Οι προτεραιότητες του «καλού» πολιτικού.

Όλοι μας κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε έρθει σε προσωπική επαφή με αυτό το είδος των ανθρώπων, δηλαδή τους πολιτικούς. Κάποιοι από περιέργεια, κάποιοι γιατί ήθελαν να αισθανθούν οι ίδιοι σημαντικοί που συνομιλούν με πολιτικό πρόσωπο, κάποιοι για να ζητήσουν ρουσφέτι (το σύνηθες) και κάποιοι δυστυχώς για να του εκθέσουν κάποιες ιδέες τους. Οι τελευταίοι, καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν αυτό που έκαναν και να μην το επαναλάβουν. Με εντελώς διαφορετικά κίνητρα και συναισθήματα πλησιάζει ο πολίτης τον πολιτικό και με διαφορετικά ο πολιτικός τον πολίτη.

«Αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος, επισκέψου την σημερινή Αμερική»

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς

Έγινε το μεγάλο αυτό κακό στην υπερφίαλη Αμερική, που παραπέμπει ευθέως στον κυριακό λόγο για «το έξωθεν του ποτηρίου», το οποίο είναι φανταχτερό, αλλά «έσωθεν γέμει» αδικίας, βίας και πάσης ακαθαρσίας, έχουμε στο κεφάλι μας και τα σάβανα της οικονομικής φρίκης, πυκνώνει το σκοτάδι γύρω μας. Ο φόβος για τα μελλούμενα μεγαλώνει. Και στο στόμα και την σκέψη όλων μας τι θα γίνουν τα παιδιά μας...
Χρονιάρες μέρες δεν θέλω να μαυρίσω την ψυχή κάποιων, όμως όλοι μας αναρωτιόμαστε τι είναι άραγε αυτό που κάνει κάποια παιδιά σήμερα -ακόμη κατ’ αρχάς αξιαγάπητα, το καθένα ξεχωριστά- να λειτουργούν συχνά μέσα σε μία σχολική τάξη σαν... αγέλη λύκων ανθρωποφάγων;

Με τη Γέννησή του ο Ιησούς Χριστός πολέμησε και θεράπευσε τον έρωτα του πλούτου.

Σκέψου, αγαπητέ, ότι, όπως υπάρχει αυτός ο αισθητός μέγας κόσμος, που αποτελείται από όλα τα κτίσματα, έτσι υπάρχει ένας άλλος νοητός κόσμος αποτελούμενος από αμαρτωλούς, του οποίου τα στοιχεία είναι οι τρεις διεστραμμένοι έρωτες, τους οποίους αναφέρει ο Θεολόγος Ιωάννης· πρώτον, ο έρωτας των ηδονών δεύτερον, ο έρωτας του πλούτου, και τρίτον, ο έρωτας της δόξας· «Όσα είναι του κόσμου η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου» (Α΄ Επιστ. Ιωάν. 2,16). Τώρα αυτός ο πονηρός κόσμος, ο οποίος είναι όλος ενάντιος στον σκοπό του Θεού και εξουσιάζεται από τον εωσφόρο (ο οποίος γι’ αυτό και λέγεται κοσμοκράτορας), είναι εκείνος ο μεγάλος εχθρός τον οποίον ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού και Πατέρα που γεννήθηκε στην γη, ήλθε, για να πολεμήσει, πρώτα με το σιωπηλό παράδειγμά του και ύστερα, στον κατάλληλο καιρό, με τον λόγο και την διδασκαλία του· γι’ αυτό συλλογίσου, ότι πρώτα πολεμεί με την φτώχεια του τον παράλογο έρωτα του πλούτου. Ο κοσμικός άνθρωπος νομίζει, ότι έχει κάθε όφελος στα πρόσκαιρα αγαθά· γι’ αυτό, λοιπόν, και, ή για να τα αποκτήσει αυτά, ή για να μη τα χάσει, ξοδεύει σχεδόν όλο τον χρόνο που του έδωσε ο Θεός, για να κερδίσει τα αιώνια αγαθά. Και να που ο προαιώνιος Λόγος και Υιός του Θεού και Πατέρα, κατεβαίνει από τον ουρανό, για να μας λυτρώσει από αυτήν την πλάνη και να ξεριζώσει από τις καρδιές μας αυτήν την καταραμένη ρίζα όλων των κακών, την φιλαργυρία, όπως την ονομάζει ο θείος Παύλος· «Ρίζα πάντων των κακών η φιλαργυρία» (Α΄Τιμ. 6,10).