Εκλογολογικά...

Το έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν και θα το επαναλάβουμε άλλη μία: καμία κυβέρνηση μνημονιακών δωσιλόγων δεν εγκατέλειψε οικειοθελώς πρόωρα την εξουσία που με τόσα ψέματα σφετερίστηκε.

Επιπλέον είναι ίδιον των χαρτοπαιχτών-τζογαδόρων-τυχοδιωκτών να μην εγκαταλείπουν το τραπέζι του τζόγου τους ως την
τελευταία τους δεκάρα, κι αφού έχουν βάλει ενέχυρο μέχρι και τον τάφο της μάνας τους,
..ελπίζοντας σ' ένα θαύμα-εύνοια της τύχης, σ' ένα τζακ-ποτ, σε μιά ζαριά,
..ή ακόμα και σε μιά ακόμη απατεωνιά, σε μιάν ακόμη κλεψιά, σ' έναν (πλαστό) άσο στο μανίκι.

Ο Τσίπρας στη Μυτιλήνη…

Το πιο επικίνδυνο με τον Τσίπρα και τα «αριστερά» ανδρείκελα είναι ότι μας συνηθίζουν, όπως ο χειμώνας στο κρύο: Σε λεκτικά μνημεία αβυσσαλέου θράσους, υποκριτικών λεονταρισμών, μοχθηρής χυδαιότητας, ασύστολης ψευτιάς, αχαλίνωτης κοροϊδίας και απύθμενης αναισθησίας…

Στη Μυτιλήνη, ο Τσίπρας, επανέλαβε τον εαυτό του...

Βεβαίως είναι τέτοιος ο οίστρος της ηλιθιότητάς του και η πώρωση του κυνισμού του που δεν αντιλαμβάνεται πλέον ότι έχει γίνει καταγέλαστος στους πάντες.