Οι συζητήσεις των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο είναι η συνέχιση των θεατρικών παραστάσεων που γίνονται στην κατοχική Βουλή, δίχως τους βουλευτές κομπάρσους…
Έτσι διαγράφεται πιο καθαρά η γελοιότητα και η παρακμή των «υπερφυσικών μπεμπέδων», που ποζάρουν σαν πολιτικοί αρχηγοί…
Και μόνο η παρουσία και τα καμώματα του Λεβέντη καταγράφουν την παρακμιακή αθλιότητα και χυδαιότητα του κατοχικού κοινοβουλευτικού σκηνικού…
Ο Λεβέντης αποτελεί το τελικό «προϊόν» αυτής της εκτρωματικής πολιτικής κατάστασης, την «τελική συνέπεια». Οι άλλοι αρχηγοί δεν διαφέρουν, επί της ουσίας, από το Λεβέντη, διαφέρουν μόνο στο χρόνο και στο βαθμό «ωρίμανσης» του «σηπτικού προϊόντος»: Αυτοί ακόμα δεν έχουν φτάσει στην «ωρίμανση» της «τελικής συνέπειας» του Λεβέντη…