Πόσους μπορεί να «ξεπλύνει» το Harvard;

Του Δημήτρη Μυ

Ο Γ. Παπανδρέου καθηγητής στο Harvard! Μπορεί να ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι! Είναι, απλώς, το ωραίο πλυντήριο, η μικρή ανταμοιβή που τόσο επάξια κέρδισε ο άνθρωπος που χρειάστηκε μόλις δυο χρόνια στην πρωθυπουργία για να τινάξει τη χώρα στον αέρα! Προφανώς, για μια τέτοια δουλειά, μια περιστασιακή απασχόληση στο ξεχωριστό αυτό αμερικανικό πανεπιστήμιο είναι απλώς φιστίκια, που θα λεγαν και οι Αμερικάνοι...

Οι Αμερικανοί, πρακτικοί άνθρωποι, χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμιά τους κατά κύριο λόγο για να προετοιμάσουν τις μελλοντικές ηγεσίες των χωρών - υποτελών τους. Το Harvard, για παράδειγμα, και η έδρα που χρηματοδοτεί δικός μας εγχώριος μεγιστάνας έχει να επιδείξει την εκκόλαψη πιστών Βαλκάνιων πολιτικών μαριονετών.

24ωρες απεργίες. Σιγά μην σχιστεί κανένα καλσόν.

Εκτονωτικές της λαϊκής οργής και ακίνδυνες για το πολιτικό σύστημα 24ωρες απεργίες, προαναγγέλλουν οι κομματικοί συνδικαλιστές, στο ίδιο σκηνικό με αυτό που χρόνια τώρα κρατά την κοινωνία υπόδουλη στο κομματικό κράτος. Εκτονωτικές απεργίες για να προστατευτούν τα συμφέροντα μιας επαγγελματικής ομάδας, σ’ αυτή τη δύσκολη για όλους περίοδο, επισύρουν (ηθελημένα ή άθελα) την μήνη του υπολοίπου κοινωνικού σώματος. Δεν το γνωρίζουν άραγε αυτό;

Τώρα που η κοινωνία λεηλατείται, τώρα που πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει ανάγκη τα συνδικαλιστικά της όργανα, τώρα οι συνδικαλιστές είναι παντελώς απόντες. Εμφανίζονται κάθε φορά πριν ψηφιστούν σκληρά μέτρα (όπως κάνουν και τώρα), κηρύσσουν κάποιες 24ωρες απεργίες για κοινωνική εκτόνωση και μετά εξαφανίζονται μέχρι τα επόμενα μέτρα, ευτελίζοντας τελικά και το πολυδιαφημισμένο και μάλλον υπερτιμημένο συνδικαλιστικό κίνημα.

Εξαιρετικά επίκαιρο ανέκδοτο για καλημέρα…

Οι επιβάτες της πτήσης κάθονται στις θέσεις τους και περιμένουν τους πιλότους. Σύντομα, δύο άνδρες μπαίνουν στον αεροπλάνο, με στολή πιλότου.
Φορούν μαύρα γυαλιά.
Ο ένας από τους δύο συνοδεύεται από έναν σκύλο για τυφλούς και ο άλλος βρίσκει το δρόμο του με την βοήθεια ενός άσπρου μπαστουνιού.
Προχωρούν στον διάδρομο, μπαίνουν στο πιλοτήριο και ξανακλείνουν την πόρτα.

Πολλοί από τους επιβάτες γελούν νευρικά και όλοι κοιτάζονται με μία έκφραση που πηγαίνει από την έκπληξη στον φόβο ή τον σκεπτικισμό.

Μερικοί ψάχνουν τις κάμερές τους.

Μερικά λεπτά αργότερα οι μηχανές του αεροπλάνου ξεκινούν και το αεροπλάνο επιταχύνει στην πίστα.