Συμμετοχή ή Αποχή;

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Τα κόμματα μαζί με τη φροντίδα τους να συγκεντρώσουν το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων για τον εαυτό του το καθένα, έχουν επί πλέον ακόμα μια αγωνία. Αγωνιούν και για την αποχή. Οι αρθρογράφοι τους κι η τηλεόραση εξηγούν τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής και τα μειονεκτήματα της αποχής.

Αν πράγματι η αποχή είναι ευνοϊκή για τα κόμματα, γιατί αγωνιούν, μήπως ο κόσμος προτιμήσει την αποχή; Γιατί ούτε ένα κόμμα, ούτε ένας υποψήφιος, με μια εξαίρεση, κάποιον γνωστό μου δεν τάσσεται υπέρ της αποχής;

Γιατί δεν θέλουν τα κόμματα να είναι μεγάλη η αποχή; Μήπως δεν θέλουν να δει κάποιος παράγοντας, ότι τα κόμματα αυτά δεν εκπροσωπούν πια τους Έλληνες;

Η Βυζαντινή μουσική θεραπεύει την κατάθλιψη!

Ἡ βυζαντινή μουσική, ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Ἕνα σπουδαῖο θεραπευτικό μέσο γιά τήν ταλαίπωρη ψυχή τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, τοῦ ἐμπαθοῦς, εἶναι πράγματι ἡ Βυζαντινή μουσική. Διά τοῦτο δίδασκε ὁ σοφός ἰατρός τῆς ψυχῆς-Γέρων: «Ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι πάρα πολύ ὠφέλιμη. Κανένας χριστιανός δέν πρέπει νά ὑπάρχει χωρίς νά ξέρει βυζαντινή μουσική. Πρέπει ὅλοι νά μάθομε. Ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν ψυχή. Ἡ μουσική ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Χωρίς κόπο, ἀγαλλόμενος, γίνεσαι ἅγιος». Εἰδικά γιά τήν θεραπεία τῆς κατάθλιψης ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι ἕνα πολύ ἀποτελεσματικό μέσο.

Ο απειλούμενος επιτίθεται … και ο επιτιθέμενος απειλείται …

Γράφει ο Δημήτρης Τσίτος – Συγγραφέας

Είναι νόμος της φύσης όταν κάποιος απειλείται να επιτίθεται. Βέβαια, όπως σε κάθε νόμο, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, όταν ο απειλούμενος είναι καταφανώς ασθενέστερος από τον επιτιθέμενο, τότε υποχωρεί ώστε η απειλή να εξαλειφθεί. Όμως, κι εδώ υπάρχει εξαίρεση: όταν ο απειλούμενος –άσχετα με την ισχύ του επιτιθεμένου- είναι σε απόγνωση, τότε –και ίσως- αντιμετωπίσει την απειλή με δική του επίθεση – έστω και απέλπιδα!

Στις μέρες μας ζούμε μια πρωτοφανή, ωμή και ιταμή απειλή –ως εκλογική σώμα- από πολιτικά πρόσωπα! Η απειλή είναι μια επίθεση με μορφή ελεεινού εκβιασμού.