Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας θεωρούν γνώση τη χάρη. Θεωρία, πράξεως επίβασις, λένε.
Δεν έχουν γράψει ούτε μια σειρά, χωρίς να την έχουν ζήσει στο πετσί τους. Γι' αυτό λένε, ότι ο άρρωστος δεν πρέπει να γράφει. Μερικοί πηγαίνουμε στα μοναστήρια κι αντί να σωπαίνουμε, κάνουμε επίδειξη των γνώσεών μας, ακόμα και πάνω στην μοναστική άσκηση! Οι μοναχοί σωπαίνουν. Τηρούν τον κανόνα, να μην μιλούν, χωρίς να ερωτηθούν.
Εμείς έχουμε παραγεμισμένο το μυαλό μας με γνώσεις από τα βιβλία και ζητάμε ευκαιρία να τις μεταδώσουμε και στους άλλους.
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015
Τα γαϊδούρια της Ζαράκοβας και οι Έλληνες πολιτικοί
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς
Λίγο μετά την πτώση της Τριπολιτσάς, ο Κολοκοτρώνης επιχειρεί να καταλάβει και το ισχυρό φρούριο του Ναυπλίου. Κάποια στιγμή -Γενάρης του 1822- ειδκοποιείται να τραβήξει κατά την Κόρινθο, διότι οι εκεί Τούρκοι και Τουρκαλβανοί («ο λύκος κι αν εγέρασε...»), μόνο σ’ αυτόν δέχονταν να παραδοθούν. Αφήνω τον λόγο στον Φωτάκο (Φώτιο Χρυσανθόπουλο), ο οποίος στα «Απομνημονεύματα» για το ’21, διασώζει ένα συμβάν, που μου προξένησε, όπως έλεγαν παλαιότερα, «ζωηράν εντύπωση»:
Λίγο μετά την πτώση της Τριπολιτσάς, ο Κολοκοτρώνης επιχειρεί να καταλάβει και το ισχυρό φρούριο του Ναυπλίου. Κάποια στιγμή -Γενάρης του 1822- ειδκοποιείται να τραβήξει κατά την Κόρινθο, διότι οι εκεί Τούρκοι και Τουρκαλβανοί («ο λύκος κι αν εγέρασε...»), μόνο σ’ αυτόν δέχονταν να παραδοθούν. Αφήνω τον λόγο στον Φωτάκο (Φώτιο Χρυσανθόπουλο), ο οποίος στα «Απομνημονεύματα» για το ’21, διασώζει ένα συμβάν, που μου προξένησε, όπως έλεγαν παλαιότερα, «ζωηράν εντύπωση»:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)