Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Ἡ ἐκκοπή τοῦ θελήματος καί ἡ κατάθλιψη.

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ (ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ)

Ὅποιος «ἔχει θέλημα» καί δέν τό καταπολεμᾶ διά τῆς ὑπακοῆς σέ Πνευματικό πατέρα, ζεῖ ζωή ὑπερήφανη, ἐγωιστική, ζεῖ ὑπό τήν ἐπήρρεια τοῦ πονηροῦ πνεύματος καί βασανίζεται. Οἱ ἄνθρωποι ταλαιπωροῦνται καί ταλαιπωροῦν διότι δέν κόβουν τό θέλημά τους ὁ ἕνας στόν ἄλλο, κατά τό «Ὑπακούετε ἀλλήλοις».
Αὐτό, τό θέλημα εἶναι σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες τό χάλκινο τεῖχος, πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό διότι μᾶς ἐμποδίζει νά κάνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Διαβάζουμε στό Γεροντικό: «Ὁ ἀββᾶς Ποιμὴν εἶπε, ὅτι τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τεῖχος χάλκινο ἀνάμεσα σ᾿αὐτὸν καὶ τὸ Θεό, καὶ πέτρα ποὺ (γυρίζει) καὶ χτυπάει τὸν ἴδιο (τὸν ἄνθρωπο). Ἂν λοιπὸν τὸ ἐγκαταλείψει, θὰ λέει κι αὐτὸς (ὅπως ὁ προφήτης Δαβίδ): «Ἐν τῷ Θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος» (Ψαλμ. 17:30).Ἂν πάλι τὸ δικαίωμα συνεργαστεῖ μὲ τὸ θέλημα, τότε ὁ ἄνθρωπος νικιέται»[1].

Ο φόβος ως μέσον πολιτικού ελέγχου και η Πίστη στο Χριστό.

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Με την πίστη στο Χριστό υπερβαίνουμε το αίσθημα του φόβου. Δεν φοβούμαστε όταν νιώθουμε ότι το προστατευτικό χέρι του Θεού είναι πάνω μας και μας φυλάει από κάθε κακό. Ο Χριστός προπορεύεται και μετατρέπει τις ήττες σε νίκες. Οι πιστοί νικούν το φόβο με την πίστη στο Θεό. Θα σας δώσω τη δύναμη να πατάτε επάνω στη δύναμη του εχθρού, είπε ο Κύριος.

Το αίσθημα του φόβου τώρα είναι διάχυτο σε όλους όσους ανήκουν στις φτωχότερες τάξεις και στη μεσαία τάξη, στους αστούς, που έχουν συρρικνωθεί αν δε έχουν εκλείψει προ πολλού. Αυτό σημαίνει άραγε ότι η πίστη της πλειονότητας των ανθρώπων έχει λιγοστέψει ή έχει χαθεί; Όχι. Ο φόβος δεν είναι δειλία. Ο κόσμος πιστεύει στο Χριστό, αλλά δεν έχει τους αγίους του, που θα τεθούν επικεφαλής. Οι άγιοι εξέλιπαν στην εποχή μας όχι η πίστη.

Βρήκαν Βυζαντινό πλοίο στο Βόσπορο! Φωτογραφίες από τη σημαντική ανακάλυψη.

Βενιζέλο τον λένε και όλα τα παιδάκια κλαίνε

Ο Βαγγέλης ξεκίνησε ως τηλεοπτική γλάστρα του δίδυμου Γιαννόπουλου- Γαργαλάκου στις ανεπανάληπτες τηλεοπτικές δίκες-εκπομπές του 89.

Βέβαια ο ίδιος τότε ήταν ένας άσημος συνταγματολόγος όταν ο Αρκάς πολιτικός ήταν ήδη ένας πετυχημένος δικηγόρος.

Ο Ανδρέας τον τίμησε δεόντως για τις υπηρεσίες τους και έτσι ξεκίνησε η ταχύτατη πολιτική του ανέλιξη.

Για ένα διάστημα υπήρξε όπως και πολλά άλλα Πασοκικά υπουργικά στελέχη ένας από τους πολλούς αμπιγιέρ της Δήμητρα Λιάνης Παπανδρέου.

Εάν ο Βαγγέλης δεν είχε γίνει πολιτικός με την άνεση του λόγου που διαθέτει θα μπορούσε άνετα να είναι ο Γιάννης Μπουρνέλης της Θεσσαλονίκης με ιδιόκτητο αναψυκτήριο.