Η Πόλις εάλω!

Φώτης Κόντογλου, Νέα Εστία, τχ. 622, 1/6/1953

Όπως οι άγιοι βασανίζονται, και στο τέλος τελειώνουνε το μαρτύριό τους μες το θάνατο, και παίρνουνε το στεφάνι της αφθαρσίας, έτσι κι η αγιασμένη Πόλη, η νέα Σιών της Χριστιανωσύνης, αφού βασανίστηκε, έκλαψε, πόνεσε από κάθε λογής τυράννισμα, ήρθε η μέρα που παρέδωσε το πνεύμα της. Η ιερά Κιβωτός, η Δωδεκάτειχος Πόλις έπεσε ματωβαμμένη στις 29 Μαΐου 1453, σαν τη σεβάσμια μητέρα των Μακκαβαίων.

Ποιο καλέμι μπορεί να γράψει με αίμα, για να εξιστορήσει τη θλίψη και τον πόνο που περάσανε όσοι βρεθήκανε μέσα στη χιλιόχρονη και γεραρά αυτή πολιτεία, που ήτανε, κατά θρηνητικά λόγια του βασιλιά της Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, «ἐλπὶς καὶ χαρὰ πάντων τῶν Ἑλλήνων, τὸ καύχημα πάσι τοῖς οὗσιν ὑπὸ τοῦ τὴν ἡλίου ἀνατολήν» και που τώρα ήτανε σαν μαραμένο λουλούδι;

Αφού δεν μπορούμε να αναστήσουμε το θύμα γιατί να πειράξουμε το δολοφόνο;

Τελικά έχουν πολύ πλάκα κάποια παπαγαλάκια στα καθεστωτικά ΜΜΕ με τον τρόπο που προσπαθούν να κάνουν προπαγάνδα για να διασώσουν το σύστημα που τα μισθοδοτεί. Η πλάκα όμως γίνεται βραχνάς όταν συνειδητοποιούμε πως δυστυχώς αυτή η χονδροειδής προπαγάνδα καταπίνεται αμάσητη από εκατομμύρια συμπολίτες μας.

Σήμερα το πρωϊ λοιπόν παρακολουθήσαμε έναν προπαγανδιστικό (δήθεν καθημερινό απλοϊκό) διάλογο μεταξύ δύο έμπειρων μισθοδοτούμενων από το σύστημα. Φυσικά θα αντιληφθείτε αμέσως ότι παρόμοιους διαλόγους ακούμε όλοι κάθε μέρα.

ΟΛΟΙ οι δρόμοι οδηγούν σε πολιτικές «ανωμαλίες»

Όπως έχουμε υπογραμμίσει κατά κόρον ο στρατηγικός στόχος αυτής της πραξικοπηματικής κυβέρνησης είναι: Να βάλει ΟΛΗ την ελληνική κοινωνία στο ΓΥΨΟ.

Η κυβέρνηση επενδύει σταθερά και συστηματικά την κακουργηματική λεηλασία του ελληνικού λαού, το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της χώρας και τη δικτατορική της αυθάδειά («Αποφασίζουμε και διατάζουμε»), με τις αντίστοιχες αστυνομικές και διωκτικές φόρμες: Τους στρατιωτικούς νόμους και τα τρόμο-νομοσχέδια…

Οι αλυσιδωτές επιστρατεύσεις των απεργιών καθιστούσαν ολοκάθαρο τον τελικό στόχο: Να τεθεί εκτός νόμου κάθε απεργία και κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Κάθε πραξικοπηματική αλυσίδα οδηγεί στον ΟΛΙΚΟ ΓΥΨΟ, αν δεν ανακοπεί από τον ίδιο το λαό…

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μιλάει στους συμπολεμιστές του

«Το να σου παραδώσω την πόλη, δεν είναι θέμα ούτε δικό μου ούτε άλλου κατοίκου της, καθώς με κοινή απόφαση όλοι αυτοπροαίρετα θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας»

Ακούσαμε λοιπόν εμείς μέσα στην πόλη τόσο μεγάλη οχλοβοή, σαν ήχο έντονης θαλασσοταραχής, και σκεφτόμασταν άραγε τι είναι. Μετά από λίγο βεβαιωθήκαμε και επαληθεύτηκε ότι για την επαύριο ο αμιράς ετοίμασε χερσαίο και θαλάσσιο πόλεμο για την πόλη, με όση σφοδρότητα μπορούσε. Κι εμείς βλέποντας το τόσο μεγάλο πλήθος των ασεβών (όπως μου φάνηκε, πραγματικά για κάθε έναν από εμάς αντιστοιχούσαν πεντακόσιοι και περισσότεροι από αυτούς), αναθέσαμε όλες μας τις ελπίδες στην Πρόνοια του Θεού. Και με προσταγή του βασιλιά, ιερείς, αρχιερείς και μοναχοί, γυναίκες και παιδιά κρατώντας τις άγιες και σεπτές εικόνες καθώς και τα «θεία εκτυπώματα», γύριζαν στα τείχη της πόλης και με δάκρυα φώναζαν το «Κύριε ελέησον» και ικέτευαν τον Θεό να μη μας παραδώσει για τις αμαρτίες μας σε χέρια εχθρών άνομων και αποστατών και των πιο πονηρών σε όλη τη γη, αλλά να μας λυπηθεί. Και κλαίγοντας, ο ένας στον άλλον έδιναν θάρρος, για να αντισταθούν γενναία στους εχθρούς την ώρα της μάχης.Παρόμοια και ο βασιλιάς, το ίδιο οδυνηρό δειλινό της δευτέρας, αφού συγκέντρωσε όλους τους αξιωματούχους, τους άρχοντες και αρχομένους, δημάρχους και εκατόνταρχους και άλλους εκλεκτούς στρατιώτες, είπε τα εξής: