Η σκέψη μου είναι πολύ απλή

Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε εμείς μένουμε στο σκοτάδι και είναι αδύνατο να δικαιώσουμε τον Θεό βλέποντας τα ατελείωτα παθήματα του κόσμου. Αν όμως πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, όπως εμείς αδίστακτα πιστεύουμε, τότε κανένας δεν μπορεί να μεμφθεί τον Θεό για τα κακά που διαδραματίζονται στον κόσμο. Χάρη στην εμφάνιση του Χριστού γνωρίζουμε τώρα ποιός είναι ο Θεός. Τον αγαπούμε και δεν επιρρίπτουμε σε Αυτόν καμία μομφή. Ο Χριστός μας φανέρωσε τον Θεό, ο οποίος είναι Φως «και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία».

Ομολογούμε ταυτόχρονα τον Χριστό ως αυθεντικό άνθρωπο. Ο Πατέρας, βλέποντας έναν τέτοιο άνθρωπο, του έδωσε θέση στην αιωνιότητα, στα δεξιά Του. Τον απέδειξε τελείως ίσο με τον Εαυτό Του. Αν αυτός είναι ο άνθρωπος, τότε πια δεν χρειάζεται να μεταμεληθεί ο Θεός Πατέρας διότι δημιούργησε τον άνθρωπο, όπως έχει λε­χθεί στη Γραφή: «Μετεμελήθην ότι εποίησα αυτούς (δηλαδή τους ανθρώπους)». Ίσως ιδιαίτερα στις ημέρες μας η κακία των ανθρώπων είναι σαφώς αισθητή, διότι το κακό εμφανίζεται οργανωμένο περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Χέρι - χέρι… ΣΥΡΙΖΑ και Τουρκική ακροδεξιά

Κατά καιρούς αναφερθήκαμε στον ύποπτο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην Θράκη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, εθνικιστικά μειονοτικά στοιχεία έχουν διεισδύσει στις τάξεις του προκειμένου να προωθήσουν τον τουρκικό εθνικισμό. Η πρακτική αυτή ανέκαθεν εφαρμοζόταν στην Μητέρα Πατρίδα Τουρκία, όπου το παρακράτος φύτευε ανθρώπους στα αριστερά κόμματα, όχι μόνο για να ρουφιανεύουν, αλλά και για να αλλοιώνουν τις ιδεολογικές τους κατευθύνσεις. Η μακρά παράδοση έχει τις ρίζες της στον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ...

Η μεγάλη σφαγή τον 8 Κοντεμενιωτών από τους Τουρκοκύπριους

12 Ιουνίου 1958. Ήμουν παιδάκι τεσσάρων χρόνων με τα σχισμένα κοντοπαντέλονα, αλλά την ημέρα εκείνη κάτι ήταν διαφορετικό στο χωριό μου τον Κοντεμένο. Τους έβλεπα όλους να κλαίνε, να τρέχουν πάνω κάτω σαν τρελοί, θυμάμαι που ρωτούσα τη μητέρα μου, «γιατί κλαίνε όλοι στο χωριό;» χωρίς να παίρνω απάντηση. Άλλωστε, τι να μούλεγαν σε τέτοια ηλικία και να καταλάβαινα; Ξεθωριασμένες οι εικόνες... Θυμάμαι την καμπάνα του χωριού που έπαιζε πένθιμα, θυμάμαι τη μακαρίτισσα τη θεία μου Χαριθέα να θρηνεί γοερά και αυτή και δεν καταλάβαινα. «Να μη φύγεις από το σπίτι, ο θείος σου ο Γιαννής πέθανε» θυμάμαι να μου είπε η μητέρα μου η οποία ντυμένη και αυτή στα μαύρα έφυγε κλαίγοντας για την εκκλησία. Αργότερα, όταν άρχισα να μεγαλώνω, άρχισα να μαθαίνω την ιστορία του χωριού μου. Την ιστορία που εκείνη την ημέρα μαυροφόρεσε όλο τον Κοντεμένο και άλλαξε τη ζωή και τις συνήθειες των κατοίκων του.

Προς όλους όσους αλλάζοντας μαξιλάρι θεωρούν πως "ξύπνησαν"

Με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΝ και κάμποσες από τις συνιστώσες του, έχουμε ασχοληθεί πάμπολλες φορές τα τελευταία χρόνια, και θα τολμούσα να πω ότι είμαστε από τους πρώτους που αποκάλυπταν τις αντιεκκλησιαστικές και αντεθνικές του θέσεις, είτε αυτές εκφράζονταν επισήμως ως "κομματικές" είτε ως "προσωπικές" (πρόσωπα που αποδείχθηκε πως ήταν στην "5η φάλαγγα" του ΣΥΡΙΖΑ), είτε ως "εταιρικές" (κανάλια κλπ). Σε επόμενη ανάρτηση θα υπενθυμίσουμε συνοπτικά μερικές από αυτές τις "θέσεις" οι οποίες αύριο ενδεχομένως θα γίνουν είτε "νόμοι" του ...κράτους είτε "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου", είτε "υπουργικές αποφάσεις".