Αν δώσουμε βάση σε όσα μεταδίδει η τηλοψία, μηρυκάζουν τα ραδιόφωνα και επαναλαμβάνονται τυπωμένα σε εφημερίδες και περιοδικά, η Ελλάς είναι η χώρα με πληθυσμό σχιζοφρενικό, που κινείται ανάμεσα στον σκληρότερο και τον απεχθέστερο των ρατσισμών ή στην «αγγελικότητα» (αν επιτρέπεται ο νεολογισμός). Στη σιωπηρή πλειοψηφία δεν υπάρχουν φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι θα κινούνται στα όρια της λογικής, στο μέτρο. Είτε θα είναι σκληροί εκμεταλλευτές, που ανάβουν το τσακμάκι τους στον σβέρκο δούλου σε βαμβακοφυτεία, κρατώντας δίκαννο στο άλλο χέρι, είτε οι καλοί Σαμαρείτες, που θα τα πουλήσουν όλα για να χαρίσουν τις εισπράξεις στους έχοντες ανάγκη. Ετι δε, σύμφωνα με τη μιντιακή οπτική, τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά έχουν εναλλάξ οι ίδιοι άνθρωποι (!!!) - ανάλογα με τη συγκυρία και τι εξυπηρετεί καλύτερα τη «στρατηγική» της προσέγγισης ή της απομάκρυνσης με την υπερδομή (εντός κι εκτός έδρας). Οι μόνοι που είναι σταθεροί σε αυτόν τον τόπο είναι οι καναλάρχες και οι μεγαλοδημοσιογράφοι.
