Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Στην Αμερική του Ομπάμα η Θρησκευτική Ελευθερία είναι για τους Μουσουλμάνους, όχι για τους Χριστιανούς

Αν μάθαμε κάτι στην Αμερική τους τελευταίους μήνες, είναι το εξής: Όταν η θρησκευτική σας πίστη έρχεται σε σύγκρουση με τη δουλειά σας, αν είστε μουσουλμάνος, η πίστη σας είναι προστατευμένη και ιερή, αν είστε Χριστιανός, δεν είναι.

Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη με τους Χριστιανούς ζαχαροπλάστες, ανθοπώλες, φωτογράφους και υπαλλήλους του Δήμου, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν (μέσω της εργασίας τους) σε "γάμους" ομοφυλόφιλων, λόγω της θρησκευτικής τους πίστης. Κρίθηκαν ένοχοι από τα δικαστήρια και τους επιβλήθηκαν πρόστιμα, ποινές ή ακόμη και φυλακίστηκαν.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Υπέρ πάντων

του Simple Man

Κανένας λόγος δεν υπάρχει να ψάχνω τον αίτιο όταν έχω τον αυτουργό μπροστά μου. Κανένας λόγος δεν υπάρχει να περιμένω να βρω το κίνημα ή να με βρει αυτό για να υποστηρίξει το δίκαιο του συνόλου και το προσωπικό μου. Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε, συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί με νόμους που στόχο έχουν εμένα προσωπικά εφόσον προσωπικό μου το ΑΦΜ, προσωπικό μου το χρέος, προσωπικός μου ο αναγκαστικός τραπεζικός λογαριασμός, προσωπικό μου και το επιτόκιο δανεισμού και εξόφλησης, προσωπικός μου ο εξευτελισμός από τους νομοθέτες και τους εκτελεστές αυτών. Δεν υπάρχει βάσει των νόμων κατηγορούμενος επί του συνόλου. Ο νόμος είναι η λεπίδα που απειλεί το άτομο μεμονωμένα. Όσοι νόμοι τόσοι και οι λεπίδες εναντίον ενός.

Ένεκά σου θανατούμεθα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν, ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής.

Πώς ένεκα του Χριστού (για χάρη του Χριστού καλύτερα) θανατούμεθα όλην την ημέραν. Πώς θανατώνεσαι για χάρη του Ιησού (για χάρη της αγάπης του Χριστού (καλύτερα).

Παράδειγμα πώς πεθαίνουμε για τα πάθη, για χάρη του Χριστού. Στο πάθος του καπνίσματος. Λέμε, εγώ πέθανα για το κάπνισμα και το κάπνισμα πέθανε για μένα, για χάρη της αγάπης του Χριστού. Αγαπώ το Χριστό περισσότερο από το κάπνισμα, κι αφού το κάπνισμα δεν αρέσει στο Χριστό που αγαπώ, ούτε σε μένα αρέσει, και το κάπνισμα πάει πέθανε για μένα κι εγώ πέθανα για το κάπνισμα. Λογιάζω τον εαυτό μου ως πρόβατο σφαγής.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Τσαλακώτος...

Το τσαλακωμένο τούτο -μέσα κι έξω- ανθρωπάκι, αποτελεί ντροπή για την χώρα μας.

Ας πεί κάποιος στον τσαλακωτό Τσαλακώτο πως ανήμερα της Εθνικής Επετείου δεν επιτρέπεται να ''διαπραγματεύεται'' ισοδύναμα οικονομικού και φυσικού θανάτου κανενός έλληνα.
Αυτό δεν τιμά τους προγόνους που αντιστάθηκαν στον (ίδιο) εισβολέα.
Τουλάχιστον τους δικούς μας προγόνους. Για τους δικούς του δεν ξέρουμε.

Κάτω τα χέρια από το ΕΣΡ!

Αγωνιστές, ανιδιοτελείς, εύστροφοι, σύγχρονοι, ειδήμονες! Σ' αυτούς οφείλεται μέρος της πνευματικής και της πολιτισμικής... εκρήξεως της Ελλάδος

Οσοι θητεύουν στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης είναι αληθινοί κέρβεροι των εθνικών συμφερόντων, της διά τηλεοράσεως εκπαιδεύσεως των Ελληνοπαίδων, της χρηστομάθειας, της θρησκείας μας, της στηρίξεως της οικογενείας και της διαφυλάξεως των ηθών, των εθίμων και της παραδόσεως του ελληνικού έθνους. Εδράζονται τόσα πολλά χρόνια οι έδρες τους επί των εδρών της ανεξαρτήτου Αρχής, ώστε δεν τους συνηθίσαμε απλά. Πακτώθηκε η συνείδησίς μας με τις επιλογές τους. Ο νους μας και η τιβί που επιβλέπουν έγιναν ένα.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Πολιτικοί. Πραγματικοί εξουσιαστές ή αναλώσιμα πιόνια του συστήματος;

Παλιότερα, ο εξουσιαστής είχε ταυτόχρονα ο ίδιος και οικονομική δύναμη. Ασκούσε δηλαδή εξουσία στο προσκήνιο και γνώριζες που ακριβώς απέβλεπε η άσκηση της εξουσίας του. Οι συγκρουσιακές διαδικασίες ήταν πιο καθαρές και πιο ειλικρινείς.

Μετά την εμφάνιση όμως του κοινοβουλευτισμού αυτό άλλαξε. Η οικονομική δύναμη (οικονομικό σύστημα) διαχωρίστηκε από την πολιτική εξουσία (πολιτικό σύστημα), η οποία ονομάστηκε κοινοβουλευτική «δημοκρατία», με μόνη τη συμμετοχή του λαού στην επιλογή, μέσω της ψήφου, μεταξύ των πολιτικών υποψηφίων που προεπιλέγει και προβάλει το οικονομικό σύστημα. Η άσκηση πλέον της εξουσίας παραπλανά για τους πραγματικούς της στόχους. Οι συγκρουσιακές διαδικασίες είναι ανειλικρινείς, άστοχες και μάταιες.

Η υπόθεση Καμμένου – Γιαννακόπουλου είναι μόνο η αρχή

Η υπόθεση Καμμένου – Γιαννακόπουλου δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι η προβολή από το μέλλον. Είναι αυτά που θα δούμε σύντομα, όταν οι «αριστεροί προστάτες», δηλαδή οι επιχειρηματίες που στήριξαν τον Τσίπρα και τον έκαναν πρωθυπουργό, θα τον αδειάσουν σιγά – σιγά. Ο φαρμακοβιομήχανος είναι η αρχή. Έπονται και οι άλλοι, όλοι εκείνοι που πόνταραν στο «αριστερό αγόρι» για να κάνουν τις δουλίτσες τους.

Κάπου στη μοιρασιά, κάπου στο ότι ο Αλέξης και η παρέα του αποδεικνύονται ανίκανοι, κάτι οι υπερβολικές υποσχέσεις, σπάνε οι δεσμοί της πρώτης φοράς αριστερά με τους επιχειρηματίες που προεκλογικά και μετεκλογικά έδωσαν στήριξη από συγκεκριμένα media και ανοχή στις ανοησίες που επί 10 μήνες βλέπουμε και ακούμε.

Μήπως μεταξύ άλλων πανηγυρίζουν στο Μαξίμου ότι η Φλώρινα παρέμεινε στην ελληνική επικράτεια;

Απίστευτη φωτογραφία! Σε μια γωνιά ξεχασμένος και αδιάφορος


Εμείς δεν έχουμε Πρωθυπουργό. Εμείς έχουμε στρατηγό. Ποιος Θεμιστοκλής και ποιος Αλκιβιάδης.

Το ’40 στα σχολικά βιβλία Γλώσσας: δειλία, ηττοπάθεια και διασυρμός του Έπους!

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

Όσο παραμένει, στα σχολικά βιβλία, η μαγαρισιά, που ατιμάζει την επέτειο, θα επιμένουμε στην επισήμανσή της. Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε πέρυσι στο περιοδικό «ΑΦΥΠΝΙΣΗ» της ιεράς μονής αγίου Νικοδήμου στο όρος Πάικο του Κιλκίς.

Στον πανηγυρικό λόγο που εκφώνησε στην Ακαδημία Αθηνών, στις 27 Οκτωβρίου του 1960, ο μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, μεταξύ των άλλων σπουδαίων ανέφερε και ένα συγκλονιστικό γεγονός, που διαδραματίσθηκε, όχι «στο διάσελο της Ιστορίας» (Βρεττάκος), στις αετοράχες της Πίνδου, αλλά στα μετόπισθεν, όπου απόλεμος πληθυσμός της πατρίδας μας συναγωνιζόταν την ανδρεία των μαχητών. Το μεταφέρω:

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Η εγκατάλειψη του Ιησού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Και μόνο το ότι ο Ιησούς μισήθηκε από την εξουσία της εποχής του και εγκαταλείφθηκε από όλους είναι αδιάψευστη μαρτυρία ότι τους ευεργέτησε όλους. Αλλά δεν είναι ο λόγος αυτός που ο Ιησούς εγκαταλείφθηκε από όλους.

Μου κάνει εντύπωση, πώς ο Χριστός δεν ζητάει τη βοήθεια κανενός. Δεν ζητάει τη μαρτυρία κάποιου όταν δικάζεται άδικα ή την συμπαράσταση όταν οδηγείται στο Γολγοθά.

Μου κάνει επίσης εντύπωση πως δεν είναι κανείς με το μέρος Του. Δεν ακούγεται ούτε μια φωνή συμπάθειας από τον όχλο.

Οι δικοί Του επίσης δεν βρίσκονται κοντά Του. Γιατί ο Ιησούς έχει εγκαταλειφθεί από όλους; Με εξαίρεση τις στιγμές της μεγάλης αγωνίας Του στον κήπο της Γεσθημανή, όπου μπορούμε να πούμε ότι ζήτησε ένα είδος βοήθειας όταν είπε στους μαθητές να μείνουν ξυπνητοί.

Τι είδους άνθρωποι υπάρχουν...

Γνωρίζετε, τι είδους άνθρωποι υπάρχουν;

Οι απογοητευμένοι και μετά απ’ αυτούς οι γοητευμένοι.

Απογοητευμένοι είναι εκείνοι, που πριν απ’ αυτό ήταν γοητευμένοι.

Γοητευμένοι είναι εκείνοι, που κατόπιν θα γίνουν γοητευμένοι.

Έτσι είναι και ανάμεσά σας, αγαπητά μυρμηγκάκια;

Φαίνεται πως όχι.

Έτσι μου φαίνεται, επειδή δεν είδα ακόμα καμία νύχτα κάποιο από σας να βγαίνει κρυφά στο σεληνόφως και να εξομολογείται στη νύχτα τη σαγήνη του ή την απογοήτευσή του. Σε μας τους ανθρώπους όμως κάθε νύχτα είναι γεμάτη με τέτοιες εξομολογήσεις. Είναι πολύ χορτάτη κάθε νύχτα από τέτοιες εξομολογήσεις.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Αληθινά ισοδύναμα

Η προσαρμογή στη νέα εποχή είναι κατά τι ιδιότροπη. Για να πάμε μπρος, πρέπει πρώτα να πάμε πίσω. Πολύ πίσω...

Τι τα θες, ρε παιδί μου, τώρα τα ψηφιακά μπλιμπλίκια, τις τηλεοράσεις, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα, τα βαπόρια που καίνε πετρέλαιο, τα ηλεκτρικά ρεύματα και τα φαντεζί ρεστοράν με ρομποτάκια που σερβίρουν σούσι; Αφού είναι άψητο το σούσι. Ωμό, σαν τη συμπεριφορά των υπουργών της Αριστεράς των περικοπών. Κοροϊδία δεν είναι η υπερτεχνολογία να σε ταΐζει κάτι που θα μπορούσες να φτιάξεις και στη νεολιθική εποχή; Και αντιοικολογικό. Aσε που κοστίζει μαλλιοκέφαλα για τους Eλληνες, που έχουν 80.000.000 στόματα Γερμανών να ταΐσουν.

Φρανσουά, ιδού ο λαός σου

ΑΛΟ ΟΛΑΝΤ ΝΤΕ ΛΑ ΠΑΡΙ
AΠ ΤΗ ΜΑΝΤΑΜ ΠΕΛΑΖΙ
ΝΤΕ ΚΟΜΠΙΝΕΖΟΝ
Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα

Από καταβολής νέου έθνους, το ρωσικόν, το αγγλικόν, το αυστριακόν ή το γαλλικόν κόμμα, θα έσωζε την χώρα. Τρικούπηδες και Ίωνες Δραγούμηδες, Βενιζέλοι συγκρούονταν ιδεολογικά, είχαν και τις ευλογιές ενός ξένου κράτους πίσω τους όλοι!

Μετά μπήκαν στο χορό οι Αμερικανοί, οι Σοβιετικοί, ακόμα και οι Κινέζοι, που ο Μάο είχε την λύση για τα προβλήματα τα δικά μας. Είτε ιδεολογικά, είτε με τις ευλογιές των πρεσβειών όπου πέρανε για καφεδάκι και σήμερα, οι πολιτικοί μας, περιμένουμε ένα γένος, ξανθό σαν τους Ρώσους, ή βαψομαλιάδικο σαν τον Ολαντ που μας τιμά με την παρουσία του σήμερα, ώστε να σωθούμε!

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Παιδί μου, να είσαι σιωπηλός, ταπεινός, υπήκοος μέχρι θανάτου ...

Παιδί μου, να είσαι σιωπηλός, ταπεινός, υπήκοος μέχρι θανάτου, να είσαι έτοιμος να θυσιασθής εις το να κόψης το θέλημά σου, έστω και εάν αυτό σου φανή σωστόν μαρτύριον, αυτό σημαίνει αυταπάρνησις. Όταν αυτά τα φυλάξης, μη φοβήσαι τίποτε, κανένα κακόν, ούτε από τους δαίμονας ούτε από τους ανθρώπους, διότι όποιος φυλάσσει τα θεία προστάγματα και ο Θεός φυλάσσει αυτόν από κάθε κακόν. Να μην είσαι απότομος εις τας απαντήσεις σου, εις ό,τι δε σε ελέγχουν λέγε «ευλόγησον».

Θα πληρώσει ο καταναλωτής για άνοιγμα της αγοράς φυσικού αερίου; (Μα είναι να ρωτάς...)


Η απαίτηση αποζημίωσης των ΕΠΑ θα ακυρώσει τα οφέλη από το άνοιγμα της αγοράς;

Με τη χθεσινή (20/10) ανακοίνωση των ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης, αποκαλύπτεται ο εκβιασμός που συντελείται στην αγορά φυσικού αερίου με θύματα την ελληνική Πολιτεία, την κοινωνία και τους καταναλωτές.

Ιερώνυμος: «Ευλογεί» και τα «αριστερά» ανδρείκελα…

Μέχρι σήμερα, ο Αρχιεπίσκοπος, σταθερά και μεθοδικά «ευλογούσε» τις κατοχικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα αυτές της πασοκικής μοχθηρίας…

Δεν υπάρχει ΕΓΚΛΗΜΑ των δωσίλογων ανδρεικέλων που να μην το έχει νομιμοποιήσει ο Ιερώνυμος, επιβεβαιώνοντας το ιστορικό αξίωμα: Η ηγεσία της Εκκλησίας και η δεσποτική γραφειοκρατία της, αποτελούν το «δίδυμο αδελφό» της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας…

Σήμερα, η ηγετική εκκλησιαστική γραφειοκρατική «κλίκα», σαν «δίδυμος αδελφός» των κατοχικών πολιτικών δυνάμεων, έχει μεταλλαχτεί κι αυτή, ολοκληρωτικά, σε δωσίλογο ανδρείκελο του 4ου Ράιχ…

Πάτησαν οι κλέφτες το μαντρί

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αξίζει να διαβάσεις τους στίχους του δημοτικού τραγουδιού "Πάτησαν κλέφτες το μαντρί", της περιοχής Γρεβενών, για να δεις με πόση καλαισθησία ο λαός μας στηλιτεύει το άδικο, χωρίς να κατεβαίνει σε χαμηλό επίπεδο, όπως συμβαίνει με τα αντίστοιχα τραγούδια άλλων παραδόσεων, ξένων προς την Ορθόδοξη Παράδοση του ελληνικού λαού!

"Πάτησαν κλέφτες το μαντρί./ Μας πήρανε το λάγι' αρνί, /πόχει το χρυσό μαλλί, /τ΄ ασημένια κέρατα."

Ο άγνωστος συνθέτης του εν λόγω τραγουδιού που αποδίδει θαυμάσια ο Νίκος Γκιουλέκας, δε θα καταδεχόταν να γράψει ένα τόσο όμορφο τραγούδι για να μιλήσει για κοινούς κλέφτες. Ούτε ο λαός μας με το αναπτυγμένο αισθητικό του κριτήριο θα αγαπούσε ένα τραγούδι που μιλάει για κοινούς κλέφτες.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Μακεδονία: ό,τι κερδήθηκε με αίμα, δεν ξεπουλιέται με το μελάνι μιας υπογραφής

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Είδα τότε ότι ό,τι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί και δεν έχομε ελπίδα καμμιά από τους ξένους». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Νυχτώνοντας ακούστηκε ένας πυροβολισμός και η φωνή του Παύλου: «στη μέση με πήρε παιδιά». Μπήκε στο σπίτι και φώναξε τον καπετάν Πύρζα. Ο Νίκος Πύρζας έτρξε κοντά του. Ο Παύλος έβγαλε από το λαιμό του τον σταυρό που φορούσε πάντοτε και του λέει: «το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου. Και το ντουφέκι του Μίκη. Και να τους πεις ότι έκαμα το καθήκον μου...». Και ζήτησε να τον σκοτώσουν τα παλικάρια του για να μην τον βρούνε οι Τούρκοι ζωντανό. Σε λίγο όμως ξεψύχησε. Ήταν Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 1904. «Και οι Έλληνες ξύπνησαν», γράφει ο Ίων Δραγούμης, «γιατί ξύπνησαν τώρα μόνο; Επειδή είναι τυφλοί οι άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γεννήθηκαν για να είναι μικροί. Σπίθες κοντές είναι οι στιγμές που ξυπνούν και νιώθουν τη μετριότητα που βαραίνει επάνω τους... Τέτοια σπίθα τους άναψε ο Παύλος Μελάς. Όσοι συνηθίζουν να συλλογίζονται, ας στοχασθούν πόσο μεγαλύτερος από τους άλλους Έλληνες έπρεπε να είναι Παύλος Μελάς, για να καταφέρει να την ανάψει. Και με την σπίθα που άναψε στον καθένα πολλοί ήταν τυφλοί ως τον είδαν. Έτριψαν τα μάτια τους κάπως ξιπασμένοι και είπαν μέσα τους, γιατί ντρέπονταν να το διαλαλήσουν: Ώστε υπάρχει Μακεδονία, αφού πήγε ο Παύλος Μελάς και σκοτώθηκε γι’ αυτή! Και άλλοι συμπέραναν: Ώστε βρίσκονται ακόμα, μετά το 1897, αξιωματικοί στο στρατό και ζωή στο Έθνος!» (Ίων Δραγούμης)

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Μήπως κατάντησα σαν εσένα;

«Οι ομιλητές ωφελούν εκείνους που παρακολουθούν με αφοσίωση και δίνουν προσοχή, όχι μόνο όταν μιλούν σωστά αλλά και όταν σφάλλουν. Τις φτωχές σκέψεις, άλλωστε, το άστοχο λεκτικό, τη δυσάρεστη κατασκευή, την αλλαγή θέματος, μαζί με την ακαλαίσθητη διάθεση για έπαινο και τα παρόμοια, τα κατανοούμε πιο εύκολα όταν ακούμε άλλους να μιλούν παρά όταν μιλάμε οι ίδιοι. [...] Δεν πρέπει να διστάζουμε ν' απευθύνουμε συνέχεια στον εαυτό μας σχετικά μ' αυτούς που κάνουν λάθη τη διαπίστωση του Πλάτωνα: "Μήπως είμαι κι εγώ όπως αυτοί;"»...
Πλουτάρχου «Περί του ακούειν», από τον τόμο «Ισις και Οσιρις», εκδόσεις Ζήτρος, σελ. 53

Γάλλος τηλε-μετεωρολόγος κινδυνεύει να απολυθεί γιατί αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή

«Εξαπατούν την ανθρωπότητα παρουσιάζοντας παραπλανητικά στοιχεία»

Κάθε βράδυ, ο Φιλίπ Βερντιέ ενημέρωνε εκατομμύρια Γάλλους για τις καιρικές συνθήκες της επόμενης ημέρας. Τώρα, όμως, ο πιο διάσημος μετεωρολόγος της Γαλλίας και παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου καιρού του France 2, του δεύτερου καναλιού της δημόσιας γαλλικής τηλεόρασης κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του εξαιτίας όλων όσα υποστηρίζει σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Η θεωρία των μετρίων

Όταν προ καιρού ο τότε υπουργός Παιδείας, πνευματικός πατέρας του Τσίπρα, ο Αλέκος Μπαλτάς είχε πει ότι η αριστεία είναι ρετσινιά πολλοί αντέδρασαν, αλλά δεν το κατάλαβαν και πολλοί. Τι να εννοούσε ο ποιητής; Να ήταν απλά μια ανοησία ενός εμμονικού, ιδεοληπτικού αριστερού που δεν υιοθετείται από την κυρίαρχη ιδεολογία της Αριστεράς; Τελικά η ζωή δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά με την κυβέρνηση που έχουμε μπλέξει.

Πρόκειται για την ιδεολογία των μετρίων η οποία πρέπει να κυριαρχήσει σε όλη την Ελλάδα, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και της οικονομίας.

Πρέπει να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω.

Μην το ξεχνάμε ούτε λεπτό. Η πατρίδα μας είναι σκλαβωμένη στους δανειστές. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ούτε Βουλή, αφού με βάση ρητή διάταξη του μνημονίου, μόνο εντολές των δανειστών μπορεί να "νομοθετεί".

Υπέρτατος Νόμος της Ελλάδας, πάνω και από το Σύνταγμα είναι το μνημόνιο. Το Σύνταγμα χρησιμεύει απλά και μόνο για να φέρουν τίτλους και να παίρνουν αμοιβές οι πολιτικοί και οι κολαούζοι τους. Καμία άλλη αξία δεν έχει.

Η δε αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα είναι ο εντολοδόχος των δανειστών εναντίον του λαού, υπηρετώντας φυσικά πιστά τις εντολές του Κεφαλαίου.

Κάτι χαμόγελα παντός καιρού

Υπάρχουν κάτι χαμόγελα παντός καιρού.

Που έχουν την ιδιότητα να σε κάνουν ν'ανατριχιάζεις, Συθέμελα. Να σου σηκώνουν την τρίχα κάγκελο! Να σε γεμίζουν με μια ανησυχητική αίσθηση επερχόμενων δεινών και συμφορών...

Σαν αυτό, ας πούμε, της θυγατέρας του κ. Μητσοτάκη, που δεν το αποχωρίζεται ακόμη κι αν ο φακός τη συλλαμβάνει να παρευρίσκεται σε κάποια κηδεία...

Αλλά το χαμόγελο που δικαιωματικά αξίζει τον τίτλο του "χαμόγελου της χρονιάς" (ίσως και των τελευταίων χρόνων) θεωρούμε ότι ανήκει στον νυν κ.πρωθυπουργό.
Αυτόν της "αριστεράς".

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Ο βλέπων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος

Ματθ.23:38

Όταν έγραφα τον τίτλο στο άρθρο αυτό, σκεφτόμουν πως μερικοί φίλοι, θα πουν, «μπα, ο Μόσχος κατέχει και τα ιατρικά θέματα;» Αλλά δεν είναι «ο βλέπων», αυτός που βλέπει τα πράγματα που είναι μπροστά στα μάτια του.

Αξίζει να ξέρεις, ποιος είναι «ο βλέπων», και τί είναι αυτό που βλέπει. Ποια είναι η πνευματική όραση με την οποία βλέπουμε τον εαυτό μας. Στην πνευματική όραση αναφέρεται το Ευαγγέλιο όταν λέει «το πνεύμα του Θεού εξετάζει καρδίας και νεφρούς», βλέπει δηλαδή αυτά που ο άνθρωπος κρύβει στην καρδιά του απ΄ τους άλλους κι απ΄ τον ίδιο τον εαυτό του.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Μαγαρισιές σε σχολικό βιβλίο: «Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο»

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο, ενώ εγώ μισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της». (Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων, Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 85).

Το έχω ξαναγράψει και ξανατονίσει ότι όλοι οι ειδικοί και επιστήμονες που ασχολούνται με την γλώσσα και την διδακτική της, γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν αθώα παραμυθάκια και ότι κάθε γλωσσικό κείμενο -κυρίως αυτά που απευθύνονται σε ανώριμα και αθώα παιδιά του Δημοτικού- ακόμα και ένα πρόβλημα μαθηματικών, προάγει συγκεκριμένες αξίες και στάσεις ζωής.

Το παραπάνω κείμενο, το οποίο «καμαρώνει» στο Ανθολόγιο της Ε’ και Στ’ Δημοτικού σχολείου, ποια αξία προβάλλει; Το κάπνισμα μαύρων πούρων Αβάνας; Διότι, βεβαίως, οι οικογένειες των παιδιών μας μαύρα πούρα και χαβιάρια απολαμβάνουν στα σπίτια τους, για να λησμονήσουν τα πάθια και τους καημούς τους, τούτη την μνημονιακή εποχή.

Επέτειος Απελευθέρωσης και αρχής Εμφυλίου Πολέμου

Απελευθέρωση
"...Η γερμανική πλευρά υποσχέθηκε να απέχει από δολιοφθορές κατά των βασικών υποδομών της Αθήνας όπως το φράγμα της λίμνης του Μαραθώνα, με αντάλλαγμα την ανεμπόδιστη αποχώρηση των μονάδων τους. Προς επίρρωση της συμφωνίας ο Φελμι δημοσίευσε στον "Ημερήσιο Τύπο" (τη μοναδική εφημερίδα που κυκλοφορούσε στην Αθήνα εκείνη την εποχή) της 20 Σεπτεμβρίου 1944 μια ανακοίνωση όπου διαβεβαίωνε τους Αθηναίους πως καμία πράξη δολιοφθοράς επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εκ μέρους των γερμανικών στρατευμάτων, με την αυστηρή όμως προϋπόθεση-ειδοποίηση να μην ενοχληθούν. Ωστόσο, πριν λάβουν την εντολή εκκένωσης της πρωτεύουσας, οι S-S προχώρησαν στην εκτέλεση 72 Ελλήνων πατριωτών στο Δαφνί, ενώ εξόντωσαν και την ομάδα των συνεργατών τους διερμηνέων, προκειμένου να μην αποκαλυφθούν λεπτομέρειες των εγκληματικών τους πράξεων...

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Το πάθος ως φορέας παρακμής

«Και η εκπαίδευση είναι κάθαρση της αμετρίας των παθών, και πολύ περισσότερο η πορεία από τη μετριοπάθεια στην απάθεια, όταν η λογική θέλει ακόμα να συμπάσχει, αλλά με μέτρο, και αποτινάσσει όλα τα δεσμά των παθών».
Πρόκλος, «Περί προνοίας και ειμαρμένης και του εφ ημίν προς Θεόδωρον τον μηχανικόν», Απαντα - τόμος 36, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 95

Ο Πρόκλος ήταν ένα από τα τελευταία άστρα του νεοπλατωνικού στερεώματος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 412 μ.Χ. και σπούδασε στη γενέτειρά του, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα. Ηταν ένας από τους έσχατους τυχερούς και άτυχους συνάμα που η εγκόσμια παρουσία του χρωματίστηκε από την παλέτα του λυκόφωτος της αληθινά ελληνικής σκέψης.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Κόλαση είναι το μαρτύριο του να μην αγαπάει κανείς

Πατέρες και δάσκαλοι, σκέφτομαι:
«Τι είναι Κόλαση;»

Και λέω πως είναι «το μαρτύριο του να μην αγαπάει κανείς».

Μια φορά, μέσα στο άπειρο, το άμετρο σε χρόνο και σε διάστημα, δόθηκε σε μια πνευματική ύπαρξη -με την εμφάνισή της στη γη η δυνατότητα να πει στον εαυτό της:
«Υπάρχω κι αγαπώ».

Μια φορά, μονάχα μια φορά, της δόθηκε μια στιγμή αγάπης ενεργητικής, ζώσης, και γι’ αυτό της δόθηκε η επίγεια ζωή και μαζί μ’ αυτήν ο καιρός και οι διορίες. Και τι έγινε λοιπόν; Αυτή η ευτυχισμένη ύπαρξη αρνήθηκε το ανεκτίμητο δώρο, δεν το εκτίμησε, δεν το αγάπησε, το κοίταξε κοροϊδευτικά κι έμεινε αναίσθητη. Όταν μια τέτοια ύπαρξη φύγει απ’ τη γη, βλέπει τους κόλπους του Αβραάμ, κουβεντιάζει με τον Αβραάμ, όπως μας λέει η παραβολή περί Λαζάρου και πλουσίου, ατενίζει και τον Παράδεισο, μπορεί να πλησιάσει και τον Kύριο, μα αυτό ακριβώς είναι το μαρτύριό της, ότι ανεβαίνει στο Θεό χωρίς να ‘χει αγαπήσει, γιατί αγγίζει εκείνους που έχουν αγαπήσει και που αυτή είχε περιφρονήσει την αγάπη τους. Γιατί τώρα βλέπει καθαρά και θα πει μόνος του στον εαυτό του: «Τώρα πια κατέχω τη γνώση και, αν και διψάω ν’ αγαπήσω. δε θα υπάρχει πια κανένας άθλος στην αγάπη μου, δε θα υπάρχει ούτε θυσία γιατί τέλειωσε η επίγεια ζωή μου και δε θα ‘ρθει ο Αβραάμ να μου δώσει έστω και μια σταγόνα ζώντος ύδατος (δηλαδή να μου ξαναδώσει το δώρο της επίγειας ζωής που είχα πρώτα) για να δροσίσει τη φλόγα της δίψας μου για πνευματική αγάπη, που με φλογίζει τώρα και που την περιφρόνησα όσο ήμουν στη γη. Δεν έχω πια ζωή και δε θα υπάρξει πια καιρός! Κι αν ακόμα θα ‘ μουν πρόθυμος να θυσιάσω τη ζωή μου για τους άλλους, είναι αργά πια, γιατί πέρασε εκείνη η ζωή που θα μπορούσα να την κάνω θυσία στην αγάπη και τώρα μια άβυσσος χωρίζει εκείνη τη ζωή απ’ την τωρινή μου ύπαρξη».

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Παρασιτική ολιγαρχία.

Είναι απαράγραπτος φυσικός-κοινωνικός νόμος. Κάθε κοινωνία έχει τη δική της ελίτ, δηλαδή την ολιγαρχία της. Ακόμα και οι κομμουνιστικές κοινωνίες είχαν τη δική τους μονοκομματική ολιγαρχία.

Η διαφορά τώρα της ελληνικής ολιγαρχίας με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές κ.λ.π. είναι ότι οι ξένες ολιγαρχίες, σε μεγάλο βαθμό, ακολουθούν τη λογική ότι για να υπάρχουν οι ίδιες, πρέπει να υπάρχει και ένα ικανοποιημένο κοινωνικό σώμα, το οποίο και φοβούνται. Εκμεταλλεύονται μεν οικονομικά το κοινωνικό σώμα, αλλά τουλάχιστον επανεπενδύουν μέρος των κεφαλαίων τους μέσα στο κοινωνικό σώμα.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Βουλή: Το «δημοκρατικό» τσόφλι του 4ου Ράιχ…

Επί της ουσίας το αστικό κοινοβούλιο έχει καταργηθεί. Έχει μετατραπεί σε «δημοκρατικό» τσόφλι της νέο-αποικίας ΕΛΛΑΣ: «δημοκρατικό» ντεκόρ του 4ου Ράιχ…

Ο ρόλος πλέον της Βουλής είναι η ψήφιση από τα δωσίλογα ανδρείκελα, δηλαδή η «δημοκρατική» κάλυψη (ΑΠΑΤΗ), αυτών που έχουν αποφασίσει τα διεθνή κέντρα της ιμπεριαλιστικής εξουσίας, ιδιαίτερα τα κέντρα εξουσίας της ΕΕ και των μαφιόζων του χρήματος.

Με λίγα και απλά λόγια:
Ο ρόλος αυτής της κοινοβουλευτικής ΑΠΑΤΗΣ (Βουλή) είναι να παρέχει τη «δημοκρατική νομιμότητα» στα Μνημόνια (κυβερνητικά προγράμματα) των νέων αποικιοκρατών…

Η διαδικασία του άγχους

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η διαδικασία του άγχους μοιάζει με θερμοστάτη που κόλλησε στο "άναψε" και στο "σβήσε". Αντικατάστησε το "άναψε" με το "τρέξε να σωθείς" και το "σβήσε" με το ακινητοποιήσου να σωθείς και θα έχεις την διαδικασία του άγχους.

Με φοβερό άγχος βομβαρδίζουν οι μισητές κυβερνήσεις τους λαούς και τους κάνουν ψυχολογικό πόλεμο για να εξοντώσουν τις ευπαθείς κατηγορίες, τους φτωχούς, τους γέρους, τους ανήμπορους. Σωστή γενοκτονία που εφαρμόζουν οι δυνάμεις του σκότους για την οποία δεν λογοδοτεί κανείς γιατί τους καλύπτει το σκοτάδι.

Ένας υπουργός ανακοινώνει τη μια βδομάδα, ότι θα απολυθούν εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι και την άλλη εβδομάδα ένας άλλος ανακοινώνει ότι δεν θα απολυθούν.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Αριστερές γάτες και κεντροδεξιοί ποντικοί

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Οι γράφοντες διά τους Γραικούς αναγκάζονται πολλάκις να διαφωτίζωσι πράγματα φαεινά και αυτόφωτα ως τα οπίσθια τω πυγολαμπίδων»
Διηγείται ο Δημοσθένης, στον «κατά Τιμοκράτους» λόγο του (παρ. 139-142), ότι οι Λοκροί για να κρατήσουν ασάλευτο το εθιμονομικό τους καθεστώς, περνούσαν θηλιά γύρω από τον λαιμό εκείνου που πρότεινε κάποιον καινούργιο νόμο. Αν ο νόμος γινόταν αποδεκτός από την εκκλησία του δήμου, τον άφηναν να ζήσει. Αν όχι και ο δήμος τον απέρριπτε, έσφιγγαν το σχοινί και ο επίδοξος καινοτόμος και αναμορφωτής αναχωρούσε από τα εγκόσμια.

Ένας Σαμαράς ντυμένος Τσίπρας

Τα ίδια. Εντελώς. Ευχές, γενικόλογες υποσχέσεις, ψέματα, επώδυνα μέτρα που πρέπει να αντέξουμε, κάβοι, παπαγαλισμοί περί «αποκατάστασης της οικονομικής σταθερότητας, ανάκαμψης της οικονομίας και επιστροφής στην ανάπτυξη και ριζικής μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης με ταυτόχρονη πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας». Τα ίδια. Εντελώς.

Ένας Σαμαράς με την εμφάνιση του Τσίπρα μίλησε για: «προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, εκπόνηση και ανάπτυξη επενδυτικών σχεδίων, προγράμματα απασχόλησης για περιοχές με υψηλά ποσοστά ανεργίας, εξονυχιστικό έλεγχο όλων των λιστών των φοροφυγάδων, κυρίως της λίστας Λαγκάρντ, ένα νέο χάρτη ανώτατης εκπαίδευσης, σχολικά γεύματα για τους μαθητές δημοτικών σχολείων, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης των νέων επιχειρήσεων» και φυσικά για «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την Ψηφιακή Ανάπτυξη, την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Εθνικό Σχέδιο Ευρυζωνικότητας» ώστε κάποτε να ξαναφτάσουμε στο δωρεάν wi-fi.

Η προφητεία του Αισχύλου για τους Έλληνες

«Η ναυμαχία της Σαλαμίνος».
Πίνακας του Γερμανού ζωγράφου
Wilhelm von Kaulbach (1805 – 1874).
«Εκεί τους περιμένουν τα πιο μεγάλα κακά να πάθουν, πληρωμή για την αυθάδεια και τις σκέψεις που θεόν δεν λογαριάζουν· γιατί στην χώρα την ελληνική σαν ήρθαν, των θεών τ' αγάλματα να ξεγυμνώσουν δεν ντρέπονταν και τους ναούς να κάψουν. Κι οι βωμοί αφανισμένοι και των θεών τα ιερά είν' από ρίζα, ανάκατα, αναποδογυρισμένα από θεμέλια. [...] Και νεκρών σωροί και στην τριτόσπορη γενιά άφωνα θα φανερώσουν στα μάτια των ανθρώπων πως δεν πρέπει, θνητός σαν είναι, νά'ναι περήφανος πέρα απ' το μέτρο· γιατί η υπεροψία, σαν ανθίση, θα καρπίση της καταστροφής το στάχυ, απ' όπου γεμάτο κλάμα θέρισμα θερίζει».
Αισχύλου «Πέρσαι», στ. 807-822, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 77

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Σ’ ένα νεαρό για τη μοναξιά και την αληθινή επικοινωνία

Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό ακόμα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του. Αυτός, και στην πιο πολυάριθμη κοινωνία, θα έλεγε -όπως και τώρα λένε κάποιοι- «βαριέμαι, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τον εαυτό μου, όλα είναι βαρετά». Αυτές είναι ψυχές άδειες από τον Θεό, φλοίδες χωρίς κουκούτσι, στάχτη χωρίς κάρβουνο. Αλλά εσύ δεν είσαι μόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου.

Άκουσε πώς ο μεγάλος Παύλος, ο απόστολος της οικουμένης, ήταν κάποτε εγκαταλελειμμένος απ’ όλους, και πώς μιλά: «Εν τη πρώτῃ μου απολογίᾳ ουδείς μοι συμπαρεγένετο, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· μη αυτοίς λογισθείη· ο δε Κύριός μοι παρέστη και ενεδυνάμωσέ με, ίνα δι’ εμού το κήρυγμα πληροφορηθεί και ακούσει πάντα τα έθνη· και ερρύσθην εκ στόματος λέοντος.» (Β’ Τιμ. 4, 16-17). Βλέπεις, λοιπόν, πόσο άγια σκέφθηκε και μίλησε ο δούλος του Χριστού Παύλος σ’ εκείνες τις πρώτες μέρες, όταν στον κόσμο δεν υπήρχε ακόμα ούτε ένας χριστιανικός ναός, ούτε ένας χριστιανός άρχοντας! Ενώ σήμερα όλη η γη είναι στολισμένη με χριστιανικούς ναούς και οι χριστιανοί απαριθμούνται σε κάτι εκατοντάδες εκατομμύρια.

Το μαλάκιον του Κατακόλου

Τη βλέπω κοντά δυο χρόνια, επί βασιλείας Μπέου δηλαδή, λίγο έξω απ’ τον Βόλο, ολοκαίνουρια, τεράστια ταμπέλα: ΜΑΛΑΚΙΟΝ. Δεν θυμόμουν να υπήρχε καν προηγούμενη, πρόσεξα όμως στην είσοδο του εκεί στρατοπέδου: «ΚΑΑΥ ΜΑΛΑΚΙ». Έψαξα πια, σε χάρτες, στο ίντερνετ, παντού: Μαλάκι, Μαλάκι Βόλου· ακόμα κι αν δώσεις «Μαλάκιον Βόλου», πάλι στο Μαλάκι θα σε γυρίσει.

Μέρες ευπρεπισμού όμως, και το Μαλάκι, που ακουγόταν και σαν υποκοριστικό του μαλλιού, έγινε περήφανα «Μαλάκιον»!

Θυμήθηκα, μερικούς μήνες πριν, τον δήμαρχο του Κατάκολου να καμαρώνει στην τηλεόραση για τον αυξημένο τουρισμό στην πόλη του, κι όλο «του Κατακόλου» να τονίζει και κόντρα «του Κατακόλου».

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

«Μεταναστευτικό»: Τα «αριστερά» άλλοθι της διεθνούς μαφίας…

Έχουμε αναλύσει διεξοδικά και από πολύ παλιά, ότι στην πρωτοπορία των «Ανοικτών Συνόρων» και των μεγάλων πληθυσμιακών μετακινήσεων και λαθρομεταναστετυκών «εισβολών» βρίσκεται το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και όλοι οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης και των πλανητικών κέντρων εξουσίας (Νέα Τάξη).

Έχουμε επίσης δείξει και τούτο: Ότι σ’ αυτήν την στρατηγική του πλανητικού ιμπεριαλισμού, δίνουν το άλλοθι και το τεκμήριο οι ενσωματωμένες «αριστερές» δυνάμεις και οι επαγγελματίες «επαναστάτες», παράγοντας και αναπαράγοντας τα πλανητικά ιδεολογήματα των μαφιόζων του χρήματος:
«Αντιεθνικισμός», «αντιρατσισμός», «ξενοφοβία», «Ανθρωπισμός» κ.λπ:Ιδεολογήματα που ξερνούν όλα τα χρηματιστηριακά κέντρα και οι διεθνείς μαφιόζοι του χρήματος (από τραπεζίτες μέχρι τους μαφιόζους του αθλητισμού και των ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών).

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Πρόσφυγες ή Εισβολείς;

8 ΣΤΟΥΣ 10 ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου*

Η παρουσια του Ισλαμ σε μια χωρα επιδρα στις εξελιξεις ευθεως αναλογα με τους αριθμους των μουσουλμανων που βρισκονται εκει. Αν οι αφοσιωμενοι οπαδοι του Μωαμεθ δεν ξεπερνουν το 1% του πληθυσμου τοτε οι μουσουλμανοι ειναι φιλησυχοι, αγαπουν την ειρηνη και δειχνουν ετοιμοι να ασχοληθουν αποκλειστικα με την καθημερινοτητα τους. Αυτο ισχυει απολυτα σε χωρες οπως οι Ηνωμενες Πολιτειες η Αυστραλία η ο Καναδάς με ποσοστο μουσουλμανων απο 0,08 έως 1,8%.

Επιστροφή στις ρίζες

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κακή διάθεση που νιώθουμε, η αποξένωση, είναι γιατί μας έκοψαν από τις ρίζες μας. Για να μην νιώθουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα της αποξένωσης, πρέπει να συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας. Πώς γίνεται αυτό;

Όταν η καρδιά μας χάνει το ρυθμό της, την αφήνουν να ηρεμήσει για να ξαναβρεί το ρυθμό της. Υπάρχει και ένας άλλος τρόπος επαναφοράς, το σοκ, αλλά είναι επικίνδυνο και δεν το εφαρμόζουν, λόγω του ότι ασκούν βία στην καρδιά.

Καλύτερα είναι να επανέλθη η καρδιά στον κανονικό της ρυθμό χωρίς βία. Ο μή βίαιος τρόπος στον πνευματικό ρυθμό είναι η επανασύνδεση με τις ρίζες μας Πώς θα συνδεθούμε ξανά με τις ρίζες μας; Ίσως μπορούμε με την επικοινωνία. Να δώσουμε ξανά την αξία που έχει η φιλία. Να μην παίρνουμε την φιλία στα ελαφρά. Μα πιο πολύ με την πίστη. "Πάντες γαρ υιοί Θεού εστέ, δια πίστεως εν Χριστώ Ιησού" (Γαλ. ζ΄ 23).