Η δυσκολία του να μην κάνουμε τίποτα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Γιατί είναι δύσκολο να μην κάνουμε τίποτα; Ο Πασκάλ λέει πως όλη η τραγωδία της ανθρωπότητας οφείλεται στο ότι δεν μπορούμε να μείνουμε στο δωμάτιό μας ούτε τρία λεπτά της ώρας χωρίς να κάνουμε τίποτα.

Γιατί είναι δύσκολο να μην κάνουμε τίποτα; Έχει σχέση με τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, με τον άγριο Ποσειδώνα που τους κουβαλάμε εντός μας; Μήπως επειδή τους φοβούμαστε;

Ο Καβάφης λέει, πως δεν τους φοβάσαι, αν δεν τους κουβαλάς εντός σου.

Πώς γίνεται να μην τους κουβαλάμε εντός μας;

Πάμε για εθνικό πρόβλημα;;;

Τα τελευταία σχεδόν 200 χρόνια, όποτε το πολιτικό σύστημα περιερχόταν σε αδιέξοδο, το αδιέξοδο αυτό το «έλυναν» τρεις παράγοντες: Α) Το παλάτι, Β) Ο στρατός και Γ) Εθνική καταστροφή.

Και στις τρεις περιπτώσεις το παλιό πολιτικό σύστημα (πολιτικό προσωπικό και θεσμοί) έβγαινε από την «κυκλοφορία» και παρέμενε στο περιθώριο και ιδιαίτερα στις καφετέριες του Παρισιού, από όπου «αγωνιούσε» για το μέλλον της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Όμως αμέσως μετά, επανερχόταν το ίδιο παλιό πολιτικό προσωπικό, το οποίο είχε τα κονέ και διέθετε το αναγκαίο χρήμα και την προβολή και ξαναέμπαινε στην εξουσία της χώρας χωρίς καμία απολύτως τιμωρία.

Διαδικτυακὸς ἐθισμός: ἡ «ἠλεκτρονικὴ μορφίνη»

«Γεννηθήκαμε σὲ μία ἐποχή, ποὺ ὅλα τελειώνουν» (Ἐφηβικὸ σύνθημα)

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Τὸ ἔχω ξαναγράψει παλαιότερα, ἀλλὰ τὸ ἐπαναλαμβάνω. Διδάσκω ἀνελλιπῶς ἐδῶ καὶ εἴκοσι πέντε περίπου χρόνια καὶ δὲν ἔχω ἀκούσει ποτὲ ἢ σχεδὸν ποτέ, μαθητὴ τῆς τάξης μου, νὰ μεταφέρει ἐξωσχολικὲς γνώσεις καὶ ἐμπειρίες, χωρὶς νὰ ἀρχίζει τὸν λόγο του μὲ τὴν ἑξῆς κοινότοπη φράση: «Κύριε, εἶδα στὴν τηλεόραση». Τὸ «ἄκουσα ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου ἢ τὴ γιαγιὰ ἢ τὸν παππού μου», ἔχει πλέον ἐκλείψει ἀπὸ τὸ λεξιλόγιο τῶν παιδιῶν. Καὶ αὐτὸ τὸ ἐλάχιστο παράδειγμα ἐξεικονίζει τὴν φοβερὴ ἀλήθεια: Τὴν σαρωτικὴ καὶ ἀποκλειστικὴ ἐπίδραση τῆς εἰκόνας. Τὸ φαινόμενο δὲν περιορίζεται μόνο στὶς μικρὲς ἡλικίες. Στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, ἡ ὁποία εἶναι ἀναπτυξιακὰ εὐάλωτη σὲ ἐθισμό, παρατηρεῖται καὶ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα, ἕνα νέο νόσημα, ποὺ ὀνομάζεται διαδικτυακὸς ἐθισμός. (Τὶς πληροφορίες τὶς ἄντλησα ἀπὸ τὸ ἐγκυρότερο ἐν Ἑλλάδι, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ πιὸ σοβαρὰ πανευρωπαϊκῶς, περιοδικὸ «Παιδιατρική», τεῦχος 6, Νοε-Δεκ 2008).