Πολλοί απ' τους δημοσιογράφους που δεν τα παίρνουν, που δεν στήνουν ευήκοον ους και υπάκουον στους Δυνατούς και τους Δυνάστες είναι τυπογραφικά λάθη.

Μην ανησυχείτε λοιπόν, ορισμένοι απ' τους λακέδες των Δυνατών, τα τυπογραφικά λάθη
διορθώνονται...
.........................................
(ΥΓ.: Το σχόλιο δεν αφορά τη στήλη, αφορά όλους μας, αφορά την κρίση στον Τύπο. Όπου, από τους δημοσιογράφους κινδυνεύουν οι πάντες, δίκαιοι και άδικοι, καθαροί και λαμόγια. Όμως αυτές οι διαφορές δεν είναι ποτέ κριτήριο για τον θερισμό. Αντιθέτως η τύχη των υπερασπιστών να μένουν ανυπεράσπιστοι απ' αυτούς που υπερασπίζονται είναι γνωστή και πάντα αριστεύουν τα έργα της)...

Ο κ. Μπακούρης προΐσταται της «Διεθνούς Διαφάνειας - Ελλάς». Ο κ. Μπακούρης είναι από τους εκλεκτούς αυτής της γης που «δεν πάνε ποτέ χαμένοι». Για όσους έχετε ασθενή μνήμη (και περιπίπτετε στα ίδια λάθη) η στήλη σάς υπενθυμίζει ότι ο κ. Μπακούρης είχε διορισθεί από τον κ. Σημίτη επικεφαλής του Οργανισμού προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων, απ' τον οποίον απεπέμφθη, πάλι απ' τον κ. Σημίτη, διότι απλώς κάθευδε, με τις προετοιμασίες να 'χουν στο παρά πέντε μείνει πίσω στο γεια σας. Παρ' ότι όμως αποπεμφθείς, μάλιστα σκαιώς, ο κ. Μπακούρης, δεν παρέλειψε να εισπράξει θηριώδη αποζημίωση.
....................................
Σήμερα ο κ. Μπακούρης μετρά τη διαφθορά στη χώρα μας. Για να εννοήσετε τα κριτήρια με τα οποία μετράει η «Διεθνής Διαφάνεια», αρκεί να ξέρετε ότι θεωρεί το Fast Track παραγωγικό κι ωφέλιμο! Αλλά, αυτό είναι το λιγότερο - εκείνο που απασχολεί σφόδρα τη θεία μου τη Φωτούλα είναι το ερώτημα «ποιος είναι πραγματικά διεφθαρμένος;» Είναι διεφθαρμένος εκείνος που αναλαμβάνει έργο σπουδαίο (έστω και λάθος), το γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, αποπέμπεται, αλλά δεν παραλείπει να εισπράξει το έπαθλο της ντροπής του - την παχυλή του αποζημίωση ή ο κάθε φουκαράς που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα, κλέβοντας ενίοτε και καμμιά κότα;
Δεν είμαι υπέρ των κλεφτοκοτάδων, απλώς κατανοώ το ζόρι τους. Διεφθαρμένος όμως είναι εκείνος που αν και δεν τραβάει κανένα ζόρι, βουτάει με νόμιμους αλλά ανήθικους ή και παράνομους τρόπους από το υστέρημα των άλλων. Διότι απ' το υστέρημα των («διεφθαρμένων») φορολογούμενων εισέπραξε τόνους μισθών (για τον γάμο του Καραγκιόζη) και τόνους αποζημίωσης ο κ. Μπακούρης.

Ο κ. Μπακούρης δεν χάθηκε. Αποπέμφθηκε, καθαιρέθηκε, αλλά αμέσως μετά σε νέα καλοπληρωμένη θέση διορίστηκε. Και μάλιστα σε μία απ' αυτές τις οργανώσεις - καρκίνους για τις δημοκρατίες.
Και με την ευκαιρία, η εν λόγω οργάνωση, η «Διεθνής Διαφάνεια», διαπιστώνει ότι απ' όπου πέρασε το ΔΝΤ η διαφθορά αυξήθηκε κατακόρυφα! Τι λέτε; είναι δυνατόν η φτώχεια και η παράλυση που αναφύονται στις κοινωνίες όπου βάζει το χέρι του το ΔΝΤ, να παράγουν διαφθορά, παραβατικότητα κι έγκλημα;

Μένω έκπληκτος!

Αλλά, αν οι Ελληνες ήταν κι είναι «διεφθαρμένοι» (κατά τον Πρωθυπουργό τους) τώρα που θα φτωχύνουν κι άλλο, θα γίνει η «διαφθορά» τους τέλεια. Λογικόν. Και ίσως για να προλάβει το κακό, ένας απ' τους «αδιάφθορους», ο κ. Προβόπουλος, προτείνει να πετάξουμε έξω απ' τα ΚΑΠΗ τους «διεφθαρμένους» κωλόγερους που μας πιάνουν τον τόπο καθώς και να τους κόψουμε εδώ και τώρα τις «διεφθαρμένες» εκδρομές τους.

Ο κ. Μπακούρης και ο κ. Προβόπουλος οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, της χρυσής λίρας που μας κυβερνά.

Ο πρώτος, καθώς πρέπει «διεφθαρμένος» κι ο δεύτερος καθώς πρέπει «αδιάφθορος». Μάλιστα ο δεύτερος με το σύνδρομο του Ιαβέρη.

Ο Ιαβέρης είναι φτιαγμένος για να διώκει. Κι όταν επιτέλους αντιλαμβάνεται ότι το δίκιο δεν είναι με το μέρος του, δεν μπορεί να περάσει απέναντι και να το εγκολπωθεί, αλλά αυτοκαταστρέφεται, αυτοκτονεί.

Αυτό το μπλοκέ όμως είναι πολύ αυστηρό, πολύ ασυνήθιστο, πολύ λογοτεχνικό· στην πραγματική ζωή ο διώκτης αρκείται στον μισθό του και δεν ανοίγει κουβέντα με τους θεούς. Οσον προσεκτικός λοιπόν κι αν είναι ο κ. Προβόπουλος με τις προτάσεις του (ορισμένες απ' τις οποίες θα ήταν σωστές σε ένα άλλο πλαίσιο) τις ακυρώνει η στάση του. Λέξη για τα πιράνχας των Τραπεζών, δηλητήριο όμως για τα παιδάκια των απομακρυσμένων χωριών και τον δρόμο προς το σχολείο τους. Λέξη για τις «αποζημιώσεις τύπου Μπακούρη», αλλά κέρβερος με το σπάταλο καφεδάκι του απόμαχου πατέρα μας.

«Άσπρα κολάρα του κώλου», θα έλεγε ο Σουρής...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου