Το Plan-B σε παγκόσμια πρώτη

«Μάινε λίμπε Ανγκέλα. Βρίσκομαι στο Γκρίχενλαντ και προσπαθώ να μάθω χελένικος και να μαζέψω κάνα μάρκο... εεε, συγγνώμη, ευρώ, για τον ιερό σκοπό (κατάκτηση του κόσμου, ύστερα τ' άστρα, το σύμπαν, η ανατροπή της εξουσίας του Θεού, αντικατάστασή του από τον εκάστοτε καγκελάριο κ.λπ.). Ντίσκολι γκλόσσα τα χελένικος αλλά σιγά σιγά τα καταφέρνω. Οπως βλέπεις κι εσύ, σε κάθε λέξη που περνάει γίνομαι τόσο καλός, που οι αφελείς εδώ έχουν πειστεί ότι είμαι Ελληνας υπουργός. Μερικοί μάλιστα από αυτούς θα έβαζαν και στοίχημα ότι υπερασπίζομαι τα συμφέροντά τους. Ηλίθια γκουγούνια! Τέλος πάντων, για να μη μακρηγορώ κι έχεις βάλει το χοιρινό με το σέλινο να ψήνεται, θα σου πω το Plan-B πρώτα για τους Κυπρίους. Πρέπει να τους εξοντώσουμε όλους. Μέχρις ενός. Φερνίχτουνγκ και καπούτ! Δεν γίνεται να πράξουμε κάτι διαφορετικό. Το κατάλαβα από τη στιγμή που τους άκουσα να λένε ο ένας στον άλλον “κουμπάρε”. Αρα, είναι όλοι συγγενείς. Αν αφήσουμε κάποιους από τους Κυπρίους ζωντανούς, θα πάρουν εκδίκηση για τους κουμπάρους τους, που ξεπαστρέψαμε, κι αυτό δεν μας συμφέρει».

Μια "Ευρώπη" ακριβώς όπως την θέλουν

Εμένα μου έχει μπει στο κεφάλι ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Κύπρο είναι λίγο θέατρο. Η Ευρώπη δεν υπάρχει, ποτέ δεν υπήρξε, όλοι έκαναν την δουλειά τους, μερικοί πιο έξυπνα και πιο μεθοδικά και πιο εργατικά από άλλους, και η Γερμανία έκανε την δικιά της (που ήταν να ανακτήσει (και να χρηματοδοτήσει) την ενότητά της, και ό,τι περίπου ήθελε πριν τον Β' ΠΠ), και πιστεύω ότι, κεκλεισμένων των θυρών, οι Γερμανοί γελάνε με την ψυχή τους τόσο με τους Μπαρόζους, όσο και με κάτι τυπάκια στον Νότο που παριστάνουν τους "Ευρωπαίους".

Το μίγμα που θα μας σκοτώσει.

Αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι ένα θανάσιμο οικονομικό (και όχι μόνο) μίγμα. Έχουν αναμιχθεί μαζί τρία γεγονότα που συνιστούν ένα εκρηκτικό μίγμα μέσα στο οποίο βρισκόμαστε όλοι οι λαοί τουλάχιστον της Ευρώπης και φυσικά και εμείς οι Έλληνες και οι Κύπριοι. Το ένα είναι ο παγκόσμιος νεοπλασματικός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός, δηλαδή η παγκόσμια τραπεζική φούσκα που έχει καταστήσει όλες τις τράπεζες στην ουσία πτωχευμένες, το δεύτερο είναι ότι μέσα σ’ αυτή τη φούσκα λειτουργεί η ζώνη του ενιαίου ευρώ η οποία ταυτόχρονα φτωχαίνει τις χώρες της περιφέρειας ενισχύοντας της χώρες του κέντρου που φυσικά δεν θέλουν να αναδιανείμουν τα πλούτη τους και το τρίτο, ότι μέσα σε όλο αυτό το χαμό (σαν το φιτίλι της έκρηξης), έρχεται και πάλι η προσπάθεια της Γερμανίας να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη και να αποσπάσει ακόμα μεγαλύτερα πλούτη.