Μέχρι τότε η ορθοδοξία της Καππαδοκίας έμοιαζε λίγο πολύ με νησίδα στην Ανατολή. Ο Ουάλης απέλυσε τους ασκούς της αιρέσεως παντού. Συνδυασμένες η βία και η πονηριά του έδωσαν αποτελέσματα μεθυστικά. Σάρωσε την Ορθοδοξία και έσφιγγε τώρα σαν τανάλια την Καισάρεια. Είναι αλήθεια πως οι Καππαδόκες δεν είχαν γνωρίσει καλά τη βάναυση σκληρότητα του Ουάλη. Άκουγαν ό,τι συνέβαινε αλλού. Τους κοβόταν το αίμα.
Τα διάφορα κέντρα της αυτοκρατορίας υποτάχθηκαν πράγματι στην πολιτική του αρειανόφρονα. Μα τούτο έγινε γιατί διώχθηκαν οι ορθόδοξοι, δημεύθηκαν οι περιουσίες τους, εξαναγκάσθηκαν, πιέσθηκαν με βίαια μέσα. Και όσοι αντιστέκονταν αντικαταστάθηκαν.
Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011
Χρόνια πολλά με ...δώρα
Το πρώτο δώρο του Άγιου Βασίλη είναι για την Υπουργό Κλιματικής Αλλαγής, για να λύσει το ενεργειακό. Η λειτουργία του είναι προφανής και εύκολη. Plug and play. Κι αν δεν φυσάει αρκετά το ανεμιστηράκι, βάζουμε μια δεύτερη ανεμογεννήτρια. Άσε που επιτέλους ξεφορτωθήκαμε τον Δεύτερο Νόμο και ανακαλύψαμε το αεικίνητο.
Mην απελπίζεσαι
Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
«Μην απελπίζεσαι και δεν θ’ αργήσει / κοντά σου θά ’ρθει μια χαραυγή / Καινούρια αγάπη να σου ζητήσει / Κάνε λιγάκι υπομονή». Όμορφο τραγούδι με λόγια σοφά και ενθαρρυντικά. Δεν ξέρω αν ο Βασίλης Τσιτσάνης διάβαζε τον Ηράκλειτο που του άρεσε να ελπίζει στα ανέλπιστα. Ο Ηράκλειτος πίστευε ότι η ίδια η ελπίδα αξίζει και πως χωρίς αυτήν δεν είναι ωραία η ζωή. Σήμερα στην εποχή μας το να γυρίσει κάτι προς το καλύτερο μάλλον θα αργήσει , αν είναι να γυρίσει ποτέ. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς να μην απελπίζεσαι και να ζεις ωραία σ΄ αυτόν τον κόσμο που δεν μπορείς πια να τρέφεις αυταπάτες, ότι γρήγορα τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο.
Μια φορά κάποιος θανατοποινίτης που τον πήγαιναν να τον εκτελέσουν καθόταν επάνω σ΄ ένα καρφί και πονούσε. Ζήτησε από τους φρουρούς του να τον αφήσουν να αλλάξει θέση πράγμα που έγινε κι ο άνθρωπος ένιωσε καλύτερα. Κάπου υπάρχει κάτι όμορφο!
«Μην απελπίζεσαι και δεν θ’ αργήσει / κοντά σου θά ’ρθει μια χαραυγή / Καινούρια αγάπη να σου ζητήσει / Κάνε λιγάκι υπομονή». Όμορφο τραγούδι με λόγια σοφά και ενθαρρυντικά. Δεν ξέρω αν ο Βασίλης Τσιτσάνης διάβαζε τον Ηράκλειτο που του άρεσε να ελπίζει στα ανέλπιστα. Ο Ηράκλειτος πίστευε ότι η ίδια η ελπίδα αξίζει και πως χωρίς αυτήν δεν είναι ωραία η ζωή. Σήμερα στην εποχή μας το να γυρίσει κάτι προς το καλύτερο μάλλον θα αργήσει , αν είναι να γυρίσει ποτέ. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς να μην απελπίζεσαι και να ζεις ωραία σ΄ αυτόν τον κόσμο που δεν μπορείς πια να τρέφεις αυταπάτες, ότι γρήγορα τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο.
Μια φορά κάποιος θανατοποινίτης που τον πήγαιναν να τον εκτελέσουν καθόταν επάνω σ΄ ένα καρφί και πονούσε. Ζήτησε από τους φρουρούς του να τον αφήσουν να αλλάξει θέση πράγμα που έγινε κι ο άνθρωπος ένιωσε καλύτερα. Κάπου υπάρχει κάτι όμορφο!
Πώς διαβάζονται τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς;
Ακαταλαβίστικα φαίνονται, εκ πρώτης όψεως.
Αν τα διαβάσουμε σωστά καταλαβαίνουμε πόσο περίτεχνα συνδυάζονται οι ευχές με τις γαλιφιές στην κυρά του σπιτιού για να δώσει γενναίο μποναμά.
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος
Εκκλησιά με άγιο θρόνο (1).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)